Δαμασκός
Στης άκρατης φαυλότητας
το άλογο επάνω,
της Δαμασκού το δρόμο
μ’ ελπίδα παίρνω
και τα χνάρια Eκείνου
ματαίως προσπαθώ να’ βρω.
Οι άνθρωποι γύρω μου γελούν,
στης άλογης αναζήτησης τη θέα.
Μα εγώ στέκω ακλόνητος.
Σαν ένας άλλος Σαύλος,
τη γροθιά χτυπώ στο βράχο,
το πόδι μου στα σίδερα ματώνει.
Δάκρυα καυτά το πρόσωπ’ αυλακώνουν
μα εγώ τη Δαμασκό μονάχα βλέπω.
Ίσως ενδόμυχα,
κάποιο Φως να περιμένω
και από μιας άλλης αποκάλυψης τα κύματα
έναν άλλο Παύλο να προβάλει.
Γοργά ο χρόνος πέρασε,
νύχτωσε πια στην ψυχή μου.
Κουράστηκα πλέον το δρόμο
κάθ’ αυγή της Δαμασκού να παίρνω.
Κι έμεινε μόνο τ’ άλογο,
τον πόθο τον ξεδιάντροπο,
στις γερασμένες πλάτες του
με σθένος να σηκώνει.
Στάχυς
9 σχόλια:
Πολύ όμορφη γραφή!
Μεταφορές που μόνο ένας Ποιητής μπορεί να κάνει…
Μεταφορές στο λόγο, αλλά και στο νου και στη ψυχή…
Ωραίο!
μπράβο Στάχυ!
γδμ
Αυτή η εικόνα με το σήκωμα του γέρικου αλόγου, πολύ με συγκίνησε. ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΑΧΥ
Εξαιρετικός για άλλη μια φορά Στάχυ!!!Αν και το ύφος των ποιημάτων σου είναι μελαγχολικό και κατα καιρούς απαισιόδοξο(κάτι που δεν με εκφράζει πάντοτε), η γραφή σου είναι υπέροχη...
Δεν έχουν όλα τα παραμύθια αίσιο τέλος. Όλα μέσα στη ζωή είναι βρε παιδιά. Και ο παράδεισος και η κόλαση. Οι επιλογές μας κρίνουν και το τελικό αποτέλεσμα. Πολλοί Ζούν λες και βρίσκονται μέσα σε γυάλα.
Ξέρετε, ακόμα και οι "χριστιανοί" μπορούν να "χαθούν".
Στάχυ, πολύ ωραίο το ποίημά σου. Πέρα για πέρα αληθινό και πολύ μα πολύ ρεαλιστικό. Πολλές φορές ο Χριστός έρχεται, αλλά εμείς δεν "είμαστε εκεί" για να Τον συναντήσουμε.
Υπάρχει δεύτερη ευκαιρία;
Ελπίζω πως ναι, ίσως και σε περισσότερες.
Εγώ πιατεύω ότι όλοι μας "δύσκολα" ή "εύκολα",είτε "έτσι" είτε "αλλιώς" θα σωθούμε...Γι' αυτό δεν αγχώνομαι και πολύ....
Στάχυ, συνέχιζε το υπέροχο γράψιμό σου..
Υπέροχο!
Δημοσίευση σχολίου