“Η Μεγάλη αυτή Εκκλησία, ως “γέρικη ελιά”, ως ελιά κατάκαρπη, ριζωμένη βαθιά εις τα ιερά και αιματοβαμένα χώματα της Βασιλίδος γνωρίζουν το μυστικό της μακροβιότητας, της ανθεκτικότητας και της αντοχής στις καταιγίδες και τις κακουχίες, σχεδόν έξη αιώνες μετά την άλωση, ως αποθνήσκουσα και ιδού ζώσα, εδραία, όρθια και αμετακίνητη, εξακολουθεί να καρποφορεί, να τρέφει με τον καρπό της και να φωτίζει με το έλαιον του καρπού της και επί πλέον να προβάλει τον κλάδο της ελιάς ως το σύμβολο των προσπαθειών της και για τη ειρήνη και την καταλλαγή, την συμφιλίωση και την συνεργασία μεταξύ των ανθρώπων και των λαών, ανεξαρτήτως θρησκευτικών πεποιθήσεων και πολιτισμικών καταβολών, διότι πιστεύει ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε τέκνα του ενός και μοναδικού ουράνιου Πατρός, του γαρ και γένος εσμέν”.
Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος
1 σχόλιο:
πολύ σοφό κείμενο,σάν νάρχεται απο πολύ μακρια,απ τήν αρχέγονη πείρα τής εκκλησιας..
Δημοσίευση σχολίου