Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2025

Υπό σκιάν - Ζήνων

Υπό σκιάν

 Εδώ στην άκρη της γωνιάς του μπαλκονιού
τανύζομαι να κλέψω λίγο ακόμα ήλιο 
να προλάβω τη ζεστή του αγκαλιά 
και το αστραποβόλο βλέμμα.
 
Πάει καιρός που απώλεσα
μαζί με των μαλλιών μου την επάρκεια 
και την αψηφησιά του κρύου 
και του ίσκιου. 
 
Εδώ στην άκρη της γωνιάς του βίου μου
τανύζομαι να κλέψω λίγο από το φως
της περασμένης νιότης που ’χει αλαργέψει
που γινε για πάντα παρελθόν..

 
Πάει ο καιρός που ένιωθα το μέλλον μου μακρό 
κι ανέγγιχτη απ' τον χρόνο τη ζωή μου. 
Τώρα εκλιπαρώ για μιαν αιωνιότητα 
για έναν ήλιο που ποτέ του δε θα δύσει.
 
Ζήνων 

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ακτινογραφία της ανθρώπινης ψυχής "που ’χει αλαργέψει η περασμένη νιότη" της.
Πολύ όμορφο!
Ευχαριστούμε

Ανώνυμος είπε...

Εκπληκτικό

Ανώνυμος είπε...

!!!

Alceste είπε...

Αγαπητέ Ζήνων, η πορεία προς το γήρας μας απαλλάσσει από τις ματαίως ελπίδες της νεότητας και μας προσανατολίζει προς το αληθινό φως. Ευλογία είναι τα γηρατειά, μας ταπεινώνουν προ του θανάτου ώστε να τον υποδεχτούμε έτοιμοι. Ο Θεός μας δίνει πάντα καινοτέραν ζωήν.