Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

13 Δεκεμβρίου 1943, Ολοκαύτωμα Καλαβρύτων

Μαριγώ Φερφελή (Μάνα 4 αγοριών): Όταν βγήκα από το σχολειό, κράταγα στα χέρια τον Αλέξη μου, που ήταν τότε δέκα χρονώ. Τα τρία άλλα παιδιά μου τα χώρισαν με τους άνδρες. Ο Κίμωνας μάλιστα, που ήταν 13 χρονώ, την ώρα του χωρισμού έκλαιγε και ήθελε να πάει με τους άνδρες. Τον τράβηξα κοντά μου, αλλά μου ξέφυγε και μπήκε στην αίθουσα των ανδρών. (…)

Πήδαγα τα πτώματα, πάταγα κι απάνω, χωρίς να θυμάμαι ποιοι ήσαν, κι έφθασα κοντά του. Πλησίασα το παιδί μου και αφού είδα, πως δεν ήταν σοβαρά, το ρώτησα:

-Πού είναι, Αργύρη μου, ο Βασίλης μας;

-Νάτος, μάνα, μου λέει, και έδειξε δίπλα το αναίσθητο πτώμα του Βασίλη.

-Ο Κίμωνας πού είναι;

-Να και ο Κίμωνας. Κοντά του και το παιδάκι μου κουβαριασμένο.

-Τον άκουσα τον Κίμωνα, μάνα, να φωνάζει στους Γερμανούς, γιατί με σκοτώνετε εμένα. Είμαι μικρός, δεν έκανα τίποτα. Όταν σταμάτησε όμως η φωνή του, σταμάτησε και η ζωή του

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΑΡΑΔΕΣ.
ΑΝΑΝΔΡΟΙ ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΑΘΩΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ.

ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΛΥΠΗΘΟΥΝΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΙ ΤΟΥΣ ΕΒΑΛΑΝ ΣΤΟ ΧΕΡΙ;
ΓΕΛΙΕΣΤΕ!

Ανώνυμος είπε...

Πολύ αληθινό και πολύ φρικτό ! Ο Θεός να μας φυλάει και να μας χαρίζει μνήμη και αξιοπρέπεια.Θερμά σας ευχαριστούμε.

Ανώνυμος είπε...

ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΧΡΕΩΣΤΟΥΜΕΝΑ

Ανώνυμος είπε...

Είμαστε πάλι υπο γερμανική κατοχή...μόνο που ο εχθρός δεν φαίνεται πουθενά αλλά κάνει τη δουλειά του εκ του μακρόθεν...

Ανώνυμος είπε...

ΑΥΤΑ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ.ΣΗΚΩ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΕ,ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΩΣ ΚΑΝΤΑΝΤΗΣΑΜΕ.

Ανώνυμος είπε...

Τιμή και σεβασμό στην θυσία των συνανθρώπων μας! Τι να κάνουμε σήμερα όμως ; Να εκδικηθούμε τους απογόνους τους ; Τι θέλετε να γίνει;

Ανώνυμος είπε...

... συγχωρήσωμεν πάντα τη αναστάσει!

Παναγιώτης Τελεβάντος είπε...

Εξαιρετική ανάρτηση. Ευχαριστούμε.