ΠΕΡΙ ΚΡΕΩΦΑΓΙΑΣ
π. Εφραὶμ Τριανταφυλλόπουλος
Ἡ Κυριακὴ τῶν Ἀπόκρεω πάντοτε (φέτος 23
Φεβρουαρίου) εἶναι ἡ τελευταία μέρα ποὺ τρῶμε κρέας πρὶν τὴ Μεγ. Τεσσαρακοστή.
Οἱ ὑγιεῖς τοὐλάχιστον. Τὴν ἑπόμενη φορὰ θὰ φᾶμε κρέας τὸ Πάσχα.
Ἐπίσης: Δὲν ὑπάρχει Μικρὴ καὶ Μεγάλη Ἀποκριά.
Σκεφτόμαστε τελικὰ τὴν καρδία μας ἢ τὴν κοιλία μας ὅσοι τὰ λέμε αὐτά; Μία εἶναι
ἡ Ἀποκριά, ἠ Κυριακὴ τῶν Ἀπόκρεω.
Ἡ Ἑβδομάδα ποὺ ἀκολουθεῖ ἔχει κατανάλωση
γαλακτομικῶν, ψαρικῶν καὶ θαλασσινῶν καθημερινῶς, ὅσων ἐπιθυμοῦν. Εἶναι
ἡ Τυρινὴ ἑβδομάδα.
Τὴν Κυριακὴ τῆς
Τυρινῆς ποὺ ἀλληλοσυγχωρούμαστε, ὀνομάζουν κάποιοι Μεγάλη Ἀποκριὰ γιὰ να
δικαιολογήσουν τόσο τὴν ἀπαγορευμένη κρεωφαγία τους, ὅσο καὶ τὸ ξεσάλωμα καὶ τὸ
"ἔλα νὰ δεῖς" τοῦ Καρνάβαλου, ποὺ φουντώνει τὴν ἴδια μέρα, τραγικὰ
ξένο μὲ τὴ διδασκαλία καὶ τὸ φρόνημα τῆς Ἐκκλησίας μας.
Ἡ Καθαρὰ Δευτέρα εἶναι ἡμέρα αὐστηρῆς νηστείας, τοὐλάχιστον ἀλάδωτης. Ἐνῶ δὲν λείπουν καὶ στὶς μέρες μας πολλοὶ Χριστιανοὶ ποὺ τηροῦν τὴν 3ήμερη ἀπόλυτη νηστεία τῆς Ἐκκλησίας μας, δηλαδὴ Καθαρὰ Δευτέρα, Τρίτη καὶ Τετάρτη καὶ κοινωνοῦν στὸν Ἑσπερινὸ τῶν Προηγιασμένων τῆς Τετάρτης.
Ὑπάρχουν πολλοὶ ποὺ κάνουν λιγότερα καὶ
πολλοὶ ποὺ κάνουν περισσότερα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ κατὰ κανόνα ἀπαιτεῖ ἡ νηστεία
τῆς Μεγ. Τεσσαρακοστῆς, δηλαδὴ τὰ γνωστὰ ἀλάδωτο καθημερινῶς πλὴν τῆς ἐλαιοφαγίας
καὶ οἴνου τῶν Σαββάτων καὶ τῶν Κυριακῶν, ὅπως καὶ τῆς ἰχθυοφαγίας τοῦ Εὐαγγελισμοῦ
καὶ τῆς Κυριακῆς τῶν Βαϊων.
Συνεννοοῦνται καὶ μὲ τοὺς κατὰ τόπους
πνευματικούς.
Ἂς μὴν ἀνακοινώνουν στοὺς πέριξ τὶ κάνουν. Εἴτε τρῶς
πέτρες, εἴτε κρέας, είτε κάνεις μοναστηριακὴ νηστεία, αὐτὸ ἀφορᾶ στὸν Θεό, στὸν
πνευματικὸ καὶ σὲ σένα. Τί βγάζεις δελτίο τύπου καὶ ἀνακοινώνεις; Σὲ ρωτάει
κανείς; Καὶ κεῖνος ποὺ σὲ ρωτάει ἁμαρτία ἔχει, ὅπως καὶ σὺ ποὺ ἀπαντᾶς, διότι δὲν
τηρεῖς τὸ ἀπόρρητο τῆς ἐξομολόγησης, τὸ ὁποῖο δὲν ἀφορᾶ μόνον στὸν πνευματικό, ἀλλὰ
ΕΞΙΣΟΥ ΚΑΙ στὸν ἐξομολογούμενο καὶ ἂν δὲν τὸ γνωρίζουμε ἂς τὸ μάθουμε. Νὰ
λείπουν τέτοιου εἴδους πηγαδάκια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου