Το πολίτευμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι
ιεραρχικό και συνοδικό. Κανείς δεν αυτοχρίζεται κριτής ούτε αυτοδικαιώνεται.
Όπως ένας επίσκοπος εκλέγεται και αναδεικνύεται με απόφαση της Συνόδου, με τον
ίδιο τρόπο η ίδια Σύνοδος έχει την εξουσία να τον ελέγξει ή να τον επιτιμήσει,
όταν αυτό κριθεί αναγκαίο. Η συνοδικότητα δεν είναι διοικητική τυπικότητα, αλλά
έκφραση της ενότητας της Εκκλησίας που προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα (και ναι,
το Άγιο Πνεύμα συνεχίζει να βρίσκεται μέσα στην Εκκλησία και την καθοδηγεί).
Αν ένας επίσκοπος θεωρεί ότι αδικήθηκε, έχει κάθε
δικαίωμα να προσφύγει στα ανώτερα εκκλησιαστικά όργανα, όπως στον Οικουμενικό
Θρόνο. Όμως, μετά την τελική κρίση, όλοι οφείλουμε να σεβόμαστε τις αποφάσεις
των θεσμικά καθιερωμένων οργάνων. Αν αρχίσουμε να θεωρούμε κάθε δυσάρεστη
απόφαση άδικη και κάθε συνοδική κρίση «σκευωρία», τότε δεν θα επικρατεί η τάξη
της Εκκλησίας αλλά ο θόρυβος της ατομικής αυθαιρεσίας.
Ακούγεται συχνά το επιχείρημα ότι «άγιοι διαφώνησαν και δικαιώθηκαν». Όμως τα ιστορικά δεδομένα αποδεικνύουν πως αυτό δεν ευσταθεί. Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής (που χρησιμοποιείται συχνά ως παράδειγμα) δεν στάθηκε μόνος˙ είχε τη στήριξη δεκάδων επισκόπων και Συνόδων – μάλιστα, σε σύνοδο που συγκάλεσε ο Πάπας της Ρώμης Μαρτίνος Α᾽ (649) συμμετείχαν πάνω από εκατό επίσκοποι οι οποίοι υπερασπίστηκαν την Ορθόδοξη πίστη.
Ο δε άγιος Μάρκος ο Ευγενικός (άλλος που
κακοπαθεί…) δεν υπήρξε «ανυπάκουος». Αντιθέτως, εκπροσωπούσε τα Πατριαρχεία
Αλεξανδρείας, Αντιοχείας και Ιεροσολύμων – επομένως η στάση του αποτελούσε φωνή
εκκλησιαστικής ενότητας, όχι ατομικής αντίδρασης. Ο Μάρκος υπέγραψε τα
περισσότερα προκαταρκτικά κείμενα της Συνόδου, παρέμεινε συνεργάσιμος και
ευγενής. Απλώς δεν υπέγραψε την τελική «Ένωση» με τη Ρώμη, επειδή θεωρούσε ότι
το κείμενο αλλοίωνε την Ορθόδοξη διδασκαλία περί του Filioque και του Καθαρτηρίου. Παρέμεινε
υπερασπιστής της πίστης χωρίς να διαρρήξει την εκκλησιαστική ενότητα· δεν
χειροτόνησε δικούς του επισκόπους ούτε δημιούργησε «παράταξη».
Ομοίως, η αναφορά σε περιπτώσεις όπως του αγίου
Ιωάννου του Χρυσοστόμου δεν μπορεί να λειτουργεί ως άλλοθι για σύγχρονες
αυθαιρεσίες. Εκείνοι οι άγιοι ήσαν πνευματικοί γίγαντες, εμφορούμενοι από
ταπείνωση και όχι από αντιδραστικότητα και αλαζονεία. Είναι άσκοπο και
επικίνδυνο να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με μορφές τέτοιου πνευματικού μεγέθους.
Σήμερα, έχουμε την τάση να δημιουργούμε
φανταστικούς εχθρούς και να βαπτίζουμε οτιδήποτε κολλήσει στο μυαλό κάποιου που
νομίζει ότι είναι κριτής της οικουμένης σε «ομολογία πίστεως». Αντί να ζούμε τη
χαρά και την ειρήνη της Εκκλησίας, εγκλωβιζόμαστε σε έναν φαντασιακό χωροχρόνο,
όπου εμείς οι ίδιοι παίζουμε τον ρόλο των «διωκομένων». Η αληθινή ομολογία όμως
δεν είναι φωνή κατάκρισης, αλλά καρπός υπακοής, ταπείνωσης και αγάπης προς την
εκκλησιαστική ενότητα.
Η Εκκλησία θεραπεύει τα τραύματα, δεν τα
μεγεθύνει. Μόνο μέσα στον σεβασμό των θεσμών και στη διαρκή αναζήτηση της
ειρήνης μπορεί να βιωθεί το σώμα του Χριστού ως ενότητα και όχι ως παράταξη.
Μητροπολίτης Χονγκ
Κονγκ Νεκτάριος
11 σχόλια:
Πρωταγωνιστές στην ανυπακοή της συνοδικότητας της εκκλησίας είναι οι αρχιερείς και μετά οι ιερείς, οι οποίοι δεν ακούν τις συνοδικές αποφάσεις, αλλά κάνουν ότι τους γουστάρει, ότι τους αρέσει, το αποδείξανε εδώ και χρόνια να μη φέρω παραδείγματα. Γι αυτό και εγώ τους ακολουθώ και δεν τους ακούω. Ας λένε ότι θέλουν, ερμηνεύω όπως μου αρέσει και ότι μου αρέσει, αυτό με μάθανε οι αρχιερείς και οι ιερείς δεν βγάζω έξω και τους μοναχούς. Κάθε ένας από αυτούς ερμηνεύει το Ευαγγέλιο όπως του νομίζει. Ζήτω ο προτεσταντισμός της Ορθοδοξίας!!!
Εσχάτως έκανε υπακοή στη Σύνοδο ένας Επίσκοπος λέγοντας με ταπεινοφροσύνη ‘ευχαριστώ τον Πατριάρχη μου και πατέρα μου κ. Βαρθολομαίο και την περί αυτών Αγία Σύνοδο. Με πολλή αγάπη, υπομονή και διάθεση δικαίου με άκουσαν. Οφείλω για άλλη μια φορά να ξεκαθαρίσω ότι καταδικάζω την αποτείχιση’ αυτή είναι η υπακοή στην Συνοδικότητα να ακούει τον Πατέρα και Πατριάρχη του και την Αγία Σύνοδο και να ομολογεί την καταδίκη του στον αποτειχισμό που πολλά κακά έχουν προξενήσει σωτήρες παπάδες που κρατούν την Ορθοδοξία στα χέρια τους.
Επίκαιρο το κείμενο αυτό του Μητροπολίτη κ. Νεκτάριου ας τον ακούσουν οι επαναστάτες παπάδες και να επιστρέψουν στην Εκκλησία από τα σχίσματα που δημιούργησαν σχίσματα που σε λίγο θα καταντήσουν αίρεση.
Άγγελος .
Και όταν στην σύνοδο εισέλθει το παπικό πρότυπο "ότι πει ο πρώτος" τι γίνεται;
Υπακοή στην εκκλησία και στη σύνοδο. Μόνο τότε θα υπάρξει σωτηρία όταν υπάρχει υπακοή.
Μην τα ισοπεδώνουμε όλα. Υπάρχουν και ληστρικές σύνοδοι που τις κατήργησε ο λαός. Η ιστορία δεν ορίζει τυφλή υπακοή. Πολλά παραδείγματα τέτοια. Ας θυμηθούμε τις καταδίκες, συνοδικώ τω τρόπω, του Ιερού Χρυσοστόμου. Λίγα τράβηξε από τους συνεπισκόπους του;;
Σύνοδος καταδίκασε τον Άγιο Λουκά τον ιατρό, και μάλιστα αυτή που είχε επίσημη επικοινωνία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Σύνοδο έκανε και ο Μόσχας και έβγαλε τον Πατριάρχη από τα δίπτυχα. Τι θα πεί αυτό; Επειδή είναι σύνοδος ορθοδόξου Εκκλησίας πρέπει να κάνουμε υπακοή;
Μη μπερδευόμαστε. Οι λαϊκοί στην Εκκλησία έχουν μεγάλη ευθύνη και πιο μεγάλη οι κληρικοί που κατηχούν.
Και στην αδικία πρέπει να είμαστε καταπέλτες. Είναι εντολή του Χριστού η υπεράσπιση του αδικουμένου.
Τώρα οι επίσκοποι έγιναν δεσπότες, για να μην πώ Πάπες και θέλουν αλάθητο. Δεν είναι όμως έτσι.
Κριτήριο είναι το Ευαγγέλιο, οι Ιεροί Κανόνες που τους καταπατούμε καθημερινά - ιδίως οι Επίσκοποι, και το λαϊκό αίσθημα.
Η Εκκλησία θεραπεύει όταν είναι μάνα. Και οι ποιμένες αληθινοί και όχι κάλπικοι.
Τι σχέση έχουμε με το Χριστό; Δείτε τι επικρατεί. Ποιός μπορεί να πεί το αντίθετο. Με την κατάντια μας βλασφημείται το Όνομα του Θεού! Του μοιάζουμε καθόλου;; Είμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί;; Ποιό Πνεύμα ακολουθούμε;
Ρίξτε μια ματιά γύρω σας και πείτε.
Και οι Ποιμένες, χρήματα, κοσμική εξουσία, σφαίρες επιρροής και στα τραπέζια των ισχυρών της γής που κάνουν τους πολέμους. Από τη μία Σύνοδο με το Άγιο Πνεύμα και από την άλλη στο ίδιο τραπέζι με τα δαιμόνια των κυβερνώντων τη γή. Τα είδαμε πολύ πρόσφατα, όταν μάλιστα λιμοκτονούσε ένας λαός ολόκληρος! Μόνο Χριστός δεν είναι αυτό Σεβασμιώτατε.
Να θυμήσω δε ότι γίγαντες Επίσκοποι του προηγουμένου αιώνα διέκοψαν το μνημόσυνο του Οικουμενικού Πατριάρχη, όταν έπρεπε!
Και αυτοί αγίασαν.
Για να μην πω για τις Συνόδους που ταλαιπώρησαν τόσο τον Άγιο Νεκτάριο τον μέγα!
Τι τράβηξε από τους συνεπισκόπους του… Τι ταλαιπωρία συνοδική!
Σεβασμιώτατε,
«Ἡ Ἐκκλησία εἶνε ὅπως ἡ κιθάρα· ὅπως, ὅταν οἱ χορδὲς στὴν κιθάρα εἶνε κανονικὰ χορδισμένες, ἡ κιθάρα βγάζει ἕνα ὡραῖο ἦχο, ἔτσι ἀκριβῶς εἶνε καὶ ἡ Ἐκκλησία· κιθάρα εἶνε, λαϊκοὶ καὶ κληρικοὶ ἔχουν μιὰ ἁρμονία. Ἄχ τὰ χρόνια ἐκεῖνα, ποὺ ὁ παπᾶς καὶ ὁ δεσπότης ἦταν ἕνα πρᾶγμα μὲ τὸ λαό, μαζί, δὲν ξεχωρίζανε. Ὅπως ὁ τσομπάνης εἶνε μαζὶ μὲ τὰ πρόβατά του, κι ὅπως ὁ καλὸς ἀξιωματικὸς εἶνε μαζὶ μὲ τοὺς στρατιώτας του ἕνα πρᾶγμα, καὶ κοιμᾶται μέσα στὰ ἀντίσκηνα καὶ πολεμᾷ μαζί τους καὶ τρώει ὅ,τι τρῶνε κι αὐτοί, ἔτσι τὰ παλιὰ τὰ χρόνια, παπᾶς καὶ δεσπότης καὶ λαὸς ἤτανε μιὰ κιθάρα, μιὰ ἁρμονία.
Θά ᾽ρθουν χρόνια κατηραμένα, εἶπε ὁ Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ἡ ἁρμονία αὐτή, ποὺ ὑπάρχει μεταξὺ τοῦ κλήρου καὶ τοῦ λαοῦ, δὲν θὰ ὑπάρχῃ πιά. Ὁ λαὸς θὰ εἶνε ἐναντίον τοῦ κλήρου. Καὶ νά τὰ χρόνια αὐτά ἦρθαν….» π. Αυγουστίνος Επίσκοπος Φλωρίνης.
Και «Ἐάν ὁ ἐπίσκοπος ἤ ὁ πρεσβύτερος, οἱ ὄντες ὀφθαλμοί τῆς Ἐκκλησίας, κακῶς ἀναστρέφονται καί σκανδαλίζωσι τόν λαόν, χρή αὐτούς ἐκβάλλεσθαι. Συμφέρον γάρ ἄνευ αὐτῶν συναθροίζεσθαι εἰς εὐκτήριον οἶκον ἤ μετ’ αὐτῶν ἐμβληθῆναι ὡς μετά Ἄννα καί Καϊάφα εἰς τήν γέενναν τοῦ πυρός.» Μέγας Αθανάσιος.
Από ακατήχητο λαό αυτά δε γίνονται.
Αλλά η ευθύνη παραμένει στο θρόνο του Θεού.
Δεν εμπαίζεται.
Ο Τυχικός, ως ταπεινός λευίτης, πληρώνει πολιτικές έριδες και ανίερες συμφωνίες. Δεν αμφισβητείται αυτό πια. Λίγο να ξέρεις από νομική είναι οφθαλμοφανές. Μην κοροϊδευόμαστε.
Με προσευχή ας τον στηρίξουμε και τον ίδιο και τους διώκτες του.
Έχουμε ευθύνη! Νηστεία, προσευχή και ελεημοσύνη, μήπως λίγο σταθούμε.
ο ΑΧ.
Όπως ένας επίσκοπος εκλέγεται…
Εδώ γελάμε
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ:
ΑΝ ΣΑΣ ΠΩ ΠΩΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΩΝ ΔΕΣΠΟΤΑΔΩΝ ΣΗΜΕΡΑ, ΘΑ ΤΡΑΒΑΤΕ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΣΑΣ, ΦΡΙΚΗ!
https://youtu.be/KCjY3DZZkD0?si=JsX1YanwbxV6Ll9F
Ο ίδιος ο Καντιώτης πως εκλέχθηκε;
Ιφ
Μέ τό ίδιο σύστημα εκλέχθηκε, αλλά παραδέχεται ότι το σύστημα πάσχει καί ζητεί τήν αλλαγή του, ώστε να υπάρχει συμμετοχή του λαού, όπως γινόταν στην αρχαία Εκκλησία.
Η Συνοδικότητα είναι όντως έκφραση της ενότητας της Εκκλησίας. Η αρχαία μας παράδοση, η βάση της Αποστολικής διαδοχής και ο τρόπος να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα στην Εκκλησία.
Ποιοί όμως την καταπατούν;
Μπορούν σήμερα οι Ορθόδοξοι επίσκοποι να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι; Σέβονται οι Προκαθήμενοι τη Συνοδικότητα; Αυτοί πρώτοι, με πρόσχημα το ιδιωτικό συμφέρον, προτιμούν το διχασμό και τη διχόνοια, παρά το Τραπέζι του Χριστού. Να συναντηθούν έστω.
Ο για πολλούς θεμελιωτής της Εκκλησίας της Αλβανίας, αγιασμένος Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, ο οποίος πίστευε - άκουσον άκουσον- στο Άγιο Πνεύμα, ζητούσε συνεχώς τη σύγκληση Συνόδου, για να ληθούν τα σοβαρά προβλήματα που προέκυψαν από το Ουκρανικό. Έπεσε σε τοίχους! Μην τύχει και χάσουμε. Μην τύχει και δε μας βγούν τα κουκιά. Ποιό Άγιο Πνεύμα; Είναι να παίζεις..;
Εκείνες οι επιστολές του είναι όαση στην έρημο της σκληροκαρδίας μας. Θα παραμείνουν φάροι Συνοδικότητας. Τον ευχαριστούμε από καρδιάς.
Μην κουνάμε λοιπόν το δάχτυλο, πατέρα μου, Σεβασμιώτατε, στους ανθρώπους που αντέδρασαν στα του επισκόπου Τυχικού. Και δικαίως. Προκάλεσαν το κοινό αίσθημα. Τον κοινό νου. Δε θέλει υψηλή θεολογία.
Όταν μέσα στο σπίτι μας, εμείς οι ίδιοι δεν τα τηρούμε. Ο λαός λέει στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σκοινί. Και εκεί είναι μια μητρόπολη. Εδώ διακυβεύεται σχίσμα!
Υγ1.: Η αποτείχιση είναι στην παράδοση της Εκκλησίας, δεν μπορείς να υπογράφεις γραπτούς λιβέλους. Δε γίνεται να αρνηθείς την εκκλησιαστική ιστορία. Έβγαλε και αυτή Αγίους. Σίγουρα να παραμένουμε εντός της Εκκλησίας, αδιαμφισβήτητα, αλλά άλλο το ένα, άλλο το άλλο.
Υγ2.: Στην πιο δύσκολη θέση, βρίσκεται ο κληρικός που θα κληθεί να γίνει νέος μητροπολίτης Πάφου. Πώς θα πάρει τη θέση αδικουμένου ορθοδόξου Επισκόπου; Πολύ δύσκολη θέση.
Σκέψεις ενός απλού, αμετανόητου και ακατήχητου πιστού.
No problem! Όπως πήραν τις θέσεις των 12 εκδιωχθέντων στην Ελλάδα του Σεραφείμ έτσι θα την πάρει και ο νέος. Παλιά μου τέχνη κόσκινο.
Και κάτι ακόμα οι αποτειχισμένοι δεν έχουν σχέση με την Εκκλησία είναι ως οι παλαιοημερολογίτες τουτέστιν ένα τίποτα.
Είναι προφανές ότι δέν έχεις διαβάσει τον ΙΕ' Κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου.
Δημοσίευση σχολίου