Πρότυπο Δασκάλου - Μιχαλάκης Μαραθεύτης - Γιάννης Πεγειώτης

Πρότυπο Δασκάλου - Μιχαλάκης Μαραθεύτης

ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΑΣΚΑΛΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΙΧΑΛΑΚΗ ΜΑΡΑΘΕΥΤΗ

Γιάννης Πεγειώτης

ΨΗΦΙΔΑ ΠΡΩΤΗ
Ο δάσκαλος μου Μιχάλακης Μαραθεύτης Διευθυντής της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Κύπρου τα πρώτα δύο χρόνια της Τριτοβάθμιας μου παιδείας από το 1984 μας δίδασκε την οδόν της ελευθερίας του προσώπου και την απελευθέρωση μας από τις μονομερείς πολιτικοκομματικές απλουστεύσεις.Τα τελευταία έτη τον ξαναδιαβάζω και τον έχω στη σκέψη μου. Ήταν ένας σοφός διδάσκαλος που επέμενε να ζούμε κοινοτικά ελληνοκεντρικά και εν Κυρίω.Μελετώντας ταυτόχρονα όλα τα ρεύματα στο διεθνή στοχασμό και τη λογοτεχνία.
Κοντά του κερδίσαμε παιδεία πολυμερή....

ΨΗΦΙΔΑ ΔΕΥΤΕΡΗ
Στην Παιδαγωγική Ακαδημία Κύπρου κατέφθασα πρότελευταιος από τους νεοσύλλεκτους στις 19 Σεπτεμβρίουτου 1984.Αργούσε η ΥΕΣΑ να φτάσει στα Πηγαίνια για να πάρω νομοτύπως το δια νόμου επιβαλλόμενον ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΝ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟΝ. Η χρονιά ξεκίνησε με συνελεύσεις και παρά την κούραση από τη σκληρή εκπαίδευση βρήκα το κουράγιο να εκφράζω γνώμη και να ομιλώ ελεύθερα παρά το νεαρόν και άπειρον του άρτι αφιχθέντος πρωτοετούς.Κατά τα απογεύματα θαύμαζα την πολύ πλούσια βιβλιοθήκη, το δεύτερο μας σπίτι για τα επόμενα χρόνια.

Αρκετοί εραστές του βιβλίου και του περιοδικού τύπου μάθαμε την κάθε της γωνιά ή τουλάχιστον τις πλείστες .΄Ηταν καλά οργανωμένη και πολύ πλούσια στον τομέα της λογοτεχνίας.Παράδεισος για όσους και όσες σκαρώναμε στίχους και τα πρώτα μας πεζά....

Γνωρίζοντας σταδιακά τους δασκάλους και τις δασκάλες μας κατάλαβα πως είχα πολλά να κερδίσω στο διάλογο μαζί τους.Μορφή κυρίαρχη ο Διευθυντής Μιχαλάκης Μαραθεύτης που δίδασκε Θεωρία της Παιδείας και η αποτίμηση του σύγχρονου κόσμου στις διαλέξεις , τα κείμενα και το βιβλίο του ‘’ Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΙΔΕΙΑ ‘’ ήτο προφητική και επαρκώς περιγραφική για τα όσα μας περίμεναν. Αν βέβαια ακολουθούσαμε τις σειρήνες των καιροσκόπων των καιρών μας. Το διάβαζα τις προάλλες το βιβλίο και έμεινα ενεός απο τη σοφία των ιχνογραφήσεων του κινδύνου που ερχόταν για τον Ελληνισμό και την ΚΥΠΡΟ
Επιπρόσθετα προέβλεψε τις οδούς που θα ακολουθούσαν τα κόμματα ,τις εποχές που έρχονταν.Απο τότε ειχα καταλάβει το δίκαιο της επιμονής του στην αγωγή και την ελευθερία του ΠΡΟΣΩΠΟΥ και την εμμονή του στην ΑΓΑΠΗ σε πολλα κείμενα και λόγους του.Φοβόταν μην την χάσουμε και επέμενε να την επαναλαμβάνει.....

ΨΗΦΙΔΑ ΤΡΙΤΗ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΥΠΑΤΡΙΔΗ ΔΑΣΚΑΛΟ ΜΑΣ

Εκείνο το τραπεζακι το στρογγυλό  στο γραφείο  του Κυρίου Μιχαλάκη  ήτο ένα δεύτερο πανεπιστήμιο.΄Οσοι τον ζήσαμε τα τελευταία του δύο χρόνια ,άνετο και ώριμο στην προσωπική του κοσμοαντίληψη και με την ηρεμία της ολοκλήρωσης ενός αγώνα για την ΠΑΚ και τον προσανατολισμό της τον αγαπήσαμε πλέρια ..

Ο πολυδύυναμος χαρακτήρας του παιδαγωγού όπως τον οραματιζόταν ήταν κάτι πολύ βαθύ συνδεδεμένο με ένα οράμα ψυχοσωματικής ολότητος αλλά προτίστως με την στρατηγική της αντικατοχικής ελληνικής και οικουμενικής θέασης των πραγμάτων απέναντι στους ολοκληρωτισμούς που παραμόνευαν και διέλυσαν τελικά την ΠΑΚ και το οράμα της.

Πάντα τον πονούσε η διάλυση της αντί της μετεξέλιξης της σε Πανεπιστημίακή Σχολή.Σε άλλες χώρες θα ήταν τωρά ένα Πανεπιστημιακό ίδρυμα εκπαίδευσης στο όνομα του.Στην Κύπρο αγωνιούσαν να φύγει από τα πόδια τους να τελειώνουν με ένα ιδρυμα  που είχε κλασσικές ρίζες, σεβασμό στην παράδοσή, λαμπρούς δάσκάλους και πρότυπη κοινοτική αυτοοργάνωση των φοιτητών.

Τον κυνήγησαν οι άκαπνοι.Αυτόν που μάτωσε στα κολαστήρια της ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑΣ .Για να είναι ελεύθεροι να ριμάξουν τα φωτεινά του δημιουργήματα αυτού και των άλλων συνδημιουργών τους.

Μας αγαπούσε και μας τόλεγε με χίλιους τρόπους.Σε ώρες δύσκολες μας στάθηκε και ένοιωθε περήφανος σαν μαθαίνε πως δεν αφήσαμε τις πολεμίστρες.Εγραψε κείμενα προφητικά από τα χρόνια του ογδόντα.

 Το κείμενο μιας φίλης για τον δάσκαλο μας με συγκίνησε.Κομιζε την ομορφιά μιας γενιας Νέων ανθρώπων που η ΠΑΚ τους αξίωσε να ονειρευτούν και να ανθίσουν ποικιλοτρόπως.Και η άνθηση τους και το ταξίδι ελευθερίας τους κρύβουν το χαμόγελο ενός άρχοντα

ΨΗΦΙΔΑ ΤΕΤΑΡΤΗ

ΗΤΑΝ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΜΑΣ

Ο Μιχάλακης Μαραθεύτης ήταν ο δάσκαλος

μου στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.Τον γνώρίσα το 1984.Για δύο χρόνια εκτός από δάσκαλο τον ζήσαμε και ως συνεργάτη στις επιτροπές καθηγητών  και φοιτητών και στην κεντρική ΕΠΙΤΡΟΠΗ συνεργασίας φοιτητών με την Διεύθυνση της σχολής.

Έτσι τον είχαμε δύο φορές δάσκαλο.΄Ηταν χαρισματικός, ευπατρίδης, εργατικός και πρωτίστως παιδαγωγός.Και στην αίθουσα διδασκαλίας και εμμέσω τω τρόπω δια του παραδείγματος.

Δεν ήταν άνθρωπος του συρμού ούτε της ευκολίας και του συμφεροντολογικού συσχηματισμού.Από την άλλη είχε αξιοθαύμαστο μέτρο.Δεν αγαπούσε την διχόνοια στην Κύπρο.Τιμούσε όμως την θυσίαν.Οι μαθητές του ανέβηκαν στους ουρανούς με την ΕΟΚΑ και την ελευθερία στην καρδιά.΄Ηταν εκεί κατάδικος στους απαγχονισμούς.΄Ενα βράδυ μας περιέγραψε ταραγμένος την θυσίαν του Παλληκαρίδη και τη φωνήν του ήρωος να ψάλλει τον Εθνικόν υμνον του Διονυσίου Σολωμού περιγελώντας την αγχόνη.Τοτε που τον έπερναν σωπάσαμε όλοι και άκουσαμε την αγγελική φωνήν...Δεν τον αφήσαν να τελειώσει τον ύμνον.

Οι αγώνες του για την Κύπρο δεν ήταν του γραφείου και της ανέσεως.Εβδομάδες βασανιστηρίων και ανακρίσεων απάνθρωπων πέρασε στην Ομορφίτα και αλλού.Εβδομάδες πάνω από μήνα στην απομόνωση.΄Οταν πλέον τον μετέφεραν σε κελλί ..μεγάλο..με γνωστό ηρωικον κληρικόν περιπάτουσε στο κελλί για να ανακτήσει την κίνηση ξανά.Κοντόστεκε και έλεγε στον συγκρατούμενον του με ανακούφιση.΄Αντεξα.Είμαι καλά.Δεν τρελλάθηκα.Ηταν τεράστια η δοκιμασία του σωματική  και ψυχική.Οι βασανιστές γνωρίζαν πώς ήτο κεντρικός επιτελικός της ΕΟΚΑ.

Δεν ήξεραν όμως τι ητο η Ανδρέια,η πνευματική του θωράκιση,το ηγετικό  του χάρισμα.Γραμματέας της Χριστιανικής Φοιτητικής Ενώσεως στην Αθήνα στα νεανικά του χρόνια.Φυσιογνωμία μπροστάρη στην Πάφο του πενήντα.....Ξεκαθάρισε έναντι της ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑΣ προ του Αγώνος..

 

Γιάννης Πεγειώτης