Εδώ η σάρκα Του και η δόξα της Θεότητος γίνεται και δόξα του σώματος. Διότι ένας είναι αυτός που συνδιάζει και τα δύο: Ο Χριστός ομοούσιος με τον Πατέρα και συγχρόνως συμφυής με ημάς. Η θεϊκή δόξα Του ήταν αφανής στο σώμα Του και έμεινε αόρατη στους δέσμιους της σαρκός, οι οποίοι δεν μπορούν να δουν όσα είναο αθέατα και για τους αγγέλους. Μεταμορφώνεται λοιπόν χωρίς να προσλάβη κάτι που δεν είχε, αλλά φανερώνοντας στους μαθητάς Του αυτό που ήταν, ανοίγοντας τα μάτια τους και κάνοντας αυτούς από τυφλούς να βλέπουν. Γι αυτό λέει ο Ευαγγελιστής “μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών” (Ματθ. Ιζ΄ 2). Μένοντας Αυτός ο ίδιος, όπως ήταν, δείχνει τώρα στους μαθητάς Του τον Εαυτόν του διαφορετικά. Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου