Θυμάμαι μια προσωπική εμπειρία, σε μια απόμερη περιοχή της δυτικής Κένυας. Φθάσαμε νύχτα στο σπίτι που πενθούσε. Το μικρό κοριτσάκι, χτυπημένο θανάσιμα απ΄ την ελονοσία, ήταν ξαπλωμένο σ΄ ένα μεγάλο κρεβάτι, σαν να κοιμόταν γαλήνια. "Ήταν τόσο καλό παιδί. Πρώτο με χαιρετούσε", ψιθύριζε αμήχανα ο συντετριμμένος πατέρας. Διαβάσαμε μια σύντομη νεκρώσιμη προσευχή κι είπα λίγα λόγια παρηγορητικά..
Μόνος στο δωμάτιο του σχολικού ξενώνα που μας φιλοξενούσε, στο φως της λάμπας πετρελαίου, μέσα στους ήχους της βροχής, όπως αυτή έπεφτε στα μπανανόφυλλα και τις τσίγκινες στέγες, αναπολούσα τη μέρα που πέρασε. Μακριά, μέσα στη νύχτα, ηχούσε το τύμπανο. Ήταν από το σπίτι που πενθούσε. Στην κόπωσή μου αναρωτήθηκα. Γιατί βρισκόμαστε εδώ;
Μόνος στο δωμάτιο του σχολικού ξενώνα που μας φιλοξενούσε, στο φως της λάμπας πετρελαίου, μέσα στους ήχους της βροχής, όπως αυτή έπεφτε στα μπανανόφυλλα και τις τσίγκινες στέγες, αναπολούσα τη μέρα που πέρασε. Μακριά, μέσα στη νύχτα, ηχούσε το τύμπανο. Ήταν από το σπίτι που πενθούσε. Στην κόπωσή μου αναρωτήθηκα. Γιατί βρισκόμαστε εδώ;
Ήρθαν ανακατεμένες στη σκέψη μου τα διάφορα που λέγονται για την ιεραποστολή: κήρυγμα, αγάπη, εκπαίδευση, πολιτισμός, ειρήνη, ανάπτυξη. Απότομα, ένα φως άστραψε και αποσαφήνισε στην ομίχλη του κουρασμένου μυαλού την ουσία του ζητήματος: Φέρνετε το μήνυμα, την ελπίδα της Αναστάσεως. Κάθε ανθρώπινο πρόσωπο έχει μοναδική αξία. Θα αναστηθή. Εδώ βρίσκεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τιμή κι ελπίδα. Χριστός Ανέστη! Τους μαθαίνετε να γιορτάζουν την Ανάσταση, μέσα στο μυστήριο της Εκκλησίας. Να την προγεύονται. Σαν σε φευγαλέο όραμα είδα την μικρή αφρικανίδα να με χαιρετάει πρώτη, όπως το συνήθιζε, βοηθώντας με να επισημάνω ακριβέστερα το κέντρο της χριστιανικής ιεραποστολής: Να μπολιάζεις τους ανθρώπους με την αλήθεια και την ελπίδα της Αναστάσεως. Να τους μαθαίνεις να τη γιορτάζουν! Μέσα στην Εκκλησία....
Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος
(Απο το βιβλίο "Στην Αφρική")
(Απο το βιβλίο "Στην Αφρική")
Υάκινθος.
4 σχόλια:
Αυτό είναι Ιεραποστολή.
Εξαιρετικό
νγς
Η αφήγηση, μου θύμισε και μια αληθινή ιστορία από τη ζωή του π.Χρυσόστομου Παπασαραντόπουλου που ήταν αδερφός του πατέρα της πεθεράς μου, δηλαδή θείος της.
Ο π. Χρυσόστομος, ολομόναχος και πάμφτωχος σε ηλικία περίπου 56 ετών, ξεκίνησε ως πρώτος Ορθόδοξος Ιεραπόστολος για την Αφρική.
Καθώς έφτασε, έπεσε πάνω σε μια μαύρη μητέρα η οποία έκλαιγε και οδυρόταν, κρατώντας το παιδί της που βαριά άρρωστο, αναίσθητο στα χέρια της, πέθαινε από λεπτό σε λεπτό.
Ο παπα Χρυσόστομος, ιδών, ευσπλαγχνίσθη, έβγαλε το εκκλησιαστικό του βιβλιαράκι με τις ευχές και διάβασε κάτι, σταυρώνοντας το παιδί στο Όνομα του Κυρίου.
Το μαυρόπαιδο, ΑΜΕΣΩΣ μετά, άνοιξε τα ματάκια του και όλη η δύναμη και η υγεία ξαναγύρισαν στο μικρό του κορμάκι.
Τρελάθηκε από τη χαρά την ανέλπιστη και η μαύρη μάνα, έμπηξε τις φωνές, μαζεύτηκε όλο το χωριό, κοίταγαν με θαυμασμό τον παπα Χρυσόστομο,θεωρώντας τον για μεγάλο ...μάγο, και άρχισαν να τρέχουν γύρω του, να τον ακούν να τον ευλαβούνται.
Έγιναν οι άνθρωποι αυτοί, με επικεφαλής τον παπα Χρυσόστομο ο πυρήνας της πρώτης Ορθόδοξης Ιεραποστολής στην Αφρική, ας είναι στα άγια η πολύ ταπεινή ψυχούλα του, ας εύχεται και για μας τους τεθανατωμένους τη αμαρτία...
Μα καλά μπορεί να διαβαστεί αβάπτιστος απο ορθόδοξο ιερέα; ήμαρτον Θεέ μου! τί λέει επ'αυτού ο π. Αναστάσιος;
Δημοσίευση σχολίου