Ο Σταυρός του Χριστού - Υάκινθος

Τί σχέση έχουν αυτά τα δυό; Αυτό είναι το μεγάλο μυστικό της πνευματικής μας ζωής. Ο Σταυρός του Χριστού φανερώνει τη σχέση του ανθρώπου με το Θεό ως σχέση υπακοής, διότι ο μαθητής του Χριστού, αυτός που βλέπει τον Θεό σαν πατέρα του, έχει υποχρέωση να γνωρίζει ποιές είναι οι εντολές του και να τον υπακούει. Πριν έρθει ο Χριστός στον κόσμο, πριν ο Θεός γίνει άνθρωπος, αυτό ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Σχεδόν αδύνατο. Ο προφ. Ησαίας που μας μιλάει γι΄ αυτό το μεγάλο μυστήριο, το μυστήριο του Σταυρού του Χριστού, πριν έρθει ο Χριστός στον κόσμο και πριν σταυρωθεί, λέει: "Κύριε, τίς επίστευσεν τη ακοή ημών και ο βραχίων Κυρίου τίνι απεκαλύφθη;"- "Ποιός μπόρεσε να υπακούσει σ΄ αυτά που εμείς λέμε, σ΄ αυτά που εμείς οι προφήτες, τα στόματα του Θεού, εξαγγέλουμε ότι είναι το θέλημα και οι εντολές του Θεού; Ποιός μπόρεσε να υπακούσει σ΄ αυτά, ποιός μπόρεσε να τα τηρήσει;"- "Και ο βραχίων Κυρίου τίνι απεκαλύφθη;"- Και σε ποιόν φανερώθηκε η δύναμη του Θεού;" .Γιατί αυτά πάνε μαζί - εκεί που το θέλημα του Θεού γίνεται ζωή και πράξη, εκεί φανερώνεται και η δύναμη του Θεού.
Διερωτάται, λοιπόν ο προφήτης: "Ποιός μπόρεσε να το κάνει αυτό;". Και επειδή κανείς δεν μπόρεσε, στη συνέχεια μιλάει γι αυτόν που θα μπορέσει να το κάνει: για το Χριστό πάνω στο Σταυρό. Κι εκεί περιγράφει ο προφ. Ησαίας τι συνέβη. Οι άνθρωποι πριν έρθει ο Χριστός δεν μπορούσαν να τηρήσουν το Νόμο του Θεού, τις εντολές του. Γιατί; Γιατί δεν μπορούσαν να τις ακούσουν. Γι΄ αυτό και λίγο πριν είπε: "Αυτός που θα έρθει θα του προσθέσει αυτιά ο Θεός για να ακούει" -"Προσέθηκέ μοι ωτία του ακούειν". Αυτός είναι ο νέος Αδάμ - ο Χριστός που θα έλθει ως πλήρης και τέλειος άνθρωπος, με ενοποιημένες τις ψυχικές του δυνάμεις και θα εφαρμόσει ακριβώς το Νόμο του Θεού. Και πώς τον εφαρμόζει; Ο προφήτης περιγράφει και τονίζει ένα χαρακτηριστικό σημείο: πάντοτε με σιωπή, με σιγή, άφωνος. "Ούτως ουκ ανοίγει το στόμα αυτού". Μπροστά στο Νόμο του Θεού, Εκείνος δεν αντιλέγει. Δεν πηγαίνει κόντρα στο θέλημα του Θεού. Τον υπακούει ακριβώς όπως θέλει Εκείνος. Και μπροστά στους ανθρώπους κάνει το ίδιο. Και βλέπουμε τον Χριστό να είναι σιωπηλός μπροστά σ΄ αυτούς που τον κατηγορούν, μπροστά σ΄ αυτούς που τον διώκουν, μπροστά στους ανακριτές του, μπροστά στον Πιλάτο. Παντού ο Χριστός σε όλη τη διάρκεια του Πάθους του, είναι σιωπηλός και αποδέχεται αυτό που θέλει ο Θεός. Βλέπουμε, λοιπόν το Χριστό να στέκεται μπροστά στους ανθρώπους χωρίς να διαμαρτύρεται, χωρίς να ζητάει το δίκιο του, αλλά ,όμως να κραυγάζει προς το Θεό να τον δυναμώσει, να τον ενισχύσει, να του δώσει ό,τι χρειάζεται, ούτως ώστε να υπακούσει στο θέλημά του. Αυτή είναι η στάση του Χριστού όταν σηκώνει το Σταυρό του. Συνέπεια αυτής της στάσης είναι η εικόνα ενός ανθρώπου που συνεχώς προβάλλει τη σταθερή και αμετακίνητη απόφασή του να υπακούσει στο Θεό Πατέρα μέχρι θανάτου. Ή όπως λέει ο προφήτης, μιλώντας για λογαριασμό του Χριστού: "έθηκα το πρόσωπόν μου ως στερεάν πέτραν"-" Βάδισα με όλες μου τις δυνάμεις ενωμένες, χωρίς εσωτερικούς διχασμούς, σαν πραγματικό παιδί του Θεού. Γι΄ αυτό και φανέρωσα τη δύναμη του Θεού στα μάτια των ανθρώπων σηκώνοντας το Σταυρό μου".

Υάκινθος.