Εκ βαθέων - Βασίλης Μουστάκης

Εκ βαθέων

Θεέ μου πόσες φορές Σε γέλασα!
πόσες φορές μετανοιωμένος,
στα πόδια σου έπεσα, τα φίλησα,
άσωτος γυιός μ’ αγαπημένος….
Και πόσες, αχ, πόσες δε Σ’ άφησα,
σαν κύμα βράχο παρατώντας,
που ήλθε και τον αφροστεφάνωσε
απ’ τα βαθιά νερά κινώντας….
Μακριά Σου τίποτα δε μούμεινε,
όλα μακριά Σου μ’ απάτησαν.
Μόνο η λαχτάρα Σου κι η αγάπη Σου
μαζί μου έμειναν κι έζησαν.
Μ’ αυτές- φτερούγες δύο ανοίγοντας
όπου και νάσαι θα Σε φτάσω.
Θε μου, όλα τάπαιξα και τάχασα,
μα Εσέ Δε θέλω να Σε χάσω!….

Βασίλης Μουστάκης