Λέει ὀ Ἱερὸς
Χρυσόστομος (PG, 56, 583 - 586) τὰ ἑξῆς φοβερὰ γιὰ τὴ σχέση τοῦ Θεοῦ μὲ τὸν
προφήτη Ἡλία:
ΒΑΖΩ ΤΟΝ ΚΟΡΑΚΑ
ποὺ εἶναι ἄσπλαχνος στὰ παιδιά του νὰ σὲ θρέφει, Ἡλία, μήπως καὶ εὐαισθητοποιηθεῖς
καὶ γίνεις φιλανθρωπότερος πρὸς τὰ ἀδέλφια σου καὶ παιδιά μου, τοὺς Ἰσραηλίτες,
ποὺ εἶναι μὲν ἁμαρτωλοί, ἀλλὰ τοὺς ἀγαπῶ καὶ τοὺς πονώ.
Zήτησε ὀ Ἡλίας ἀπὸ
τὸ Θεὸ νὰ τιμωρήσει τοὺς Ἰσραηλίτες, μέχρις ὅτου τοῦ πεῖ ὁ ἴδιος νὰ λήξει ἡ
τιμωρία (εἰ μὴ διὰ στόματός μου!). Τοῦ κάνει τὸ χατήρι ὁ Θεός, ἀλλὰ ἀγαπάει καὶ
τὰ παιδιά του, τοὺς ἁμαρτωλοὺς Ἰσραηλίτες.
Ὁ Ἡλίας
φλέγεται ἀπὸ ζῆλο καὶ προσευχή, ἀλλὰ φαίνεται νὰ μὴν κατανοεῖ τὴν ἀνθρώπινη ἀδυναμία,
καθὼς πολιτεύεται ὡς ἔνσαρκος ἄγγελος.
Τὸν φέρνει ὁ Θεὸς
στὰ Σάρεπτα τῆς Σιδῶνος πρὸς γυναῖκα χήρα εἰδωλολάτρισσα, μοιράζεται τὸ φαγητό
της (ἀνήκουστο Ἰσραηλίτης νὰ τρώει φαγητὸ ἐθνικοῦ) μήπως καὶ σιχαθεῖ τὴν
κατάντια του -ἂς ποῦμε- καὶ ζητήσει ἀπὸ τὸ Θεὸ παύση τῆς τιμωρίας. Τὴν εὐλογεῖ νὰ μὴν τελειώσει τὸ φαγάκι ποτὲ
στὸ σπίτι της, ἀνασταίνει καὶ τὸ γιό της.
Βλέπει τοὺς Ἰσραηλίτες νὰ συνεχίζουν τὶς ἁμαρτίες...
Τίποτα ὀ Ἡλίας! Καταπέλτης.
Τὸν κάνει νὰ τρέμει τὴν Ἰεζάβελ, τὸ ἀσεβὲς γύναιο, ὅπως πολὺ ἀργότερα, ἄλλος ὀγκόλιθος τῆς πίστεως, ὁ Πέτρος, ἀρνήθηκε τὸν Χριστό, ἀπὸ δειλία μπροστὰ σὲ ἄλλο γύναιο. Δύο Ἀκροπόλεις πέσανε ἀπὸ δειλία, μᾶς λέει ὁ Χρυσόστομος.
Σὰ νὰ τοὺς δείχνει ὀ Χριστός, στὸν Ἡλία ἐν
προκειμένῳ, ὅτι λίγο νὰ ἀποσυρθεῖ ἡ θεία Χάρις, σαλεύεται κι ὁ ἴδιος. Ἂς εἶναι ἐπιεικέστερος
στοὺς ἀνθρώπους.
Ὁ ἴδιος ἀναγγέλλει τὴν παύση τῆς ἀνομβρίας μετὰ ἀπὸ
3,5 ἔτη, καθὼς ὁ ἴδιος τὴν εἶχε καὶ προ-αναγγείλει.
Στὸ τέλος, βλέποντας τὸν ἀγγελικὸ τρόπο ζωῆς του (ὁ
ἔνσαρκος ἄγγελος, τῶν προφητῶν ἡ κρηπίς...), μὲ ἀγάπη τὸν ἀναλαμβάνει μέσα σὲ
πυρφόρο ἅρμα καὶ τὸν πάει νὰ ζήσει μὲ τοὺς ἀγγέλους!!
Τὸν ξανασυναντᾶμε, 1000 χρόνια περίπου μετά, στὴ
Μεταμόρφωση τοῦ Χριστοῦ, νὰ συζητάει μὲ τὸ Χριστὸ καὶ τὸ Μωϋσῆ, μέσα σὲ
παραδείσια αἴγλη.
Εὐτυχῶς ποὺ ἐξομολογούμαστε σὲ ἀνθρώπους καὶ ὄχι σὲ
ἀγγέλους. Ἔτσι οἰκονόμησε ὁ Χριστός. Ὁ ὀμοιοπαθὴς συντρέχει, δίνει κουράγιο,
θάρρος, στηρίζει. Ὀ ἄγγελος θὰ ἐξαφανιζόταν ἂν μᾶς ἄκουγε...
π. Εφραὶμ Τριανταφυλλόπουλος

1 σχόλιο:
Μην είστε τόσο σίγουρος. Υπάρχουν και φονιάδες πνευματικά πνευματικοί
Δημοσίευση σχολίου