Αύτη ήτον κατά τους χρόνους Δεκίου και Βαλλεριανού
των βασιλέων, και Πρόβου ηγεμόνος, εν έτει σνς’ [256], καταγομένη από την
μεγαλόπολιν Ρώμην. Νέα δε ούσα κατά την ηλικίαν, διέτριβε μέσα εις ένα
Μοναστήριον. Πιασθείσα δε και παρρησία ομολογήσασα τον Χριστόν, ραπίζεται εις
το πρόσωπον. Και απλωθείσα επάνω εις αναμμένα κάρβουνα, δέρνεται με ραβδία.
Είτα εκρεμάσθη επάνω εις ξύλον, και εσφίγχθη με κάποιους μαγγάνους μηχανικούς
και κατετρυπήθη με σιδηρά αγγυνέλα. Ύστερον δε πάλιν κρεμασθείσα, κατεξεσχίσθη
εις όλον το σώμα. Μετά ταύτα έκοψαν τα βυζία της και εξερρίζωσαν τα ονύχιά της.
Και τελευταίον απέκοψαν την αγίαν της κεφαλήν. Και ούτως έλαβεν η μακαρία του
μαρτυρίου τον στέφανον.
Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου