Αναστάσιε,
Διάβασα κάποια σχόλια στο
δημοσιευθέν από σας κείμενό μου «Μέρες… αμηχανίας», και θα ήθελα, αν μου
επιτρέπετε, ουσιαστικά επιπροσθέτως στο κείμενο μου, να σχολιάσω ρωτώντας
κάποια πράγματα. Δεν προτίθεμαι να ξεκινήσω διάλογο (κάποιους τους εκφράζει η
αρχαία παροιμία «οὐ μέ πείσεις, κἄν μέ πείσεις»), αλλά να προσθέσω "παράθυρα"
προβληματισμού.
1. Αν δύο αδέλφια με τον ίδιο
πατέρα και από την ίδια οικογένεια φυσικά, μαλώσουν και πάψουν να μιλιούνται,
υπάρχει άνθρωπος που πιστεύει ότι έπαψαν εξ αυτού να είναι αδέλφια; Ορθόδοξοι, Καθολικοί
κ.λ.π. σταματώντας να μιλάνε μεταξύ τους παύουν αυτομάτως να είναι αδέλφια, ενώ
έχουν κοινό Πατέρα;
2. Για ποιους λέει ο Χριστός:
«Δι’ ἡμᾶς βλασφημεῖται το ὄνομά μου ἐν τοῖς ἔθνεσι»; Σίγουρα μόνον για… τους
άλλους;
3. Αν κάποιος κάνει λάθος, δε χρειάζεται περισσότερο την προσευχή μας; Και αν είναι εχθρός μας (να έχουμε εχθρούς είναι αδιανόητο για χριστιανούς! Οι χριστιανοί δεν μισούν ακόμα και όταν τους εχθρεύονται!) δεν έχουμε λάβει εντολή να προσευχόμαστε για αυτούς;
4. Μέχρι πότε, ό,τι δεν μας
αρέσει ή απλώς δεν έχουμε συνηθίσει, θα είναι υπόθεση στρουθοκαμηλισμού; Θα
κάνουμε σα να μην το βλέπουμε; Επειδή τοποθετούμαστε με υπεκφυγές νομίζουμε πως
τα θέματα… λύνονται; Μέχρι πότε θα κουβαλάμε την αυταπάτη της τελειότητας (όχι
της πίστεως!) και της αυτοδικαίωσης;
5. Μέχρι πότε, επιτέλους, θα
διαβάζουμε για τον μεγάλο αδερφό της παραβολής του ασώτου και δεν θα
σκεπτόμαστε ότι το κείμενο δεν απαντά στο αν μπήκε η όχι στην πατρική
εστία; Όπως λέει ένας μεγάλος θεολόγος, «η πόρτα της κόλασης δε γράφει αυτά που
λέει ο Δάντης («Εγκαταλείψτε κάθε ελπίδα εσείς που εισέρχεστε»), αλλά γράφει: "Είμαι
όλος δικός μου"».
Αν δε μάθαμε όλη μας τη ζωή ότι
όσα έχει ο πατέρας μας είναι δικά μας, και ότι ο πατέρας μας έχει και είναι αγάπη,
τότε κινδυνεύουμε να ακούσουμε την φρικτή διάγνωση: Δε σας ξέρω. Και
φυσικά δεν είναι φυσιογνωμική αλλά υπαρξιακή διάγνωση. Κόλαση είναι να μην
μπορείς να αγαπάς, είτε είσαι ορθόδοξος, είτε ετερόδοξος, είτε άθεος.
Ας αφήσουμε τον Χριστό να λύσει
τα εκκρεμούντα. Ας μη Του υποδείξουμε τι πρέπει να κάνει.
Εύχεσθε. Σύγγνωτε.
π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος
10 σχόλια:
Πάτερ Θεοδόσιε σωστές όλες οι σκέψεις σας ορθόδοξες και χριστιανικές. Το κακό είναι ότι το πάθος συσκοτίζει τον νου και διώχνει την αγάπη. Αδέλφια είμαστε. Παιδιά του Πατέρα Θεού που ξεστρατίσαμε. Ελπίδα και προσευχή μας να ενωθούμε σε μια οικογένεια.
Το Θεό έχουμε Πατέρα μας στοργικό. Είμαστε αδέλφια. Υπάρχουν διαφορές αλλά στο όνομα της Αγίας Τριάδας βαπτισθήκαμε.
Δεν νομίζω να υπάρχει αντίλογος τα όσα γράψατε π. Θ. βέβαια για μια μικρή μερίδα πιστών ισχύει το «οὐ μέ πείσεις, κἄν μέ πείσεις»
Ευχαριστούμε
Πάτερ, ας μου επιτραπούν κάποιες απαντήσεις
Απάντηση 1η
Ο ίδιος ο Κύριος απαντά στην ερώτησή σας:
«ὑμεῖς ποιεῖτε τὰ ἔργα τοῦ πατρὸς ὑμῶν. εἶπον οὖν αὐτῷ· ἡμεῖς ἐκ πορνείας οὐ γεγεννήμεθα· ἕνα πατέρα ἔχομεν, τὸν Θεόν……
ὑμεῖς ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ διαβόλου ἐστέ, καὶ τὰς ἐπιθυμίας τοῦ πατρὸς ὑμῶν θέλετε ποιεῖν. ἐκεῖνος ἀνθρωποκτόνος ἦν ἀπ᾿ ἀρχῆς καὶ ἐν τῇ ἀληθείᾳ οὐχ ἕστηκεν, ὅτι οὐκ ἔστιν ἀλήθεια ἐν αὐτῷ» κατά Ιωάννη 8, 41-44
Αν και όλοι τους Εβραίοι κι όμως ο Κύριος αδιαφορεί για το ότι όντως βιολογικά έχουν πατέρα τους τον Αβραάμ! Άρα τα σχετικά με τον κοινό πατέρα αιρετικών, αντιχρίστων και Ορθοδόξων δεν βγάζουν πουθενά!
Απάντηση 2η
Τι θέλετε να μας πείτε πάτερ;; Αν θέλετε να γίνετε πιο συγκεκριμένος!; Εκ πρώτης όψεως η κουβέντα σας είναι αδικαιολόγητα «βαριά».
Απάντση 3η
Οι αιρετικοί δεν είναι εχθροί μας.. είναι ο «κόσμος»..
εξάλλου ούτε ο Κύριος, στην Αρχιερατική Του Προσευχή, δεν προσεύχεται για τον «κόσμο»…
δείτε τι γράφει και ο άγιος Εφραίμ ο Σύρος: «Τοὺς αἱρεσιώτας, ὡς βλασφήμους καὶ τοῦ Θεοῦ ἐχθρούς, ἡ Γραφὴ οὐκ ὠνόμασεν ἀνθρώπους, ἀλλὰ κύνας καὶ λύκους καὶ χοίρους καὶ ἀντιχρίστους, καθὼς φησὶν ὁ Κύριος· μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσί. Καὶ Ἰωάννης λέγει, ὅτι ἀντίχριστοι πολλοὶ γεγόνασι. Τούτους οὖν οὐ χρὴ ἀγαπᾶν, οὐδὲ συνδυάζειν, οὐδὲ συνεύχεσθαι, οὐδὲ συνεσθίειν, οὐδὲ λαμβάνειν εἰς οἶκον, οὐδὲ χαίρειν αὐτοῖς λέγειν· ἵνα μὴ τῶν ἔργων πονηρῶν αὐτῶν κοινωνήσωμεν.»
Απάντηση 4η
Αυτό προσπάθησα να κάνω κι εγώ! Να μη κάνω σα να μη βλέπω τη συνήθεια πολλών να ταυτίζουν τους εν Χριστώ αδελφούς με τους αιρετικούς και ακόμη χειρότερα με τους μουσουλμάνους μετανάστες, όπως γράψατε σε κάποιο νεώτερο άρθρο σας! Πώς να το κάνουμε; Η παραβολή της Κρίσεως που ακούσαμε εχθές δεν εννοεί τα πιόνια του αντίχριστου δλδ τους μουσουλμάνους μετανάστες και τους αιρετικούς ως ελάχιστους αδελφούς του Κυρίου! Ακούστε και τον Ιερό Χρυσόστομου που μας λέει όταν ερμηνεύει το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο:
ἀδελφὸν γὰρ τὸ βάπτισμα ἐργάζεται καὶ ἡ τῶν θείων μυστηρίων κοινωνία»
Δεν είναι δικά μου, λοιπόν, αυτά και φυσικά το να θεωρεί κάποιος ότι όποιος τα λέει αυτά γίνεται η αιτία να βλασφημείται το όνομα Κυρίου εν τοις έθνεσι δεν είναι μόνο βαριά κουβέντα αλλά τον εκθέτει σοβαρά! Γι'αυτό πρέπει να ξεκαθαρίσετε τη θέση σας όπως είπα και στην 2η απάντησή μου!
Δεν έγινε κατανοητή η 5η ερώτηση για να πω κάτι.
Λοιπόν, δεν ξέρω για ποιον θα ταιριάξει το «οὐ μέ πείσεις, κἄν μέ πείσεις»! Ένα ξέρω, ερμηνείες Πατέρων υπάρχουν για όλα τα θέματα! Τπτ στον κόσμο δεν είναι άγνωστο… θέληση να υπάρχει να μην πέφτουμε σε παρερμηνείες και άλλα τέτοια!
Εύχεσθε!
και μια ... λεπτομέρεια:
«Τὸ γὰρ ὄνομα τοῦ Θεοῦ δι᾿ ἡμᾶς βλασφημεῖται ἐν τοῖς ἔθνεσι»
(Ρωμ. 2.24)
Αυτές οι ερωτήσεις θα έπρεπε να απευθυνθούν προς τους Πατέρες της Εκκλησίας, και ιδιαιτέρως προς τους Πατέρες των Οικουμενικών Συνόδων, οι οποίοι μάς έδειξαν ότι η Εκκλησία δεν διστάζει να αναθεματίση αυτούς που δεν πιστεύουν Ορθοδόξως.
Αν τώρα μερικοί θέλουν αυτούς, να τούς έχουν αδελφούς, αυτό είναι προσωπική τους επιλογή.
Επί τού πρακτικού πεδίου, όταν ο ένας πιστεύει ότι ο Πατέρας εκπορεύει το Αγιον Πνεύμα, ο άλλος πιστεύει ότι και ο Υιός εκπορεύει το Αγιον Πνεύμα, ο τρίτος πιστεύει ότι η Μητέρα του Υιού δεν έχει το Αειπάρθενον, τότε κάτι δεν πάει καλά με τα "αδέλφια".
Κάποιος κάνει λάθος και κάποιος είναι σωστός.
Αυτός που κάνει λάθος, να το διορθώση για να έλθη η αγάπη και η ομόνοια ανάμεσα στα αδέλφια.
Αυτός είναι ο σωστός δρόμος.
Το ουσιαστικό όλο της ανάρτησης π. Θεοδοσίου εντοπίζεται στην τελική πρόταση : «Ας αφήσουμε το Χριστό-δηλαδή, «το Θεό που Αγάπη εστί»- να λύσει τα εκκρεμούντα. Ας μη Του υποδείξουμε, τι πρέπει να κάνει». Εδώ αν προστεθεί το : «Ιδού έστηκα επί την θύραν και κρούω. Εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, εισελεύσομαι προς αυτόν και δειπνήσω μετ’ αυτού και αυτός μετ’ εμού»-Αποκ.3,20-για όσους μπορούν να καταλάβουν, πώς ενεργεί ο ίδιος ο Χριστός-δηλαδή, πόσο απόλυτα σέβεται την ελευθερία ανθρώπου, κοινώς, πως δεν αναγκάζει κανέναν να τον αγαπήσει, που θα πει να τον πιστέψει-εμπιστευθεί.
Τώρα όσοι ή όποιοι επιμένουν να Του βγουν από πάνω, να Του υπαγορεύσουν ως Α και Ω την πάντα ελλειμματική ως ανθρώπινη «σοφία» τους, ας προσέξουν μήπως εμπίπτουν στην ειδοποίηση του προφήτη Ησαϊα 6.9 : «Ακοή ακούσητε και ου μη συνήτε, και βλέποντες βλέψετε και ου μη ίδητε», συνέχεια ως και 6,10, που επικύρωσε ο Κύριος με το: «Τετύφλωκεν αυτών τους οφθαλμούς και πεπώρωκεν αυτών την καρδίαν, ίνα μη ίδωσιν τοις οφθαλμοίς και νοήσωσιν τη καρδία, και επιστραφώσι και ιάσομαι αυτούς»-Ιωαν.12,40.
Κατά τα άλλα. Προσωπικά δε γνωρίζω Ορθόδοξη Σύνοδο η οποία, πέρα από το να επισημάνει σε Ρωμαιοκαθολικούς, εν συνεχεία σε Διαμαρτυρόμενους ότι αυτά που λένε, δέχονται, πράττουν δεν είναι της Ενωμένης Εκκλησίας των δέκα πρώτων αιώνων, προχώρησε κι αποφάνθηκε ότι η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και η Ευαγγελική Εκκλησία-Διαμαρτυρομένων-είναι αιρέσεις ! Ενώ κατά τα διεθνή στατιστικά ξέρω ότι, εδώ και χίλια χρόνια η Ορθόδοξη Εκκλησία αριθμεί 250 εκατομμύρια χριστιανούς, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, ένα δισεκατομμύριο και 200 εκατομμύρια χριστιανούς, και από το 1517, χρόνια 500 τώρα, η Ευαγγελική Εκκλησία σε όλα τα κομμάτια 800 εκατομμύρια χριστιανούς.
Εκείνο όμως που δεν ξέρουμε όλοι είναι, πόσους χριστιανούς, χριστιανούς-χριστιανούς αριθμεί ο Θεός. Κι εκείνο που με παραξενεύει κάθε χρόνο, όπως και φέτος, είναι ότι την τρίτη Κυριακή του Τριωδίου το Ευαγγέλιο προσπερνάει το πόσους, αλλά προσδιορίζει ακριβώς το ποιους ο Χριστός θεωρεί και μετράει ως χριστιανούς ! «Επείνασα γαρ και εδώκατε μοι φαγείν, εδίψησα και εποτίσατε με, ξένος ήμην και συνηγάγετέ με, γυμνός και περιεβάλετέ με, ησθένησα και επισκέψασθε με, εν φυλακή ήμην και ήλθετε προς με … Εφ’ όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, Εμοί εποιήσατε»-Μτ.25,35κε.
Και ! Αισθάνομαι άσχημα που είμαι σε όλα έξω ! Αθανάσιος Κοτταδάκης
Μια ερώτηση θέλω να κάνω στον αρθρογράφο π. Θεοδόσιο μόνο.
Πιστεύει ότι ο παπισμός και ο προτεσταντισμός είναι αιρέσεις και δεν έχουν Μυστήρια;
Την ίδια ερώτηση θα ήθελα να κάνω και στον Θ.Κοτταδάκη αλλά σε μέσες άκρες είναι γνωστά "τα πιστεύω" του. Αν θέλει βέβαια ας απαντήσει και αυτός μονολεκτικά.
Αντιαιρετικός
Το ποιούς θα σώση ο Χριστός εμείς δεν το γνωρίζουμε, ούτε μπορούμε να "Τού βγούμε από πάνω". Μπορούμε όμως να επηρεάσουμε, κατά κάποιον τρόπο, την γνώμη Του, ζητώντας το Ελεος του ("Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με"), και βάζοντας μεσιτεία προσφιλή Του πρόσωπα ("Υπεραγία Θεοτόκε πρέσβευε υπέρ ημών", "Αγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών").
Οταν ο Χριστός κρούει την θύρα τριών ανθρώπων και ο ένας Τον αναγνωρίση ως Τον Υιόν του Θεού, ο άλλος τον αναγνωρίσει ως το Πρόσωπο που συνεκπορεύει το Αγιον Πνεύμα και έχει Κτιστή Χάρη και Ενέργειες, και ο τρίτος ως Τον Υιόν της "Μαρίας", δεν έχει κάποια διαφορά αυτή η αναγνώριση ? Η Ιστορία έδειξε ότι οι Πατέρες της Εκκλησίας πήραν στα χέρια τους "τα εκκρεμούντα" και καθώρισαν ποιό είναι το σωστό και ποιό το λάθος. Αποδεχόμαστε αυτόν τον καθορισμό ?
Αν κάποια Σύνοδος δεν έχει αποκαλέσει "Αιρέσεις" αυτές τις παρεκκλισεις, τίς έχουν αποκαλέσει όμως πλειστάκις πολλοι Αγιοι και Πατέρες της Εκκλησίας, οι οποίοι ασφαλώς θα ελάμβαναν μέρος σε Ορθόδοξη Σύνοδο με σχετικό αντικείμενο.
Οι αριθμοί δεν σημαίνουν πολλά πράγματα. Για παράδειγμα οι Μουσουλμάνοι είναι 1,6 δισεκατομμύρια, οι Ινδουιστές 1 δισεκατομμύριο, οι Βουδιστές 500 εκατομμύρια και οι μή ενταγμένοι θρησκευτικά 1,1 δισεκατομμύριο. Μήπως σημαίνει ότι αυτοί εχουν ορθή πίστη ?
(Πηγή των στοιχείων
https://ikivotos.gr/post/531/o-pagkosmios-xarths-twn-thrhskeiwn
Η αγάπη προς τον πλησίον και η φιλανθρωπία είναι απολύτως απαραίτητες. Δεν υπάρχει αντίρρηση επ' αυτού.
Το ερώτημα είναι χρειάζεται και Ορθή Πίστη ή όχι ?
Για να μη "πλανώνται" οι αστοχίες του Αθανάσιου Κοταδάκη κ θεωρηθεί ως δεδομένο οτι δεν έχουν καταδικασθεί από Οικουμενική Σύνοδο όποιοι προσθαφαιρέσουν κάτι στο Σύμβολο της Πίστεως και "αστοχήσουν" κι άλλοι που "Προσωπικά δε γνωρίζουν Ορθόδοξη Σύνοδο η οποία...καταδίκασε τους καθολικούς ως αίρεση" ας ενημερωθούν όλοι οι μη ενημερωμένοι οτι από την Γ' Οικουμενική κ τον 7ο Κανόνα της έχει γίνει κι αυτό:
"Τούτων ἀναγνωσθέντων, ὥρισεν ἡ ἁγία σύνοδος, ἑτέραν πίστιν μηδενὶ ἐξεῖναι προφέρειν, ἤγουν συγγράφειν, ἢ συντιθέναι, παρὰ τὴν ὁρισθεῖσαν παρὰ τῶν ἁγίων Πατέρων, τῶν ἐν τῇ Νικαέων συναχθέντων πόλει, σὺν ἁγίῳ Πνεύματι. Τοὺς δὲ τολμῶντας ἢ συντιθέναι πίστιν ἑτέραν, ἢ γοῦν προκομίζειν, ἢ προφέρειν τοῖς θέλουσιν ἐπιστρέφειν εἰς ἐπίγνωσιν τῆς ἀληθείας, ἢ ἐξ ἑλληνισμοῦ, ἢ ἐξ ἰουδαϊσμοῦ, ἢ γοῦν ἐξ αἱρέσεως οἱασδηποτοῦν· τούτους, εἰ μὲν εἶεν ἐπίσκοποι, ἢ κληρικοί, ἀλλοτρίους εἶναι τοὺς ἐπισκόπους τῆς ἐπισκοπῆς, καὶ τοὺς κληρικοὺς τοῦ κλήρου· εἰ δὲ λαϊκοὶ εἶεν ἀναθεματίζεσθαι. "
Τι να λέμε και για την 8η Οικουμενική επί Μεγάλου Φωτίου...
Όποιος προσθέσει κάτι στο Σύμβολο της Πίστεως είναι απόβλητος κ αναθεματισμένος! Τι δεν καταλάβατε;;!!
Εκτός κι αν δε δέχεστε ούτε την Γ' Οικουμενική Σύνοδο κ τους Κανόνες της και έχετε ξεφύγει εντελώς!
Δημοσίευση σχολίου