Κυριακή 1 Αυγούστου 2010

Εκοιμήθη εν Κυρίω η Ευγενία Γιαννούρη

 
Ευγενία
Γιαννούρη

*
«Ως ωραίοι οι πόδες των ευαγγελιζομένων ειρήνην, των ευαγγελιζομένων τα αγαθά».
*
Η μακαριστή Ευγενία Γιαννούρη, διέθετε πολλά και σπάνια προσόντα: βαθειά πίστη, ακούραστη ιεραποστολική δραστηριότητα, θαυμαστή κοινωνική δράση, παντελή ακτημοσύνη, «ελεήμονα καρδιά», ανεξάντλητη υπομονή και αγάπη.
Ήταν στοργική αλλά και ασυμβίβαστη σε θέματα αρχών.
Στην αναστροφή της μιλούσε με ειλικρίνεια και έλεγε με παρρησία προς κάθε κατεύθυνση την αλήθεια, χωρίς να υπολογίζει τις τυχόν δυσάρεστες γι΄ αυτήν συνέπειες.
Ζητούσε πολύ εύκολα συγνώμη και λησμονούσε αμέσως κάθε κακό που της έκαναν.
Ήταν μεγάλο το ενδιαφέρον της για τους νέους ανθρώπους. Επί χρόνια με αυταπάρνηση διακονούσε στις κατασκηνώσεις και στο οικοτροφείο αρρένων της Χριστιανικής Εστίας Πατρών.
Το κρεβάτι του πόνου ήταν ο αχώριστος σύντροφος της ζωής της τα τελευταία χρόνια χωρίς ποτέ να βαρυγκωμήσει.
Ας είναι ευλογημένο το όνομα του Τριαδικού Θεού, που αναδεικνύει και στην εποχή μας τέτοιες άγιες και ευλογημένες μορφές.
Με ευγνωμοσύνη για την αγάπη και το ενδιαφέρον της προς εμέ, λέω το:
Ευγενίας Γιαννούρη, αιωνία η μνήμη, και καλή αντάμωση στην πέρα του τάφου Ζωή.
Αναστάσιος Κωστόπουλος
.
Η εξόδιος ακολουθία θα τελεσθεί στον Ιερό Ναό Αγίας Σκέπης Πατρών την Δευτέρα 10 π.μ

5 σχόλια:

Αναστάσιος είπε...

Χθες το βράδυ συναντήθηκα στην Παράκληση με τον αγαπητό παλαιό Οικότροφο Γιώργο. Μεταξύ των άλλων μου είπε ότι διάβασε την ανάρτηση για την μακαριστή Ευγενία Γιαννούρη. Ο ίδιος δεν την είχε γνωρίσει -διότι ήταν στο κρεβάτι του πόνου όταν ήλθε στη Πάτρα- αλλά είχε πολλά ακούσει περί αυτής. Του έκανε εντύπωση που δεν είδε κανένα σχόλιο.
Κάτι παρόμοιο διαπίστωσα και εγώ. Δυστυχώς στην εξόδιο ακολουθία της μακαριστής είχαν έλθει ελάχιστοι. Τα δέκα χρόνια περίπου όπου παρέμενε αμίλητη μετά το εγκεφαλικό, έγινε η αφορμή να ξεχαστεί; Μα η μακαριστή ήταν γνωστή λόγο της προσφοράς της στην κοινωνία των Πατρών. Δεν υπήρξε τομέας στην Χριστιανική Εστία στον οποίο δεν είχε δώσει το παρών, παντού πρώτη.
Μπορεί κάποιοι να την ξέχασαν. Μπορεί κάποιοι να μην ήλθαν διότι δεν υπήρχε η οικογένειά της να τους δει. Βλέπεις και οι κηδείες κατάντησαν κοσμικό γεγονός. Όμως επειδή την είχα γνωρίσει από κοντά, και γνώριζα το ακέραιο του χριστιανικού χαρακτήρα της, και της αγίας ζωής της, είμαι σίγουρος ότι Εκείνος την έχει γράψει «εν βίβλω ζωής», και τώρα πλέον απολαμβάνει αυτό που ποθούσε.
Ας την ξέχασαν οι άνθρωποι αγαπητέ μου Γιώργο, η μακαριστή Ευγενία είναι στην μνήμη του Θεού.
Γράφοντας αυτά, μου ήλθαν στο νου συμβουλές, που μου είχε δώσει ο μακαριστός Κωνσταντίνος Χασκόπουλος, στο διάβα του χρόνου όλο και βλέπω ότι επαληθεύονται.
Ας είναι αιωνία η μνήμη τους.

Ανώνυμος είπε...

Τασάκο η αγνωμοσύνη είναι το κατ’ εξοχήν γνώρισμα των ευσεβών και ορθοδόξων κληρικών τε και λαϊκών.

Αναστάσιος είπε...

3:15. Θα σου απαντούσα όχι όλων. Πάντα υπάρχουν φωτεινές εξαιρέσεις. Στην περίπτωση της μακαριστής Ευγενίας Γιαννούρη, η «Χριστιανική Εστία Πατρών» δια του Ευγηρίου της «Αγία Σκέπη», της συμπαραστάθηκε ολόψυχα όλα αυτά τα χρόνια. Τέτοια περιποίηση, αγάπη, και στοργή, δεν θα μπορούσε να την έχει πουθενά αλλού. Οφείλω να ομολογήσω, ότι ούτε η ίδια δεν θα περιποιόταν τον εαυτό της, όσο της συμπαραστάθηκαν ως Σίμωνες Κυρηναίοι, οι υπεύθυνοι και το προσωπικό του Ευγηρίου, στους οποίους αξίζουν θερμότατα συγχαρητήρια.

Ανώνυμος είπε...

Ίσως αν η κηδεία της ήταν άλλη ώρα (μεσημεριανή - απογευματινή) να παρευρίσκονταν περισσότεροι... Πολλοί μπορεί να έλειπαν και λόγω διακοπών.

Αιωνία η μνήμη της!

Ανώνυμος είπε...

Αιωνία η μνήμη της κυρά-Ευγενίας πάντα πρόθυμη να μας εξυπηρετήσει και με τον καλό και ωφέλιμο λόγο στο στόμα.