Κυριακή - Νίκος Καρούζος

 

Κυριακή

Πάλι μια Κυριακή στενάζει μέσ’ στο κρύο
είναι του στήθους η μεγάλη παγωνιά
η φεγγερή μου ανάσα
όπως ο γαλανός καρπός βοά σ’ έν’ άδειο καλοκαίρι.

Πάλι μια Κυριακή με φέρνει ώς το θάνατο
γυρίζω δύσκολα τη μνήμη
κι αν ποθώ τ’ αστέρια δεν έχω τη χαρά
του σκοτεινού βαθειάν ελπίδα τώρα.

Γι’ αυτό στενάζει μέσ’ στην Κυριακή
μονάχη της η δύναμή μου

Νίκος Καρούζος

 Από την ποιητική συλλογή Η έλαφος των άστρων (1962)
Τα Ποιήματα Α’ (1961-1978), εκδόσεις Ίκαρος, τέταρτη έκδοση, Αθήνα 2006, σελ.131.