Στη δεκαετία του 1950 το Ταιζέ ήταν ένα αγροτικό χωριό στη νότια Γαλλία µε µια κοινότητα µοναχών που είχαν την πρωτοτυπία να προέρχονται από διάφορες χώρες της Ευρώπης... Εδώ και 40 χρόνια το Ταιζέ, έχει γίνει πόλος έλξης για αναρίθµητους νέους που αναζητούν την πίστη, τον Θεό και µια πνευµατική διάσταση στη ζωή τους. Ιδιαίτερα το καλοκαίρι, κάθε αρχή της εβδοµάδας, εκατοντάδες νέοι συγκλίνουν στο χώρο αυτό, έρχονται σαν οδοιπόροι στην πηγή.Την πρώτη φορά που βρέθηκα στην απλή Εκκλησία µε εκατοντάδες νέους γύρω µου αγόρια και κορίτσια από κάθε φυλή και γλώσσα, µε τις υπέροχες ψαλµωδίες, η εµπειρία ήταν συγκλονιστική. Ήταν µια εικόνα του ουρανού. Σαν µια νέα, ανανεωµένη συνάντηση µε τον Κύριο, ανάταση της ψυχής και βαθειά προσευχή στο Θεό, το δηµιουργό και σωτήρα µας, την πηγή της ζωής και κάθε αγαθού. Ήταν η κοινή αυτή προσευχή που ένωνε όλους αυτούς τους νέους, µερικές χιλιάδες στο χώρο εκείνο, και τους έδινε µια ενότητα µε το πρόσωπο του Χριστού στο κέντρο.
Την Παρασκευή είχαµε σταυροπροσκύνηση. Ένας σταυρός βρισκόταν στο δάπεδο της Εκκλησίας. Γύρω από το σταυρό εκατοντάδες νέοι γονατιστοί, οι πιο κοντινοί προσκυνούσαν ακουµπώντας το µέτωπο στο σταυρό για δύο τρία λεπτά. Πόσες αγωνίες, αναζητήσεις, απογοητεύσεις, ελπίδες, θλίψεις, δεήσεις αφήνονταν από όλους αυτούς τους νέους πάνω σε εκείνο το σταυρό! Μέσα στις ψαλµωδίες, αργά, όσοι ήταν πιο πίσω πλησίαζαν καθώς οι πρώτοι αποµακρύνονταν. Χρειαζόταν µία ή δύο ώρες για να φτάσει κανείς να προσκυνήσει το σταυρό. Ήταν µια βαθειά προετοιµασία στη γλυκύτητα εκείνης της στιγµής.
Τ.Κ.
4 σχόλια:
Τι υπέροχο που θα ήταν να συγκεντρωνόντουσαν και οι ορθόδοξοι νέοι μας σε κάποιο μέρος της ελληνικής επικράτειας με σκοπό την αλληλογνωριμία την ανταλλαγή απόψεων και την προσευχή. Πόσο ωραίο θα ήταν αν στην κάθε μητρόπολη μια ιερά Μονή για μια μέρα το χρόνο προσφερόταν για αυτό τον σκοπό της προσευχής και της μελέτης. Δυστυχώς ενώ θαυμάζουμε αυτά που κάνουν οι ξένοι δεν αναλαμβάνει κάποιος την πρωτοβουλία να γίνουν εδώ. κ. Τάσο Κωστόπουλε ιδού ευκαιρία αγώνα…..
Πως θα ήθελα να δω νέους συναγμένους επί τω αυτώ τη προσευχή προσκαρτερούντες και τη κλάση του Άρτου. Για μένα θα ήταν μια πρόγευση του Παραδείσου.
Μαίρη
Μα και που δεν έχεις πάει και συ άνθρωπέ μου!!!!!
Πω, Πω!!!! τι είναι αυτά; προτρέπεις σε συμπροσευχή με αιρετικοσχησματικούς αν το ακούσει κάποιος συνονόματός σου από την Πάτρα θα σε περάσει γενεές δεκατέσερες. Αλίμονό σου τώρα……. Μα και εκεί έχεις πάει. Τα γυρεύει ο οργανισμός σου. Σε έχω δει στην Ραβέννα, στην Ασίζη, τώρα και εδώ; το παράκανες.
Δημοσίευση σχολίου