Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

Κατάκριση - Άγιος Λουκάς Συμφερουπόλεως


Έγινε πλέον κακή συνήθεια, μόλις μαθαίνουμε κάτι για τον πλησίον μας, να πηγαίνουμε και να το διαλαλούμε παντού... Ανοίξτε έναν τάφο και θα δείτε τι ακαθαρσίες υπάρχουν μέσα του και τι δυσοσμία. Η ίδια δυσοσμία, πνευματική δυσοσμία βγαίνει από το στόμα μας, όταν κατακρίνουμε τον πλησίον. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να δαμάσουμε τη γλώσσα μας. Τις δικές μας αμαρτίες πρέπει να προσέχουμε και όχι του πλησίον μας.

Άγιος Λουκάς Συμφερουπόλεως

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Έδινα το τελευταίο μάθημα σήμερα και καθώς έφευγα είπα:Επιτέλους τελείωσα, θα πάρω τον δρόμο που οδηγεί στον Αναστάσιο.Μετά από 20 ημέρες πρέπει τώρα να πάω.
Κατεβαίνω γρήγορα από την μηχανή και σπρώχνω την πόρτα να μπω, κλειστό έγραφε.
Μετά πληροφορήθηκα τα άσχημα νέα.
Αναστάσιε τι θα κάνουμε τώρα εμείς;
Ολο το καλοκαίρι που ήσουν δροσερό νερό μέσα στο καμίνι της Πάτρας;
Κατέβαινα από Αθήνα και έλεγα θα πάω και από τον Τάσο!
Είμαστε μαζί σου ότι και να γίνει.
Για δύο μήνες θα μας λείψει η παρέα σου πολύ.Πάρα πολύ.
Εις το επανιδείν λοιπόν και εύχομαι να είναι περαστικό αυτό το αναγκαστικό μέτρο.
Με πόνο ψυχής
Ν.εανία.Σ

Ανώνυμος είπε...

Αναστάσιε τι είναι αυτά που γράφει ο Νεανίας για δύο μήνες δεν θα είσαι η συντροφιά μας; Αδύνατον να το δεχθώ. Αναθεώρησε αμέσως. Δεν θα δεχθώ καμιά δικαιολογία.

Ανώνυμος είπε...

ΤΑΣΟ ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΠΑΝΩ ΦΙΛΟΙ;

Ανώνυμος είπε...

Kαλησπέρα!Δεν ξέρω τι νέα είναι αυτά.Αναστάσιε εάν φύγεις για ταξείδι σου εύχομαι καλό καλοκαίρι εποικοδομιτικό πνευματικά-εαν φύγεις για δουλειές ευλογημένες να είναι απο τον Κύριο ..-και εαν φύγεις ένεκα ασθενείας ..όλα θα πάνε καλά!Καλό και υγιές καλοκαίρι με τις ευχές όλων.Δύναμη Κυρίου..πην+++

Αναστάσιος είπε...

Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον. Δεν συμβαίνει κάτι. Εδώ θα μείνω που λέει και το άσμα.

Ανώνυμος είπε...

Μωρέ εδώ θα μείνεις.
Θα είσαι στο πόστο σου κανονικά αναστάσιε;;;
ανηχυχήσαμε ...

Ανώνυμος είπε...

Εκτός από τα λόγια του Αγίου, μου άρεσε πολύ η φωτογραφία.Πού τις βρίσκετε όμως κύριε Τάσο....ε;; Ψαγμένο!

Ανώνυμος είπε...

Του πλησίον μας δημιουργούν πάντα κάποια άλλη ηδονή.