Παρασκευή 29 Δεκεμβρίου 2023

Ελένης Πλατίτσα «Όταν παύεις ν’ αγαπάς, παύεις ν’ αναπνέεις» - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

 

Ελένης Πλατίτσα

«Όταν παύεις ν’ αγαπάς, παύεις ν’ αναπνέεις»,
εκδόσεις «Εν Πλω», Οκτώβριος 2023.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

     Λίαν ενδιαφέρον πόνημα με επίκεντρο «την ανάδειξη του διακονικού έργου  της Μοναχής Γαβριηλίας Παπαγιάννη», νυν Οσίας. Και με τίτλο απαύγασμα της Αλήθειας της Εκκλησίας, απαύγασμα της όλης ζωής της. Εκπονημένο από την Τεχνολόγο Γεωπόνο και Θεολόγο Ε. Π, «στα πλαίσια του Μεταπτυχιακού προγράμματος Σπουδών «Θεολογία και Πολιτισμός» της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ». Που θα πει, με επικυρωμένη εγκυρότητα και πληρότητα από υπεύθυνους Πανεπιστημιακούς Καθηγητές. Ενδεικτικό «αγρύπνιας» και από μέρος τους για εξαίρετα τρέχοντα στα όρια της Εκκλησίας. Σημαντικό και τιμητικό για την Οσία, που πρώτη και μόνη από τις Άγιο Κατατάξεις των τελευταίων χρόνων  περνάει την πόρτα της Ακαδημαϊκής Θεολογίας.

     Το βιβλίο διαιρείται σε τρία κεφάλαια ή μέρη. «Το ιστορικό και πνευματικό πλαίσιο», που καλύπτει τα της ζωής της Αδελφής Γαβριηλίας, ιδιαίτερα από τη θεία κλήση της για «φυγή εις Ινδίας», τις πνευματικές επιρροές της, πρόσωπα που συντέλεσαν στη χριστιανική θεμελίωση και πορεία της ζωής της. «Ιεραποστολική μαρτυρία και διακονία», συνοπτικά, το άνοιγμα και η περιπέτεια της εντολής του Χριστού «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη» κατά το πέρασμα των αιώνων στην Ινδία.

Με ιδιαίτερη ανάδειξη της ιεραποστολής, ως διακονίας και πράξης ανιδιοτελούς αγάπης κατά το πρότυπο του Χριστού. Ειδική αναφορά στα της εισόδου του Χριστιανισμού στην Ινδία, και τις εγγενείς δυσκολίες που προκάλεσε η μετά ταύτα αποικιοκρατία, από κοινού με τα δυτικά «ιεραποστολικά» παρεπόμενα αυτής. Αλλά και η ευδιάκριτη αποστασιοποίηση από αυτά της Γαβριηλίας ερχόμενης ως κατά πάντα ανοιχτής και ειρηνικής προς όλους  αδελφής. «Η νοσηλευτική φροντίδα ως διακονία», η επιλογή της Γαβριηλίας και ως αδελφής και ως μοναχής μιας de fakto, εκ των πραγμάτων εντελώς άλλης μαρτυρίας ιεραποστολικής. Πιο αναλυτικά και συγκεκριμένα από την αφειδώλευτη όσο και άνευ αργυρίου, εξειδικευμένη όμως και υπεύθυνη  νοσηλευτική διακονία της στους λεπρούς.

     Με δυο λόγια, πολύ απλά, όχι όμως λίγο σημαντικά. Η ομορφιά, η χάρη, η αξία αυτού του πονήματος έγκειται στη διακριτική ανάδειξη της σημασίας και της ευρύτερης αποδοχής που μπορεί να έχει στη σημερινή εποχή μια ιεραποστολή της σιωπής ! Τουτέστιν, της αφειδώλευτης έμπρακτης αγάπης προς πάντα άνθρωπο, ιδιαιτέρα τον πάσχοντα και πονεμένο ! «Δεν κήρυττε το Ευαγγέλιο, όπως είθισται να κάνουν οι ιεραπόστολοι, ούτε προσπάθησε να μυήσει στο Χριστιανισμό ή να βαπτίσει κάποιους ντόπιους, ή να κτίσει εκκλησιές». Έβαλε να ποιήσουν αυτό το έργο η αφειδώλευτη αγάπη που διερχόταν από το φυσιοθεραπευτικό έργο της !

******   ***   *****

      Υ.Γ. Με την ευκαιρία θα ήταν παράλειψη να μη γίνει ευρύτερα γνωστό ότι το εξαίρετο της Μοναχής Γαβριηλίας Παπαγιάννη ανακάλυψε πρώτος, πριν γραφεί γι αυτήν το παραμικρό, και αποτόλμησε να προβάλει η φιλόπονη περί τα τοιαύτα μέλισσα, ο μακαριστός π. Ηλίας Μαστρογιαννόπουλος, Πνευματικός -Εξομολόγος της. Αψευδής μάρτυρας εδώ οι δυο εκπομπές -29 Οκτωβρίου και 5 Νοεμβρίου 1994- στο Ρ.Σ. «Πειραϊκή Εκκλησία», που έγιναν με βάση γραπτό του με σειρά στοιχείων που μου έδωσε. Εκπομπών που προκάλεσαν όχληση οδυνηρή μεν, εις μάτην όμως απαίτηση διακοπής τους από τη σε αφθονία επιπολάζουσα μικρόνοια παρ’ ημίν δε.

     Επίσης ότι στο βιβλίο «Γυναίκες άλλης Αγάπης» -εκδόσεις «Τήνος», έτος 1996, πρόλογος από π. Ηλία- η αναφορά στο πρόσωπο και το έργο της με τον τίτλο -«Αγάπη χωρίς σύνορα. Αγαπάτε χωρίς όρια», είναι εκτενής, 100 από τις 293 σελίδες που έχουν διατεθεί και για τις πέντε εκεί γυναικείες μορφές «αγωνιστικής αγιότητας». Στη νεότερη εκδοχή του βιβλίου σε πιο μεγάλο μέγεθος, και με τον τίτλο. «Γυναίκες Σταυρικής Αγάπης» -έκδοση Ι.Μ. Κοιμήσεως Θεοτόκου Καλαμίου Αργολίδος, έτος 2014- με περισσότερα και νεώτερα στοιχεία που μου διέθεσαν ως και πριν τρεις κυρίες αφοσιωμένες μαθήτριες αυτής, η αναφορά με τον ίδιο τίτλο, «Αγάπη χωρίς σύνορα. Αγαπάτε χωρίς όρια», καλύπτει επίσης πλέον των 100 από τις 246 σελίδες και των ίδιων πέντε μορφών. Τέλος ανάρτηση συνοπτική για τη ζωή και το έργο της έχει γίνει και στην έγκριτη Ιστοσελίδα «Αναστάσιος» - Τετάρτη 18 Ιουλίου 2018- την οποία μάλιστα ανάρτησε εκ νέου ο κ. Κωστόπουλος περιχαρής, με το που πληροφορήθηκε την Άγιο Κατάταξη αυτής.

Αθανάσιος Κοτταδάκης

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η δικαίωση μπορεί να είναι με μικρή ή μεγάλη καθυστέρηση. Επιβραβεύτηκαν οι τότε εκπομπές σας. Τους έμεινε η κακία και το μίσος. Διότι και τώρα πολεμούν την Αγία. Είναι η μόνιμη τακτική τους επηρεασμένοι από το λιμάνι τα έχουν κάνει θάλασσα. Το γραφείο όλο και γράφει για να δικαιολογήσει τα λάθη του. Καλό θα ήταν να μετανοήσει γιατί υπάρχει ΘΕΟΣ που θα τους κρίνει.

Ανώνυμος είπε...

Η Αγία πρεσβεύει για όλους είχε ανοικτή καρδιά.

Ανώνυμος είπε...

Μεγάλη σύγχρονη Αγία με Ιεραποστολή όχι στα λόγια αλλά στο βίωμα της ζωής της και στην πίστη της ότι ο Χριστός την καθοδηγεί στα έργα που έκανε με προσευχή, υπακοή και ακτημοσύνη.

Ανώνυμος είπε...

Ως συμπλήρωμα αφού σας διαβάζω κ. Κοτταδάκη προσθέτω τρία κείμενά σας μετά την αγιοκατάταξη της Αγίας
ΟΣΙΑΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΑΣ ΜΕΓΑΛΛΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ ΖΩΗΣ 1
https://anastasiosk.blogspot.com/2023/10/1_18.html

ΟΣΙΑΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΑΣ ΜΕΓΑΛΛΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ ΖΩΗΣ 2
https://anastasiosk.blogspot.com/2023/10/2_23.html

ΓΑΒΡΙΗΛΙΑΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΗ ΚΛΗΣΗ ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ
https://anastasiosk.blogspot.com/2023/11/blog-post_35.html
με «εκλογές» από το βιβλίο σας. «Γυναίκες Σταυρικής Αγάπης»

Δεν γνωρίζω αν κάνει θαύματα η Αγία του Θεού. Αλλά όταν διάβασα την Ασκητική της Αγάπης είδα ότι η ζωή της ήταν ένα Θαύμα και από τις διδαχές της ωφελήθηκα.
Ας μεσιτεύει για όσους την αγαπούν.

Πλατιτσα Ελένη είπε...

Θερμά σας ευχαριστώ για την τιμή της αναγνώσεως και τα καλά σας,λόγια. Ευχομαι να ακολουθήσουμε έστω και λίγο το φωτεινό της παράδειγμα και την αυτοθυσία της στον πάσχοντα άνθρωπο...

jean alatzo είπε...

Δυστυχώς το γραφείο "καθ-αιρέσεων" του...πρώτου λιμανιού με τον εξοστρακισθέντα από την μητρόπολή του προϊστάμενο και υιοθετηθέντα από τον ενθρονισθέντα στο "Μαρινάκειον μέλαθρον" μητροπολιτικό μέγαρο ,τα έχουν κάνει θάλασσα λεβεντοπνίχτρα. Αχ γέροντα Καλλίνικε ,πως είχες αυταπάτες ,δεν ρώταγες κάποιες Αθηναϊκές ενορίες τι υπέστησαν ;