Μὴ μᾶς ἐγκαταλείπεις…
«Κ.Π.»
Ἀπ’ ἄκρη
σ’ ἄκρη ἡ Πατρίδα μας πανηγυρίζει. Δὲν ὑπάρχει ἑλληνικὴ γωνιὰ ποὺ νὰ μὴν
στήσει γιορτὴ γιὰ τὴ χάρη Της. Γιορτάζουμε τὴν Παναγία μας, τὴ Μητέρα τοῦ
Κυρίου μας , τὴ Μάνα τῆς Πατρίδας μας, τή Μάνα τοῦ κόσμου, τὴ Μάνα μας.
«Παναγία μας! Πόσα εὐχαριστῶ, πόσα συγγνώμη, πόσα παρακαλῶ, πόσα προβλήματα καὶ θέματα ἔχουμε νὰ Σοῦ ποῦμε; Πόσα καὶ πῶς; Εὐτυχῶς ποὺ ὑπάρχει ὁ Αὔγουστος… Δοξασμένο τὸ ὄνομά Σου»! Ἕναν ὁλόκληρο σχεδὸν μήνα καθημερινά Σοῦ μιλᾶμε. Ἄκουσέ μας, Παναγία μας, ἄκουσέ μας, μή μᾶς ἐγκαταλείπεις…
Πρὶν μερικὰ χρόνια, ἕνας ἀπὸ τοὺς πλέον φωτισμένους, μεγάλους ἁγιορεῖτες
Γέροντές μας τοῦ Ἐξωτερικοῦ, εἶδε ἕνα συγκλονιστικὸ ὅραμα, τὸ ὁποῖο παραθέτουμε
περιληπτικά:
Ἡ Παναγιὰ μας γονατιστὴ μπροστὰ στὸν δικαιοκρίτη Χριστό, Τὸν παρακαλοῦσε
νὰ γλιτώσει τὴν Ἑλλάδα ἀπὸ κάποιο πολὺ μεγάλο κίνδυνο καὶ καταστροφὴ ποὺ θὰ ἐρχόταν
μελλοντικά!
- Ὄχι, Μητέρα, ἔλεγε ὁ Κύριος… Κοίταξε τί γίνεται στὴν Ἑλλάδα. Κοίταξε τὴν ἁμαρτία…
- Συγχώρεσέ τους, Υἱέ μου, σῶσε τὴν Ἑλλάδα ποὺ Σὲ πιστεύει καὶ μᾶς ἀγαπᾶ…
- Ὄχι, Μητέρα. Δὲν μὲ ἀγαπᾶ καὶ δὲν πιστεύει, μὲ τέτοιες σαρκικὲς ἁμαρτίες…
- Σὲ παρακαλῶ, Παιδί μου, μὲ δάκρυα τώρα παρακαλᾶ τὸν Κύριο ἡ Παναγία.
Μὴν τὸ ἀφήσεις νὰ γίνει…
- Δὲν γίνεται Μητέρα καὶ μὴν μοῦ τὸ ζητᾶς, Σὲ παρακαλῶ, εἶπε ὁ Χριστὸς
πικραμένος ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες, ποὺ ἔχασαν κάθε εὐσέβεια καὶ μέτρο, κάθε
καθαρότητα καὶ πνευματικότητα, μολύνοντας μὲ ἁμαρτία καὶ πονηριὰ καὶ ἀσέβεια
μικροὺς καὶ μεγάλους…
- Ἄκουσε, Παιδί μου καὶ Κύριέ μου, ἐπέμενε ἡ Παναγιά. Ἄκουσε τὶς προσευχές
μου καὶ ἄκουσέ τα καὶ τὰ παιδιά Σου, ποὺ μὲ ἐπικαλοῦνται καὶ μὲ παρακαλοῦν νὰ Σὲ
παρακαλέσω…
- Δὲν γίνεται, Μητέρα… Ἡ ἁμαρτία ξεχείλισε… Μὴν ἐπιμένεις… λέει ὁ ὁλόφωτος
Χριστὸς καὶ χάνεται…
Τότε στενοχωρημένη ἡ Παναγιά μας, ἡ Ὑπέρμαχος Στρατηγὸς τῆς Ἑλλάδας,
κάνει κάτι ἀπρόσμενο. Σηκώνεται ὄρθια, βγάζει τὸν μανδύα της καὶ τὸν ἀφήνει
προστατευτικὰ ἐπάνω στὴν Ἑλλάδα! Ὡς Ἁγία Σκέπη! Ὡς Φοβερὰ Προστασία!
Ἕνα συγκλονιστικὸ ὅραμα μὲ τὸ ὁποῖο ὁ Χριστὸς μᾶς ἀφήνει μία ἐντελῶς
τελευταία εὐκαιρία μετάνοιας καὶ διόρθωσης γιὰ χάρη καὶ μόνον τῆς Μητέρας Του!
Μᾶς κρατᾶ ἀκόμη, μισάνοιχτη τὴν πόρτα, ἀποκλειστικὰ γιὰ χάρη τῆς Παναγίας μας,
τῆς Μάνας τῆς Ἑλλάδας, ποὺ σὲ τόσες μπόρες καὶ φουρτοῦνες καὶ πολέμους καὶ
σεισμοὺς καὶ αἰῶνες μᾶς ἔσωσε!
Ἡ Παναγία μᾶς ὑπερασπίζεται, ἐπειδὴ τόσο τὴν ἐπικαλούμαστε μὲ τὶς
συνεχεῖς παρακλήσεις καὶ προσευχές, ἰδίως τῶν Μοναστηριῶν μας. Τῆς ζητοῦμε
διαρκῆ προστασία, παρὰ τὴν ἁμαρτωλότητά μας, ποὺ προκαλεῖ τὴν ὀργὴ τοῦ Θεοῦ,
λίγο πρὶν τὰ τρομερὰ δεινὰ ποὺ ἔρχονται…
Μετάνοια, ἀδελφοί, γιά νά μᾶς σώσει ἡ Χάρη της!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου