Πόλεμος γιά… τήν Εἰρήνη
«Κ.Π.»
Πολυπόθητο, πανανθρώπινο, παγκόσμιο ἀγαθὸ ἡ
πολύτιμη ΕΙΡΗΝΗ! Προέρχεται ἀπὸ τὸ ρῆμα εἴρω ποὺ σημαίνει συνδέω. Σύνδεσμος
λοιπὸν εἶναι ἡ εἰρήνη, ἑνότητα, συνοχή, σύμπνοια, ἀδελφοσύνη, ἀγάπη… Ὅμως τί
παράνοια, τί τραγωδία! Γιὰ νὰ ἐπικρατήσει ἡ εἰρήνη γίνονται πόλεμοι, ἀπὸ τοὺς
πολιτισμένους λαοὺς τῆς γῆς.
Οἱ λαοὶ ἀγαποῦν καὶ διακηρύττουν τὴν εἰρήνη ἀλλὰ μὲ θράσος.Κηρύσσουν πόλεμο σὲ ξένες χῶρες γιὰ τὴν ἐπέκταση τῶν συνόρων καὶ τῶν συμφερόντων τους. Καταστρέφουν κάθε ἴχνος καὶ εἶδος δημιουργίας καὶ ζωῆς στὸ διάβα τους. Ἀφήνουν ἐρείπια πίσω τους καὶ δράματα πάσης φύσεως,ἀθεράπευτες πληγές.Ἱδρύουν τεράστιες βιομηχανικὲς ἐπιχειρήσεις γιὰ κατασκευὴ θανατηφόρων ὅπλων. Μεγάλη πηγὴ οἰκονομίας καὶ δύναμης καὶ ἐπιβολῆς τὰ ὄπλα καὶ μάλιστα τὰ πυρηνικά.Διαθέτουν τοὺς κρατικοὺς προϋπολογισμοὺς γιὰ τὴν ἐπάνδρωση μὲ ἀνθρώπινο καὶ μὴ ὑλικό, στρατοὺς καὶ στόλους καὶ ἅρματα μάχης καὶ πλοῖα καὶ ἀεροπλάνα. Στὸ κόκκινο τὰ ἔξοδα τῶν κρατῶν.
Ἀπὸ ποιοὺς
τὰ στεροῦν; Ἀπὸ τὸν λαὸ ποὺ ζεῖ κάτω ἀπὸ τὸ ἐπίπεδο τῆς φτώχειας χωρὶς τροφή,
κατοικία, ἐργασία, περίθαλψη,χωρίς στὸν ἥλιο μοῖρα! Καὶ ὅμως μάχονται γιὰ τὴν εἰρήνη.
Προνοοῦν γιὰ τήν εἰρήνη. Ποιῶν τὴν εἰρήνη; Γιὰ ποιοὺς τὴν εἰρήνη; Ποιὰ εἰρήνη; Ἕνα
τρελοκομεῖο οἱ χῶρες τῆς γῆς… Σπατάλες στὸν βωμὸ τοῦ πολέμου γιὰ τὴν εἰρήνη!
Οἱ κοινωνίες ἀγαποῦν
καὶ ἀγωνίζονται γιὰ τὴν εἰρήνη καὶ τὴν εὐημερία, ἀλλά: Οἱ πλούσιοι ἐκμεταλλεύονται
μὲ κάθε τρόπο τοὺς ἐργαζόμενους. Οἱ φτωχοὶ παλεύουν σκληρὰ καὶ δὲν βρίσκουν τὸ
δίκαιό τους. Οἱ ἄρχοντες καταδυναστεύουν μὲ νόμους καὶ φόρους τοὺς πολίτες. Οἱ
γυναῖκες κακοποιοῦνται σωματικὰ καὶ ψυχικὰ καὶ φονεύονται. Οἱ οἰκογένειες ὑφίστανται
κάθε εἴδους κακοποίηση καὶ ἐκμετάλλευση. Ἕνα τρελοκομεῖο οἱ κοινωνίες τοῦ
κόσμου. Ποῦ νὰ βροῦν τὴν εἰρήνη, τὴν ἠρεμία, τὴν ὁμόνοια, τὴν εὐτυχία τους οἱ ἄνθρωποι…
Ἀκόμη καὶ οἱ εἰρηνιστικὲς ὀργανώσεις τόσο
διαφορετικές.
Οἱ οἰκογένειες ἀγαποῦν
καὶ νοσταλγοῦν καὶ ὀνειρεύονται εἰρήνη, ἀγάπη, εὐτυχία, ἀλλὰ οἱ σύζυγοι μεταξύ
τους, οἱ γονεῖς μὲ τὰ παιδιά, τὰ ἀδέλφια ἀπὸ τοὺς ἴδιους καὶ διαφορετικοὺς γονεῖς,
οἱ νύφες μὲ τὶς πεθερὲς σφάζονται… Ἀρένα ἡ οἰκογένεια. Ὁ ἐγωισμὸς τοῦ ἰσχυρότερου
καὶ τοῦ σκληρότερου… Γκρίνιες, χαρακτῆρες, περιουσίες, ἰδιορρυθμίες, τὸ ἐγώ μου
καὶ τὸ ἐγώ σου, συγκρούσεις, ἀδιέξοδα, διάλυση…. Ποῦ εἶναι ἡ εἰρήνη;
Θεέ μου, ὅλοι μας γέλασαν φοβερά, μᾶς σπάσαν τῆς
ψυχῆς τὰ φτερά. Ποῦ θὰ βροῦμε τὴν εἰρήνη;
Μόνο τὰ πουλιὰ τραγουδοῦν τὴν εἰρήνη. Ἄγγελε χαρᾶς, φέρε μας εἰρήνη. Λαχτάρησε ἡ
καρδιὰ νὰ βρεῖ τὴν εἰρήνη Σου ξανά. Κύριέ μου, ποῦ θὰ βροῦμε τὴν εἰρήνη; Τί
μεγάλο λάθος κάνουμε ! Τὸ ἀντίθετό της εἰρήνης δὲν εἶναι ὁ πόλεμος, εἶναι ἡ ἁμαρτία!
Μᾶς εἶπε ὁ Κύριος πρὶν φύγει: «Εἰρήνην ἀφίημι ἠμῖν, εἰρήνη τὴν ἐμήν δίδωμι ὑμῖν
οὐ καθὼς ὁ κόσμος δίδωσι…». Δηλαδὴ σᾶς ἀφήνω τὴ δική μου ἀληθινὴ καὶ βαθιὰ εἰρήνη,
ποὺ ἦρθα νὰ φέρω στὸν κόσμο ποὺ συνταράσσεται ἀπὸ τὴν ἁμαρτία… Καὶ ὁ Παῦλος
βροντοφωνάζει: «Ὁ Χριστὸς γὰρ ἔστιν ἡ εἰρήνη ἠμῶν καὶ δόξα καὶ εἰρήνη καὶ τιμὴ
παντὶ τῷ ἐργαζομένω τὸ ἀγαθόν». Ἡ εἰρήνη πηγάζει ἀπὸ καρδιὰ ποὺ ἀγαπάει, ποὺ
προσφέρει καὶ προσφέρεται ταπεινά.
Καὶ στὴ Βηθλεὲμ οἱ Ἄγγελοι ποὺ ἔψελναν «καὶ ἐπὶ γῆς
Εἰρήνη» αὐτὴν τὴν εἰρήνη ἐννοοῦσαν. Στὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων, τὶς γεμάτες
Χριστό!! Δὲν δίδεται ἔξωθεν ἡ εἰρήνη ἀλλὰ ἔσωθεν. Εἶναι δόσιμο ἡ εἰρήνη ὄχι
πάρσιμο. Πρέπει νὰ γίνουμε εἰρηνικοὶ καὶ εἰρηνοποιοὶ καὶ εἰρηνοφόροι, γιὰ νὰ ἐπικρατήσει
ἡ εἰρήνη στὴν οἰκογένεια, στὴν κοινωνία, στὰ κράτη τῆς γῆς. Τὸ δύσκολο εἶναι νὰ
καλλιεργοῦμε τὴν ἐσωτερικὴ εἰρήνη. Ἀπὸ ταραγμένες καρδιὲς καὶ ὑψωμένες γροθιὲς
δὲν ἐπικρατεῖ ἡ εἰρήνη. Εἶναι δῶρο Θεοῦ, «ἄνωθεν καταβαῖνον», σὲ καθαρὲς ἀπὸ ἁμαρτίες
καρδιές, ὅπου ζεῖ Κύριος ὁ Θεὸς ὁ εἰρηνοποιός, ὁ πράος καὶ ταπεινός. Ἄλλως μάταιοι οἱ
πολυδάπανοι ἀγῶνες γιὰ τὴν ἐπικράτηση τῆς εἰρήνης στὴ γῆ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου