Δίχως φίλους πιὰ νὰ μᾶς προδώσουν…

 «… Ἡ πλατεῖα θὰ μείνει ἔρημη σὰ μιὰ ζωὴ ποὺ ὅλα τάδωσε, κι ὅταν ζήτησε κι αὐτὴ λίγη ἐπιείκεια τῆς τὴν ἀρνήθηκαν. Χωρὶς ὄνειρα νὰ μᾶς ξεγελάσουνε καὶ δίχως φίλους πιὰ νὰ μᾶς προδώσουν…
Γιατί οἱ ἄνθρωποι ὑπάρχουν ἀπ᾿ τὴ στιγμὴ ποὺ βρίσκουνε μιὰ θέση στὴ ζωὴ τῶν ἄλλων.
Ή ἕνα θάνατο γιὰ τὴ ζωὴ τῶν ἄλλων…»

Τάσος Λειβαδίτης