Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

Εντολή - Αλεξανδρεύς


Εντολή

Δεν ξέρω τι θα γράφει αυτό το ποίημα.
Ξέρω μονάχα πώς θα τελειώνει:
με μια ανοιξιάτικη εικόνα,
μ' ένα γαλάζιο του ουρανού.
Ο φίλος, που παραγγελιά το έχει κάνει
συχνά γκρινιάζει για το «αδιέξοδον» της ποίησής μου,
για τα μουντά, του πίνακά μου, χρώματα,
για της ψυχής μου τις ενστάσεις.

Θέλει
να γίνω κάποτε «ανίατα ευδαίμων»,
να πάψω πια τη γκρίνια των παθών,
να ζήσω απόλυτα μιαν ευτυχή προοπτική,
να κουρδιστώ σε κλίμακα ματζόρε
(τα μινοράκια μου τον έχουνε κουράσει).

Παλεύω τώρα να του κάμω το χατίρι
(μια βία ακόμα στην ψυχή δεν κάνει διάφορο στο όλον!)
μα πάλι ξεπετιέται, αιχμηρή, η ειρωνεία
σα σύνθημα σε τοίχο ασβεστωμένο
«Διατάσσομεν αμέσως μαζική ευτυχία»

Αλεξανδρεύς

18 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αναστάσιε,
είσαι εικονογράφος ολκής!

Αναστάσιος είπε...

Ευχαριστώ για τα ενθαρρυντικά σας λόγια. Πολύ θα επιθυμούσα να άγγιζε έστω και ελάχιστα την πραγματικότητα η φιλοφρόνηση σας.

Ανώνυμος είπε...

το αποδεικνύουν οι επιλογές σου στις εικόνες!

Ανώνυμος είπε...

Και στην εκτέλεση των «εντολών» είσαι αξεπέραστος στον γράψιμο κ. Αλεξανδρέα.

Ανώνυμος είπε...

Αλεξανδρέα, το'πιασα.

Χ.Στ.

Ανώνυμος είπε...

Αν ήταν δυνατόν το «διατάσσομεν αμέσως μαζική ευτυχία» να ήταν έστω και λίγο αποτελεσματικό η σύγχρονη πραγματικότητα θα έχει άλλη όψη. Τέτοιου είδους διαταγές ούτε από φίλους καρδιακούς δεν πετυχαίνουν. Εγώ όσο και να το «πάλεψα» σε διάφορες δυσκολίες η εντολή δεν έπιασε.

Ανώνυμος είπε...

Σε παλιά εκπομπή που δεν πρόλαβα ο παρουσιαστής χαιρετούσε το κοινό με τη φράση: "Ευτυχείτε κυρίες και κύριοι". Δεν φανταζόμουν ότι θα μπορούσε να ήταν προστακτική αντί ευκτικής! Λίγο "Οργουελικό" αλλά..καλό.

Χωστήρ

Ανώνυμος είπε...

ΤΕΛΕΙΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ!
ΚΑΙ ΕΛΑΦΡΟΤΑΤΑ ΕΙΡΩΝΙΚΟΝ ΩΣ Ο ΛΑΤΡΕΜΕΝΟΣ ΜΟΥ ΠΟΙΗΤΗΣ ΤΟ ΣΥΝΗΘΙΖΕΙ...

Ανώνυμος είπε...

πού είναι ο Αριμαθαίος;;;;;;;;;;;;;;;

Ανώνυμος είπε...

Χαίρομαι κάθε φορά που βλέπω μέσα στην πληθώρα των πατερικών και θεολογικών ερανισμάτων που το Μπλοκ αυτό μας προσφέρει να μεταφέρει και τον σύγχρονο ποιητικό λόγο. Αναλογίζομαι αν δεν υπήρχαν αυτά τα Μπλοκ, θα μπορούσαν οι νέοι λογοτέχνες να προβάλουν τους καρπούς της σκέψεώς τους. Τα περιοδικά βλέπεις συνήθως προβάλουν εργασίες μόνο φίλων.
Ο Αλεξανδρεύς είναι ταλαντούχος λογοτέχνης. Τον συγχαίρω και τον παροτρύνω να συνεχίζει την δια του γραψίματος την προσφορά του σε όλους μας.

Ανώνυμος είπε...

Για ποιον χτυπά η καμπάνα άραγε;
Θα το "έπιασε" το μήνυμα;
Αν θέλει ας μας απαντήσει...έστω και ανωνύμως...!!!
Θα είχε πολύ ενδιαφέρον μια τέτοια συζήτηση, δεν νομίζετε;

Ανώνυμος είπε...

ΕΙΣΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΣΤΟ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ.

Νησιώτης είπε...

Πολύ καλό το μινοράκι σου Αλεξανδρέα!

Πολλή καλή και η επιλογή της συνοδευτικής εικόνας Αναστάσιε!

Ανώνυμος είπε...

Αχ! .... με εντολές δεν αλλάζει η ψυχοσύνθεση του ανθρώπου. Άσε τον ποιητή μας να εκφρασθεί έτσι όπως τα εσώψυχά του θέλουν. Μας αρέσει νάναι αυθεντικός και όχι κατά παραγγελία.
Και με αυτή την παρουσία σου έδωσες ρέστα Αλεξανδρέα.
Με την ανοιξιάτικη εικόνα σου παρέσυρες και τις καιρικές συνθήκες και αντί για χειμωνιάτικο Δεκέμβρη μας έφερες Μαγιάτικη άνοιξη.
Φιλάκια!

Ανώνυμος είπε...

Γράφε για τον εαυτό σου και άσε τους άλλους.

Αριμαθαίος είπε...

Μην ακούς τις εντολές-παραγγελίες. Να είσαι αυτός που θέλεις να είσαι. Τα επίπλαστα προσωπεία των «ανίατα ευδαιμόνων» μας οδήγησαν στην εποχή που τα πάντα είναι φον μπιζού. Αυτό το χαζό χαμόγελο κακών ηθοποιών της καθημερινότητας οδηγεί σε μια εσωτερική ανίατη θλίψει, που δεν αφήνει να χαμογελάσει κάποιον, όσο θέλει όταν πρέπει. Αλεξανδρέα σε ευχαριστώ για μιαν ακόμη φορά για την αφορμή εσωτερικών σκέψεων.

Ανώνυμος είπε...

Είσαι σπεσιαλίστας στο γράψιμο.
Ότι και να πω θα είναι λίγο.
Αστέρι!

Ανώνυμος είπε...

Είσαι ώριμος στο γράψιμο το οποίο και χειρίζεσαι με άνεση.