Ύμνος και θρήνος για την Κύπρο
Νησί πικρό, νησί γλυκό, νησί τυραγνισμένο
κάνω τον πόνο σου να πω και προσκυνώ και μένω.
Εσύ της θάλασσας ρυθμός, ολάνθιστο κλωνάρι,
πώς σου μαδήσαν τ΄άνθια σου διπλοί, τριπλοί βαρβάροι.
Τι θλιβερά που σεργιανάν τριγύρω σου τα ψάρια
κι αντίχριστοι να παίζουνε την τύχη σου στα ζάρια.
Κουράγιο, μικροκόρη μας, που μας εγίνης μάνα
Ύμνος και Θρήνος της ζωής κι ανάστασης καμπάνα.
Γιάννης Ρίτσος
5 σχόλια:
Μπα βλέπω και Ρίτσος τώρα!!!!
Πολύ προς τα αριστερά μας βγαίνεις.
Μπράβο στον Ρίτσο. Δεν έχω διαβάσει ποίηση δική του. Όμως αυτό μου άρεσε. Είναι δυνατό.
υπέροχο κιάς μήν αρέσει σέ κάποιους
🙏👌
Δημοσίευση σχολίου