Ἅγιος Ἀνδρέας - π. Χαρίτων Πνευματικάκις

Δικέ μας Ψαρά!

20 αἰῶνες πέρασαν ἀπό τότε, πού ἐξεκίνησες ἀπό τάς ἁκτάς τῆς Τιβεριάδος καί ἔφθασες ἕως ἐδῶ κάτω, εἰς τάς ἁκτάς τοῦ Πατραϊκοῦ.

Ἐκεῖ ἄρχισες, ἐδῶ ἐτελείωσες.

Ἐκεῖ ἐκλήθης, ἐδῶ ἐκάλεσες ἄλλους.

Ἐκεῖ ἔμαθες, ἐδῶ ἐδίδαξες.

Ἐκεῖ ἁλιεύς ἰχθύων, ἐδῶ ἀνθρώπων.

Ἐκεῖ ἐγεννήθης, ἐδῶ ἀπέθανες.

Ἐκεῖ ἀφῆκες πάντα, πλοῖα, δίκτυα, ἐδῶ ἐκέρδισες τόν οὐρανό καί τή γῆ.

Ἐκεῖ ἄσημος, ἐδῶ ἔνδοξος.

Τό πέρασμά σου μένει ζωντανό μέσα μας. Τό μαρτύριό σου ἀφύπνισε τάς ψυχάς μας, ἐκρήμνισε σάπια καί παλαιά, ἔκτισε καινούργιους κόσμους.

20 αἰῶνες ἐπέρασαν καί νομίζομε, πώς ἐπέρασες ἐχθές.

Καθόλου δέν σέ ἔχομε ξεχάσει.

Οἱ περιπέτειες τῆς φυλῆς μας, ὁ ὑλισμός τοῦ αἰῶνος μας, τά μίση καί οἱ πόλεμοι, ἡ τόση κακία καί ἀπιστία, πού ὡσάν κύματα ἄγρια τό ἕνα ἐπάνω εἰς τό ἄλλο μᾶς κτυποῦν, δέν θά σέ σβήσουν ποτέ ἀπό τή μνήμη της καί τήν ψυχή της.

Θά εἶσαι πάντοτε ὁ δικός μας ψαράς, πού «ἀντί καλάμου τόν Σταυρόν ἐν ταῖς χερσί διακρατῶν» θά μᾶς ἐπαναφέρης «ἀπό τῆς πλάνης τοῦ ἐχθροῦ» καί θά μᾶς προσκομίζης εἰς τό Θεό «δῶρον εὐπρόσδεκτον».

Μόνο μή μᾶς συνερίζεσαι Ἐσύ. Νά ἔρχεσαι καί νά ξαναπερνᾶς ἀπό τήν ἀγαπημένη σου χώρα, τήν Ἑλλάδα καί τήν Πάτρα μας συχνά, πάντοτε, ἀόρατα, δυνατά, σάν αὔρα ἁπαλή, σάν ζέφυρος, σάν δυνατός ἀνεμοστρόβιλος, σάν χάδι καί καλωσύνη, σάν ἔλεγχος δριμύς, - ξεύρεις Ἐσύ - ὥστε καί ὅταν ἀδιαφοροῦμε, καί ὅταν βρισκώμαστε εἰς τό λήθαργο τῆς ἁμαρτίας, καί ὅταν εἰς τό βυθό τῆς θαλάσσης καταποντιζώμεθα νά ρίχνης τά δίκτυά σου τά οὐράνια, τά αἰώνια, νά μᾶς συλλαμβάνης καί νά μᾶς ἐπαναφέρης εἰς τό Χριστό, ὡσάν λογικά δικά σου ψάρια, ὡσάν δικός μας παντοτινός ψαράς.

Ἀρχιμανδρίτης Χαρίτων Πνευματικάκις