Ὑπό Ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη
Καί βέβαια μπορεῖ· καί πρέπει· μήπως μπεῖ στόπ σ' αὐτό τό ἀνεπίτρεπτο πού γίνεται· οἱ πιστοί, ἀκούγοντας τό Χριστός ἀνέστη,
νά ἐξαφανίζονται ἀπό τίς ἐκκλησίες!
Τόσες καί τόσες ἀλλαγές, ἀκόμα καί αὐθαιρεσίες, γίνονται στήν Ἐκκλησία, ἐδῶ πού χρειάζεται ἀλλαγή, παρατηρεῖται μιά ἀνεξήγητη ἐμμονή.
Ἡ
Μαρία ἡ Μαγδαληνή καί ἡ Μητέρα τοῦ Χριστοῦ, ξημερώματα Κυριακῆς, πῆγαν
στόν τάφο τοῦ Χριστοῦ· ἔγινε σεισμός· ἦρθε ἄγγελος, ἄνοιξε
τόν τάφο· καί εἶδαν τόν τάφο ἄδειο (Μτ.28:1-2)· ὁ Ἰησοῦς εἶχε ἤδη ἀναστηθεῖ!
Χωρίς νά τό ἀντιληφθοῦν οἱ στρατιῶτες!
Καί χωρίς νά ἀνοίξει ὁ τάφος! Καί οἱ στρατιῶτες συνέχιζαν νά φυλᾶνε τόν τάφο....
Ὅμως, πότε, ποιά ἀκριβῶς ὥρα ἀνέστη ὁ Κύριος, κανένας δέν τό ξέρει. Προανήγγελε ὅτι θά ἀναστηθεῖ τήν τρίτη μέρα· ὅμως, τήν τρίτη μέρα, σύμφωνα μέ τό Ἰουδαϊκό ἡμερολόγιο, κατά τό ὁποῖο ἡ μέρα ἄρχιζε μέ τή δύση τοῦ ἡλίου. Καί ἔχουμε: Μ. Παρασκευή βράδυ, μία μέρα· Μ. Σάββατο βράδυ, δεύτερη μέρα· Μ. Σάββατο βράδυ, εἰσήλθαμε στήν τρίτη μέρα· καί ἐμεῖς περιμένουμε νά «ἀγγίξουμε» τήν τρίτη μέρα, μέ βάση τό δικό μας ἡμερολόγιο, (ξημερώματα Κυριακῆς, δώδεκα καί ἕνα), γιά νά ποῦμε τό «Χριστός Ἀνέστη»! Ὅμως, ἐφόσον ὁ Χριστός ἀνέστη στό διάστημα πού μεσολαβεῖ ἀπό τή δύση τοῦ ἡλίου Μ. Σαββάτου μέχρι ξημερώματα τῆς Κυριακῆς, ἡ Ἀνάσταση μπορεῖ νά γίνει καί στίς ὀχτώ καί στίς ἐννιά καί στίς δέκα τό βράδυ τοῦ Μ. Σαββάτου.