Τρίτη 28 Απριλίου 2009

Ταξιδεύοντας … στο Παρίσι







Σε μια από τις επισκέψεις στο Παρίσι.
Στην τελευταία φωτογραφία μαζί με τον μακαριστό πρωτοσύγκελο
της Μητροπόλεως Γαλλίας το συντοπίτη μας
πρωτοπρεσβύτερο Παναγιώτη Σιμιγιάτο
ο Αρχιμανδρίτης Χαρίτων Αθανασόπουλος
και ο Αναστάσιος Κωστόπουλος.

9 σχόλια:

Νύκτιμος είπε...

Είστε γεννημένος κοσμοπολίτης... και σας πηγαίνει!!!

Φίλος στον πληθυντικό είπε...

Τάσο,
έτσι σε θέλουμε : αδύνατο, ορεξάτο για ζωή και για ταξίδια και όχι καταπονημένο και απογοητευμένο και στενοχωρημένο.
Ζωντανό και κεφάτο να μας γεμίζεις χαρά.
Όλα τα έχεις , δεν σου λείπει τίποτα.

Ανώνυμος είπε...

Είσαι πράγματι κοσμοπολίτης με έμφυτη την αρχοντιά. Στην παρέα σκορπίζεις πάντα την χαρά. Όσοι σε αγαπάμε σε θέλουμε πάντα χαρούμενο γεμάτο όρεξη για ζωή. Εσύ πάντα στάθηκες δίπλα μας με ζέστη ψυχής και πραγματική αγάπη. Η ζωή είναι μπροστά σου ξεπέρνα εμπόδια και δυσκολίες. Ο σεβασμός μας και η αγάπη μας πάντα κοντά σου.

Ανώνυμος είπε...

Με τον π. Χαρίτωνα έχεις κάνει πολλά ταξίδια. Ξαναρχίστε τις βόλτες στο εξωτερικό θα κάνει καλό και στους δυο σας.

Ανώνυμος είπε...

Είσαι ωραίος κάθε φορά που αδυνατίζεις. Τώρα που έχασες ξανά κιλά είσαι γοητευτικός. Προσπάθησε μόνο μην τα ξαναπάρεις.

Ανώνυμος είπε...

Τάσο φωτογραφίες από Πράγα με το κολλητάρι σου δε θα βάλεις ; ή δεν θες να τον εκθέσεις ;
Νόμιζες πως δεν το' ξέραμε ότι πήγατε πρόπερσι ταξιδάκι ; Γελιέσαι. Το ξέρουν όλοι!!!

Ανώνυμος είπε...

Κάποτε είχες υποσχεθεί να μας πας εκδρομή με τον π. Χαρίτωνα στο Παρίσι που τόσο καλά και οι δυό σας το γνωρίζεται από τις πολλαπλές επισκέψεις σας εκεί. Το σχέδιο ναυάγησε παρόλο που είχαμε μαζευτεί περί τους 40 φίλους. Μήπως έφτασε ο καιρός να πραγματοποιηθεί; Με τις φωτογραφίες αυτές το ξανάφερα στη μνήμη μου το σχέδιο της εκδρομής. Να περιμένω;

Ανώνυμος είπε...

Μου αρέσουν τα ταξίδια. Ζηλεύω όπου δεν έχω την δυνατότητα να τα κάνω. Πάντως τότε ήσουν στιλάτος με μια μικρή προσπάθεια θα ξαναγίνεις το ίδιο. Συνέχισε την προσπάθεια. Πάρε ξανά τον π. Χαρίτωνα για να πάτε κάποιο ταξίδι το έχει ανάγκη και αυτός να αλλάξει λίγο περιβάλλον.

Ανώνυμος είπε...

Εγω με τις φωτογραφιες αυτες αναπολώ τον παλιό καλό Κωστοπουλο...
Βρε παιδακι μου ενα περιεργο πραγμα: Ποσο πολυ στεναχωουμε οταν βλεπω τον χρονο να επιδρα στη ζωη μας, στις σχεσεις μας...
Ετσι ειναι η ζωη.
Δεν μπορω να συμβιβαστω ομως.
Κωστοπουλε σε παμε πολυ σε αγαπαμε...
Αρχηγος αρχηγος δεν υπαρχει πιο καλος κυριος Κωστοπουλος!