Αδιαφορώ για την δόξα. Με
φυλακίζει στα όρια που εκείνη καθορίζει κι’ όχι εγώ.
Πιστεύω στο τραγούδι που
μας αποκαλύπτει κι όχι σ’ αυτό που μας διασκεδάζει και μας κολακεύει εις τας
βιαίως αποκτηθείσας συνήθειες μας.
Επιθυμώ να έχω πολλά
χρήματα για να μπορώ να στέλνω «εις τον διάβολον» -πού λένε- κάθε εργασία που
δεν με σέβεται. Το ίδιο και τους ανθρώπους.
Περιφρονώ αυτούς που δεν στοχεύουν στην αναθεώρηση και στην πνευματική νεότητα, τους εύκολα «επώνυμους» πολιτικούς και καλλιτέχνες, τους εφησυχασμένους συνομήλικους, την σκοτεινή και ύποπτη δημοσιογραφία την πάσα λογής χυδαιότητα καθώς και κάθε ηλίθιο του καιρού μου.
Αυτό το ρεσιτάλ είναι αποτέλεσμα πολύχρονης συνειδητής προσπάθειας και
μελέτη «υψηλού πάθους». Γι’ αυτό και το αφιερώνω στους φίλους μου.
Μάνος Χατζιδάκις
Μελβούρνη 20 Μαΐου 1980
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου