Το μικρό παιδί, με το καθαρό και άδολο βλέμμα του
στραμμένο προς τα πάνω, μοιάζει να προσκαλεί την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος. Με
συγκινεί η απλότητα της παιδικής ψυχής, που χωρίς δισταγμό ανοίγει την καρδιά
της στο θείο. Είναι σαν να ψιθυρίζει: «Έλα, Κύριε, γέμισε με τη Χάρη Σου».
Οι Ιερείς, με τα άμφιά τους, οι ψαλμοί που
αντηχούν στο ναό και η αγιασμένη ατμόσφαιρα, όλα φανερώνουν τη δόξα του Θεού.
Κι όμως, στο κέντρο αυτής της ιερής στιγμής, το βλέμμα μου καθηλώνεται στο
μικρό αυτό παιδί. Βλέπω στο πρόσωπό του τη διδασκαλία του Χριστού: «Αν δεν
γίνετε σαν τα παιδιά, δεν θα εισέλθετε στη Βασιλεία των Ουρανών».
Αυτή η εικόνα με καλεί να σκεφτώ πώς μπορώ κι εγώ να αποκτήσω την αθωότητα, την απλότητα και την ταπείνωση που αποπνέει το παιδί αυτό. Να καθαρίσω την καρδιά μου από τον εγωισμό, να αφήσω την πίστη να φωλιάσει μέσα μου και να στραφώ κι εγώ προς τον Ουρανό με εμπιστοσύνη, όπως ένα παιδί που κοιτάζει τον Πατέρα του.
Κρατώ μέσα μου αυτή τη σκηνή σαν μια υπενθύμιση
πως η Βασιλεία του Θεού ανήκει σε αυτούς που έχουν καθαρή καρδιά, όπως το παιδί
που στέκεται μπροστά μας. Και προσεύχομαι να γίνουμε όλοι σαν τα μικρά παιδιά –
με καρδιές γεμάτες αγάπη, πίστη και προσμονή για την αγκαλιά του Θεού.
Επίσκοπος Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης
Πρόδρομος
1 σχόλιο:
Αμήν, γένοιτο, Σεβαστέ πατέρα.
Δημοσίευση σχολίου