Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

Ένα Μοναστήρι της Γορτυνίας: Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής της Παναγίας Κλειβωκάς. - Νικόλαος Β. Χρονόπουλος


Η Πάνσεπτη Ιερή και Εφέστια Εικόνα της Μονής


Ένα Μοναστήρι της Γορτυνίας
Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής
της Παναγίας Κλειβωκάς

Στην ξεχασμένη και διαρκώς φθίνουσα περιοχή της επαρχίας μας, της επαρχίας Γορτυνίας, σώζονται πολλά και σημαντικά ιερά προσκυνήματα. Ένα από αυτά είναι η Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής της Παναγίας Κλειβωκάς.
Πρόκειται για εν ενεργεία γυναικεία Μονή, η οποία εκκλησιαστικώς ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως. Πανηγυρίζει την Παρασκευή της Διακαινησίμου, εορτή της Ζωοδόχου Πηγής και στις 23 Αυγούστου, εορτή της Αποδόσεως της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Η Μονή βρίσκεται κοντά στα χωριά Κοντοβάζαινα και Δήμητρα (πρώην Δίβριτσα) της επαρχίας Γορτυνίας του Νομού Αρκαδίας. Είναι χτισμένη σαν αετοφωλιά, σ' ένα πανύψηλο βράχο, που έχει ύψος πάνω από 200 μ. περίπου. Καθώς ο προσκυνητής την αντικρύζει απ΄τον απέναντι αμαξιτό δρόμο, έχει την εντύπωση ότι βρίσκεται στα Μετέωρα. Και η εντύπωση αυτή γίνεται ακόμη εντονότερη όταν αρχίσει κανείς ν' ανεβαίνει τα εκατό περίπου σκαλοπάτια που οδηγούν στο ναό της Μεγαλόχαρης.

Εξαιτίας αυτής της εντύπωσης ο Θεόδωρος Μαραγκός, διακεκριμένος θεολόγος από την Δήμητρα, έβαλε στο πολύ ωραίο βιβλίο που έχει γράψει για τη Μονή, τον τίτλο: “Το ΜΕΤΕΩΡΟ ΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ” (Αθήνα 1999).
Όταν ανεβούμε τα εκατό περίπου σκαλοπάτια, που αναφέραμε, φθάνουμε στο ναό της Θεοτόκου. Πρόκειται για ημισπηλαιώδη ναό. Ο μισός δηλαδή είναι σπηλιά και ο άλλος μισός είναι κτιστή προέκταση του στομίου της σπηλιάς.
Μπαίνοντας στο ναό βλέπουμε απέναντί μας την πάνσεπτη και θαυματουργή εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου, η οποία βρέθηκε μέσα στο σπήλαιο, όπου έχει κτισθεί ο ναός και η οποία κατά την παράδοση είναι έργο του Ευαγγελιστή Λουκά.
Στη σεπτή και θαυματουργή αυτή εικόνα της Παναγίας μας προσφεύγουν οι Χριστιανοί, όχι μόνο από τις κοντινές αλλά και από μακρινές περιοχές, προκειμένου να την προσκυνήσουν και να προσευχηθούν. Σ' αυτήν καταθέτουν τον πόνο τους, τους καημούς τους, τις αγωνίες τους, τα αιτήματά τους. Σ' αυτήν ακουμπούν την ψυχή τους και από αυτήν, την Μητέρα του Υιού του Θεού και Μητέρα όλων μας, αντλούν δύναμη και κουράγιο για να συνεχίσουν τον ανηφορικό και δύσκολο δρόμο της ζωής. Με δυο λόγια το Μοναστήρι της Παναγίας της Κλειβωκάς αποτελεί, όπως και κάθε άλλο μοναστήρι, αληθινή πνευματική όαση, όπου μπορεί να προστρέχει ο κουρασμένος στρατοκόπος της ζωής προκειμένου ν' αναβαπτισθεί στο αγιοπνευματικό φως του.
Όμως το λαμπρό αυτό αγιοπνευματικό Μετέωρο της Γορτυνίας, η Ι. Μονή της Παναγίας της Κλειβωκάς, αντιμετωπίζει σήμερα σοβαρό κίνδυνο. Γιατί; Γιατί η Γερόντισσα Χριστοδούλη, που επί δεκαετίες υπηρετεί με γρανιτένια πίστη και υποδειγματική ευλάβεια την Παναγία μας, είναι πλέον πολύ μεγάλης ηλικίας. Είναι ανάγκη επομένως να βρεθούν πρόσωπα, δηλαδή Μοναχές, οι οποίες θα προσφερθούν να συνεχίσουν να κρατούν ανοιχτό το Μοναστήρι και αναμμένη την καντήλα της Παναγίας.
Για το λόγο αυτό απευθύνουμε θερμή έκκληση στις Μοναχές των Μοναστηριών της Γορτυνίας, αλλά και πέραν αυτής, να σπεύσουν να προσφέρουν τις πνευματικές τους υπηρεσίες στην Ι. Μονή της Παναγίας Κλειβωκάς και τις διαβεβαιώνουμε ότι όλοι οι θεσμικοί παράγοντες, όπως η Μητρόπολή μας, η Ενορία Κοντοβάζαινας, στην οποία ανήκει η Μονή, η Μοναστηριακή Επιτροπή Διαχειρίσεως της Ι.Μονής αλλά και όλοι οι πιστοί, θα είμαστε, όπως πάντα, πρόθυμοι βοηθοί και συμπαραστάτες στο υψηλό πνευματικό τους έργο.

Νικόλαος Β. Χρονόπουλος
Καθηγητής Πανεπιστημίου

Το Μοναστήρι της Κλειβωκάς
Άποψη του κλιμακοστασίου
Είσοδος πτέρυγας Αγίας Μακρίνας (κελιά μοναζουσών)

Ανελκυστήρας που οδηγεί απευθείας στο Καθολικό της Μονής (ύψους 40 μ. περίπου)
Το Ιερό Βήμα του Παρεκκλησίου της Αγίας Μακρίνας
Σπηλαιώδης χώρος όπου κατοικούσαν οι Μοναχές έως το 1972
Άποψη προαυλείου χώρου Καθολικού
Άποψη Καθολικού και ξενώνα
Άποψη της κοιλάδας της Κλειβωκάς
(όπως φαίνεται απ'το Αρχονταρίκι)
Έσωτερικό Καθολικού
Η Γερόντισσα της Μονής, Χριστοδούλη Μοναχή

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Είχα την ευλογία το καλοκαίρι να επισκεφθώ αυτό το μοναστήρι. Πραγματικά έχει μία θέα που σου κόβεται η ανάσα! Δεν τόλμησα ν' ανεβώ με τον ανελκυστήρα γιατί ...φοβήθηκα. Θα ήταν σαν να απογειωνόμουνα με διάφανο...αεροπλάνο. Η γερόντισσα Χριστοδούλη αν και φαινόταν ότι δεν μπορούσε, μας περιποιήθηκε δεόντως. Μακάρι το μοναστήρι να συνεχισει να λειτουργεί γιατί θέλω να το επισκέπτομαι καθε χρόνο...
Έρρωσθε!

Ανώνυμος είπε...

Με χαρά βλέπω την παρουσίαση των κάστρων της Ορθοδοξίας των Μοναστηριών μας από το μπλόκ. Δεν το γνωρίζω το Μοναστήρι αν θα πάω στην Γορτυνία θα το επισκεφθώ οπωσδήποτε. Μακάρι ο Θεός και η Παναγιά να στείλουν ευλογημένη Συνοδεία να συνεχίσει την προσφορά του.

Ανώνυμος είπε...

Είναι ένα υπέροχο μοναστήρι!
Εχω ακούσει τα καλύτερα και από τον πατέρα μου!
Το είχε υποστηρίξει όσο μπορούσε!
Ας εύχονται για το δούλο του Θεού , Γεώργιο...
ΕΠ

Ανώνυμος είπε...

Όμορφο μοναστήρι δείχνει το οποίο το κρατά όμως διάβασα μια ψυχή που αγαπά τον Χριστό. Ας ενωθούν οι προσευχές μας ώστε να υπάρξει συνέχεια και σε αυτό και σε όλα τα άλλα που παραμένουν κλειστά.

Ανώνυμος είπε...

Μια Μοναχή κρατά μια Μονή. Πρέπει να αγαπά πολύ τον Χριστό για να μένει μόνη της. Το Μοναστήρι δείχνει μαγευτικό. Μακάρι να το δουν και όσες ποθούν το βίο της ασκήσεως να το πλαισιώσουν. Όταν ανεβώ προς τα μέρη της Γορτυνίας θα το επισκεφθώ.

Ανώνυμος είπε...

Ωραίο και περιποιημένο μοναστηράκι δείχνει.

Ανώνυμος είπε...

Πόσο θαθελα χθες στο πανηγύρι να είχα πάει.

Silver είπε...

Νομίζω θα ήταν καλό να αναφέρουμε το γεγονός ότι η θαυματουργική εικόνα της Κυρίας Θεοτόκου ευρίσκετο
προηγουμένως κάτω στην κοιλάδα κοντά στον ποταμό Λάδωνα. Μια βραδιά ο αείμνηστος γερο-Κοκκίνης μαζί με άλλους βοσκούς
αργά το βράδυ ενώ ήσαν «εν τη χώρα τη αυτή αγραυλούντες και φυλάσσοντες φυλακάς της νυκτός επί την ποίμνην αυτών» (Λουκά 2:8 ), είδαν την
εικόνα της Κυρίας Θεοτόκου με την κανδήλα αναμμένη, να εγκαταλείπει το πολύ μικρό εκκλησάκι και να εγκαθίσταται στο βράχο που είναι σήμερα το Μοναστήρι.
Την άλλη ημέρα ο γερο-Κοκκίνης με την παρέα του, ετοίμασαν κατάλληλα σχοινιά και ανέβηκαν στην κορυφή του βράχου επάνω από το μέρος που ευρίσκετο η
Εικόνα. Ένας εξ αυτών δέθηκε γερά, κατέβει στο σημείο που ήταν η εικόνα με την κανδήλα, και αφού τακτοποίησε την ασφαλή μεταφορά των, οι άλλοι άνωθεν τον «τράβηξαν» επάνω.
Χαίροντες για την «επιτυχίαν» των οι βοσκοί γύρισαν και τοποθέτησαν την εικόνα με την κανδήλα στο μικρό εκκλησάκι.
Όμως η «χαρά» των δεν επρόκειτο να κρατήσει πολύ. Το επόμενο βράδυ η ιδία σκηνή επανελήφθη. Η εικόνα με την κανδήλα, ιπταμένη μεγαλοπρεπώς εγκαταστάθηκε στην ιδία τοποθεσία επί του βράχου.
Τότε οι απλοί και καθαροί τη καρδία βοσκοί έκαναν τον σταυρό τους σιγοψιθυρίζοντας: γενηθήτω το θέλημά σου Κυρία Θεοτόκε!

Ανώνυμος είπε...

Όμορφο φαντάζει μέσα από τις φωτογραφίες και το κείμενο. Σημείωσα στο νου μου να περάσω να το γνωρίσω από κοντά.

Ανώνυμος είπε...

Μου έκανε εντύπωση ο αλελκυστήρας. Κάθε μοναστήρι της Παναγιάς έχει την δική του χάρη.

Harry είπε...

Η επί 60 χρόνια ασκήτρια μοναχή Χριστοδούλη, εκοιμήθη εν Κυρίω στις 16 Ιουνίου 2013

ΑΙΩΝΙΑ ΤΗΣ Η ΜΝΗΜΗ