Σκόρπιες σκέψεις για προβληματισμό… για την βάπτισή παιδιών Ομόφυλων ζευγαριών- Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών υποστήριξε την άποψη ότι τα παιδιά των Ομόφυλων ζευγαριών μπορούν να περιμένουν μέχρι τα 18 και τότε τα ίδια να αποφασίσουν για την βάπτισή τους.

Αρκετοί από τους εκτός και εντός αντέδρασαν με διάφορα επιχειρήματα.

Μπορεί η Εκκλησία να αποφασίσει κάτι τέτοιο; Ναι. Δεν είναι κάτι καινούργιο ιδίως αν θυμηθούμε τι συνέβαινε μέχρι τον 6ο αιώνα.

Είναι σκληρή μία τέτοια απόφαση; Μπορεί να οδηγήσει πολλούς να μείνουν μακριά από την Εκκλησία; Ναι και στα δύο ερωτήματα. Το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι αν θα κλείσεις την πόρτα σε κάποιον αλλά τι ακριβώς θέλουμε ως εκκλησιαστική κοινότητα. Σήμερα, δυστυχώς, οι Ορθόδοξοι είμαστε τόσο χαλαροί και επικίνδυνα ανεκτικοί λες και δεν έχουμε ταυτότητα.

Το εξηγώ καλύτερα με ένα παράδειγμα: Όταν ο Άγιος Πορφύριος Γάζης τον 5ο αιώνα καθιέρωσε τον νηπιοβαπτισμό και τις fast track βαπτίσεις ενηλίκων στην Επισκοπή του δέχθηκε πολλές αντιδράσεις από τους πιστούς. Η απάντησή του ήταν ότι τους νεοβαπτισμένους οφείλει να κατηχήσει και να καθοδηγήσει η εκκλησιαστική κοινότητα.

Σήμερα ποιά τοπική εκκλησιαστική κοινότητα λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο; Και το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι κληρικοί. Είναι και οι λαϊκοί.

Φοβόμαστε ότι θα χάσουμε κόσμο. Αλήθεια τώρα; Θυμάμαι όταν ήμουν κληρικός στην Σάμο πόσοι χριστιανοί γονείς πήγαιναν στα σχολεία και υπέγραφαν ότι είναι άθεοι ώστε να εξαιρεθούν τα παιδιά τους από το μάθημα των Θρησκευτικών…

Θυμάμαι έναν Έλληνα χριστιανό ο οποίος ήρθε στο γραφείο μου και μόνο που δεν με έδειρε διότι αρνήθηκα να δώσω ένα πιστοποιητικό βαπτίσεως στην αβάπτιστη σύζυγό του για να τελέσει θρησκευτικό γάμο στην Ελλάδα…

Θυμάμαι άλλους Έλληνες χριστιανούς οι οποίοι μου ζητούσαν να βαπτίσω άμεσα την Κινέζα σύζυγο ώστε να πάνε στην Ελλάδα για θρησκευτικό γάμο και να χαρεί η Ελληνίδα μάνα αλλά όταν ρωτούσα τις κοπέλες αν θέλουν να γίνουν χριστιανές μου απαντούσαν με ένα βροντερό όχι…

Θυμάμαι μία Ελληνίδα που μου έφερε τον Πακιστανό συνεταίρο και ερωμένο της και ζήταγε επιτακτικά να τον βαπτίσω υποστηρίζοντας ότι τον έχει διδάξει τον χριστιανισμό. Στις ερωτήσεις μου αν γνωρίζει περί νηστείας, θείας λειτουργίας, κλπ η απάντηση με άφησε «Βούδδα»: αυτά είναι αναχρονιστικά, ποιός νηστεύει σήμερα; ποιός πάει την Κυριακή στην Λειτουργία;…

Εσείς, κληρικοί και λαϊκοί, τι θα κάνατε; Θα τους βάζατε όλους αυτούς στην κολυμβήθρα αδιάκριτα και μετά θα εμπιστευόσασταν την σημερινή εκκλησιαστική κοινότητα;

Θέλετε κοινότητες με λιγότερα μέλη αλλά ζωντανές ή κοινότητες ανοικτές με μέλη που στην πλειοψηφία τους μιλούν μόνο για αγάπη και δικαιώματα και δεν έχουν ιδέα ποιός είναι ο Χριστός και το ευαγγέλιό Του;

Σκόρπιες σκέψεις για προβληματισμό…

Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος