Ἡ θεραπεία τοῦ
παραλυτικοῦ
OI TEΣΣΕΡΙΣ ποὺ
βαστάζουν τὸν παράλυτο εἶναι ἡ νηστεία, ἡ προσοχή, ἡ ἐξομολόγηση καὶ ἡ
ταπείνωση ποὺ στερεώνουν καὶ "σφίγγουν" τὴν ψυχοσωματική μας ὑπόσταση.
Ἡ ἄνοδος στὴ στέγη εἶναι ἡ ἀδολεσχία τοῦ νοῦ στὸ Εὐαγγέλιο τῆς ζωῆς. Ἡ ἀποστέγαση
τῆς ὀροφῆς εἶναι ὁ καθαρισμὸς τοῦ νοῦ ἀπὸ τὰ ἐμπαθῆ νοήματα, καὶ τὸ ἄνωθεν
κατέβασμα τοῦ παράλυτου μπροστὰ στὸν Χριστό, εἶναι ἡ κάθοδος τοῦ ταπεινοῦ νοῦ
στὸ βάθος τῆς καρδιᾶς, ἡ συνάντησή του μὲ τὸ Χριστό, καὶ ἡ ἑνοποίηση τοῦ ὅλου ἀνθρώπου,
ὥστε νοῦς, καρδία καὶ προσοχὴ νὰ εἶναι ἑνωμένα ἀσυγχύτως στὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ,
κατὰ τὸ ὅπου δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι στὸ ὄνομά Μου, εἶμαι ἀνάμεσά τους.
π. Εφραὶμ
Τριανταφυλλόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου