Ημέρα Παρασκευή. Το Κρύο τσουχτερό. Ο άνεμος δυνατός. Στα βουνά χιόνι. Παρατηρώ κάποιον κύριο «μετανάστη» στην ακροθαλασσιά να βγάζει τα παπούτσια του. Πλησιάζει προς το ντους. Πλένει τα πόδια του. Το κρύο χειμωνιάτικο νερό, μάλλον δεν τον προβληματίζει. Μετά ξυπόλυτος, πάει παραδίπλα στο γρασίδι. Στρώνει το μπουφάν του στο πράσινο και….. επί 15 λεπτά αρχίζει να κάνει μετάνοιες. Ανεβαίνει… κατεβαίνει… δέεται… τρίβει τα μάτια και το πρόσωπό του μετά από κάθε κίνηση. Δεν τον ενδιαφέρει που τον παρατηρώ. Αυτός συνεχίζει προσηλωμένος την προσευχή του στον δικό του θεό.
Όταν τελειώνει, βάζει τα παπούτσια του, φοράει το μπουφάν του. Είναι ήρεμος έκανε την προσευχή της Παρασκευής. Τι και αν ο τόπος είναι εχθρικός γι’ αυτόν. Τι και αν το μυαλό του είναι στο πως θα φύγει από αυτή τη χώρα για άλλη. Τώρα θα νιώθει ειρηνικός δεν τον τυραννά η αβεβαιότητα. Γι’ αυτόν καταφυγή του και ελπίδα του ο θεός.
Προτού φύγει τον φωνάζω: «φίλε!». Του προσφέρω ένα χαρτονόμισμα. Μου κάνει υπόκλιση. Ατενίζει με το βλέμμα του προς τον ουρανό, σηκώνει τα χέρια ευχαριστώντας τον θεό.
Φεύγει ……..
Αναστάσιος Κωστόπουλος
13 σχόλια:
Γιατί σας κάνει εντύπωση. Τι ίδιο κάνουν και οι συμπατριώτες μας ομόθρησκοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Το Πάσχα και τα Χριστούγεννα που πηγαίνουν εκδρομές στο εξωτερικό το πρώτο που κάνουν είναι να βρουν τον Ορθόδοξο Ναό και ξημεροβραδιάζουν προσευχόμενοι.
Έξυπνη η παρουσίασή σας. Εκτός από την Συγκύπτουσα γυναίκα του Ευαγγελίου θα μας κρίνει και ο «μετανάστης».
Ας μήν τρελάθούμε. Ο άνθρωπος είναι για λύπηση. Έχει γίνει παίγνιο στα χέρια της απάτης και του ψέμματος. Υποβάλλει το σώμα του σε κόπο με κανένα αντίκρυσμα. Είναι τραγικό. Για ποιόν Θεό αναφέρεσαι Αναστάσιε (το ξέρω δεν είσαι Θεολόγος) αλλά ας προσέχουμε τις φράσεις μας. Υπάρχουν και άλλοι Θεοί που ακούν προσευχές ή το λέμε γαι να καλύψουμε την ματαιοπονία του κυρίου "μετανάστη" σαν εμείς να είμαστε οι "φιλανθρωπότεροι".
Ανώνυμε 9:34 καλοστημένη η ειρωνεία σου πλήν όμως άστοχη. Αυτοί που θα μας κρίνουν στην Δευτέρα Παρουσία δεν θα είναι ο μουσουλμάνος "μετανάστης" (δεν αναφέρομαι στον συγκεκριμένο) διότι αυτός δεν θα συγκαταλέγεται στους Δικαίους (εφόσον δεν θα γνωρίσει τον Ένα και Αληθινό Θεό).
Ευτυχώς υπάρχουν πολλοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί που θα μπορούσαμε να "φωτογραφήσουμε" και να μιμηθούμε στη ζωή μας , και όχι να αυτοσαρκαζόμαστε αφαιρώντας κάτι από την σημασία του να είσαι Ορθόδοξος Χριστιανός.
Δεν γνωρίζω το αν είσαι θεολόγος Χρωστήρ όμως τα όσα λες είναι βλακείες. Μου θυμίζουν συζητήσεις με πλανεμένους παλαιοημερολογίτες που μόνο αυτοί θα σωθούν. Ή με χιλιαστές που ψάχνουν να βρουν μια θέση στις 144000 των Δικαίων. Ο Χριστός έδωσε σημασία και άκουσε τις δεήσεις αλλοεθνών Του και αλλοθρήσκων. Εσύ ας παραμένεις στην Κάστα των Δικαίων και σωσμένων. Πολύ μικρότητα βλέπω στην σκέψη σου και στην αγάπη σου.
Τι μας νοιάζει εμάς για το ποιους θα σώσει ο Θεός. Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι παραδείγματα που μας αναφέρουν οι Άγιοι.
Σ' ένα όραμα που είδε ο Άγιος Νήφων για την μέλλουσα κρίση. Θυμάμαι ότι υπήρχαν στον παράδεισο αλλόθρησκοι αλλά νομίζω τυφλοί. Διότι απλώς δεν γνώριζαν τον πραγματικό Θεό αλλά ήταν άνθρωποι που κρατούσαν καθαροί την συνείδησή τους.
Υπάρχει μια σοβαρή λεπτομέρεια. Ενώ ο Άγιος είδε στον παράδεισο Ειδωλολάτρες, ΔΕΝ ΥΠΉΡΧΑΝ ΜΕΣΑ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ. Μάλιστα φαίνεται ότι είδε ο Άγιος τον Χριστό να τους ονομάζει εχθρούς του!!
Δεν υπαρχει μεγαλυτερος αποπροσανατολισμος, και πλανη να τολμησω να πω, ακομα,
απο το να ασχολειται ο Ορθοδοξος Χριστιανος με το ποιος θα σωθει και ποιος οχι..
Αυτο και εαν ειναι εκ του πονηρου!
Δεν εχουμε καμμια δουλεια, και καμμια ασχολια, αλλα ουτε και δικαιωμα να ασχολουμαστε με αυτα τα θεματα.
Ειναι του Θεου αυτα, και μονον δικα Του.
Ταχα μου, απο φιλανθρωπια, αλλα στην ουσια απο φιλοπεριεργη διαθεση για τα Μυστηρια του Θεου, και τις Βουλες Του, προφασιζομαστε οτι για τους αλλους, τους κακομοιρους ενδιαφερομαστε, που δεν ξερουν, ενω εμεις που "ξερουμε", τα κανουμε ολα τελεια..
Ενω κανεις δεν ξερει, ουτε ο ομιλων, οτι θα βρει ελεος και σωτηρια, με τον βιο και την αμαρτια που τον ταλαιπωρει, καθομαστε και παιζουμε την κολοκυθια.
Πολλά μπλα-μπλα από έναν σχολιασμό του ιστολόγου. Ας κοιτάξουμε οι Ορθόδοξοι την μετάνοια μας. θέλω μόνο να μου ξεκαθαρίσει ο αδελφός εν Χριστώ Ορθοδοξίας Χρωστήρ, ο Θεός μας ακούει μόνο εμάς; Και όχι τους αλλόθρησκους; Γνωρίζει μόνο την γλώσσα μας και ακούει όσοι τον προσφωνούν ως Ιησού Χριστό;
Ο ιστολόγος πρόσεξα ότι την λέξη θεό την έχει με μικρό θ και όχι με κεφαλαίο Θεό.
Ο Απόστολος Παύλος λέει ξεκάθαρα, ότι όσοι δεν είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν τον Αληθινό Θεό και το θέλημά Του, θα κριθούν σύμφωνα με τη συνείδησή τους.
Πέρα απ' αυτό, είναι βέβαιο ότι η Ορθοδοξία είναι ο μόνος ασφαλής δρόμος προς τη θέωση, αρκεί κάποιος να τον ακολουθεί κι όχι απλά να τον γνωρίζει.
Κανείς δεν ξέρει ποιος θα σωθεί και ποιος όχι, παρά μόνο ο ίδιος ο Κύριος.
ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ.
Έτσι μπράβο για να του τα πεις λιγάκι του κ. Αναστάσιου που μας προβάλει τώρα και τους μουσουλμάνους που κατακλύζουν την Πάτρα. Σιγά τα μπρόκολα. Άκου εκεί να κάνουν και προσευχή δημόσια και να μην προσεύχονται στον μοναδικό Θεό τον Αληθινό τον Ιησού Χριστό.
Που είσαι Νέρωνα, Διοκλητιανέ, για να κάνεις την πατρίδα μας Ορθόδοξη Δημοκρατία και όσοι δεν προσκυνούν τον αληθινό Θεό να τους στέλνεις στο Πανπελοποννησιακό προς τέρψιν ημών των ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ. Ναι!!!! Όλοι οι αντίχριστοι και οι αιρετικοί και οι σχισματικοί στην πυρά!!!!!
ΖΗΤΩ η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ. Ναι ο μακρύς σταυρός, ο κότσος της γιαγιάς, τα μακριά φουστάνια είναι το πρότυπο μας. Εγώ βέβαια ως δεσποινίδα φτιάχνω τα μαλλιά μου 40 ευρώ κάθε Παρασκευή με περιποίηση άκρων. Και φοράω φουστανάκια ελκυστικά με παπούτσια που αναδεικνύουν την γάμπα μου. Όμως δεν με νοιάζει είμαι χριστιανή ΟΡΘΟΔΟΞΗ και στην Εκκλησία πάντα φορώ άρωμα και όλα τα φον μπιζού. Σκέψου να έπρεπε να προσευχηθώ ξυπόλυτη.
Α!!!!!! και κάτι ακόμα ως γνήσια ΟΡΘΟΔΟΞΗ κάθε φορά που βλέπω σωρηδόν όλους αυτούς τους «μετανάστες» να μου ζητούν ελεημοσύνη μετά την Θεία Λατρεία στον Θεό λέω «μα δε υπάρχει αστυνομία!».
Κλείνω τώρα γιατί ξεκινά το σαββατόβραδο, με καφέ, ποτό, διασκέδαση και το πρωί πάντα στην δεύτερη της Αγίας Σοφίας γιατί είμαι ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΗ.
Κάποιος που γνώρισε το Χριστιανισμό και βαπτίσθηκε, θα κριθεί βάσει του νόμου του Ευαγγελίου, του νόμου της Χάριτος. Κάποιος όμως που ζει στη Μαδαγασκάρη, για παράδειγμα, στη Σουμάτρα ή στο Βόρνεο, στη Νότιο Αμερική, στο Β. Πόλο, οπουδήποτε δεν έχει κηρυχθεί το Ευαγγέλιο, αυτός θα κριθεί σύμφωνα μ’ αυτό το οποίο αναφέρει ο Απ. Παύλος στην προς Ρωμαίους Επιστολή: Θα κριθεί βάσει του νόμου της συνειδήσεως του: «Όταν οι εθνικοί —που δεν έχουν γραπτό ηθικό νόμο— τηρούν εκ φύσεως τις διατάξεις του νόμου, σ’ αυτούς, μολονότι δεν έχουν γραπτό νόμο, νόμος είναι ο εαυτός τους. Αυτοί αποδεικνύουν ότι έχουν το έργο του νόμου γραπτό στις καρδιές τους»(β’ 14-15). Ο Θεός έχει βάλει, λοιπόν, σε όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους, οπουδήποτε και αν βρίσκονται πάνω στην γη, αυτό το αδέκαστο δικαστήριο. . .
Ο μακαρίτης ο Χρήστος Ανδρούτσος, ο καθηγητής της Δογματικής, έλεγε ότι η Ορθοδοξία είναι η μόνη ασφαλής οδός σωτηρίας- δεν είναι η μόνη οδός σωτηρίας, αλλά είναι η μόνη ασφαλής οδός.
Και ο π. Ιωήλ ο Γιαννακόπουλος μας δίνει ένα εποπτικό παράδειγμα, για να κατανοήσουμε καλύτερα τη ρήση αυτή του Ανδρούτσου. Μάς λέει: Στον ανταρτοπόλεμο υπήρχε μία ασφαλής οδός που ένωνε την Καλαμάτα με την Αθήνα: εκείνη με την τεθωρακισμένη φάλαγγα. Υπήρχαν βέβαια και άλλα μονοπάτια, από τα οποία μετέβαιναν οι άνθρωποι απ’ τη μια πόλη στην άλλη. Δεν ήσαν όμως ασφαλή. Έτσι ακριβώς και με την Ορθόδοξη Εκκλησία και τους αλλόδοξους και ετερόθρησκους.
Να τονίσουμε, όμως, ότι, αν κάποιος έχει βαπτισθεί Ορθόδοξος και γίνει εκ των υστέρων αιρετικός ή, πολύ περισσότερο, αλλόθρησκος, αυτός δεν πρόκειται επ’ ουδενί να σωθεί παραμένοντας στη νέα αυτή πίστη, όσα καλά έργα κι αν κάνει. Άλλο πράγμα να είσαι Βουδδιστής ή Μουσουλμάνος και να μη γνωρίσεις το Χριστό κι άλλο πράγμα να αρνηθείς το Χριστό, για χάρη του Βούδδα ή του Σίβα ή του Αλλάχ.
Αυτά, σχετικά με τη σωτηρία των άλλων. Το κύριο, ωστόσο, είναι να προσέξουμε πως θα σωθούμε εμείς. . . Το «ούτος δε τι;» το οποίο είπε ο Πέτρος για τον Ευαγγελιστή Ιωάννη (Ιω. κα’ 21) —τι θα γίνει, δηλαδή, μ’ αυτόν;— το είπε «δεικνύων το φιλόστοργον», εξωτερικεύοντας την αγάπη του γι’ αυτόν. Εμείς, όμως, το παίρνουμε και το χρησιμοποιούμε απλώς πληροφοριακά, γνωσιολογικά: «Τι θα γίνει με τους αλλόδοξους ή τους αλλόθρησκους;», χωρίς να ενδιαφερόμαστε ούτε για την δική μας σωτηρία. Η σωστή τοποθέτηση, λοιπόν, είναι: Με κάθε επιμέλεια να φροντίζουμε να σώσουμε την ψυχή μας και παράλληλα να ενδιαφερόμαστε να σωθούν και οι άλλοι εισερχόμενοι στην Ορθόδοξη Εκκλησία, και όχι απλώς να μάθουμε εγκεφαλικά τι θα γίνει μ’ αυτούς.
π. Ιωάννης Κωστώφ
«…Ο Ηγούμενος κάποιου Κοινοβίου, πολύ ευλαβής και ενάρετος άνθρωπος, έκανε κάθε μέρα αυτή την προσευχή: - Σε παρακαλώ Κύριε, μη με χωρίσεις από τα πνευματικά μου παιδιά στην άλλη ζωή, αλλά αξίωσέ μας να απολαύσομε όλοι μαζί την Ουράνια μακαριότητα. Κάποτε όμως τον πληροφόρησε ο Θεός, με τον ακόλουθο τρόπο, πως ο καθένας ετοιμάζει μόνος, με τα έργα του, τη μελλοντική του αποκατάσταση. Πλησίαζε η εορτή ενός Αγίου, που πανηγύριζε το γειτονικό τους Μοναστήρι. Οι Αδελφοί του Μοναστηριού εκείνου προσκαλέσανε τον Αββά του Κοινοβίου και ολόκληρη την συνοδεία του να πάρουν μέρος στην πανήγυρη. Εκείνος όμως αποφάσισε να μην πάει, αποφεύγοντας έτσι τις τιμές που συνήθως του έκαναν εκεί. Την παραμονή ακριβώς, άκουσε μυστηριώδη φωνή στον ύπνο του να τον διατάζει να πάει οπωσδήποτε στο πανηγύρι, αφού στείλει νωρίτερα τους υποτακτικούς του. Ο Ηγούμενος υπάκουσε στην θεία προσταγή... Μόλις ξημέρωσε, πρόσταξε τους μαθητές του να ξεκινήσουν παρευθύς για το γειτονικό Κοινόβιο. Στο δρόμο τους συνάντησαν πεσμένο χάμω ένα δυστυχισμένο γέρο να βογκά. Τον ρώτησαν, τι του συνέβαινε.
- Είμαι άρρωστος, τους αποκρίθηκε με κόπο, και δεν έπαψε ν’ αναστενάζει. Πήγαινα στο γιατρό με το ζώο μου, μα σαν έφτασα σε τούτο το μονοπάτι, μ’ έριξε κάτω κι’ έφυγε. Τι έγινε, κι’ εγώ δεν ξέρω. Ούτε άνθρωπος βρέθηκε να με βοηθήσει να σηκωθώ. Τα τελευταία λόγια τα πρόφερε με πολύ παράπονο.
- Τι να σου κάνουμε γέροντα, του είπαν οι Καλόγεροι. Είμαστε κι εμείς πεζοί και βιαστικοί. Συνέχισαν έτσι το δρόμο τους για να φτάσουν στην ώρα τους στο πανηγύρι, αφήνοντας στη μέση του δρόμου αβοήθητο το φτωχό γέρο. Σε λίγο να κι’ ο Ηγούμενος. Είδε τον άνθρωπο σε κακή κατάσταση. Έσκυψε πάνω του με συμπόνια. Άκουσε τα βάσανά του και τον ρώτησε με καταφανή έκπληξη:
- Καλά, δεν πέρασαν από δω πριν από λίγο κάτι νέοι Καλόγεροι. Γιατί δεν τους σταμάτησες να σε βοηθήσουν; θα έπρεπε, χωρίς άλλο, να σε είδαν.
- Με είδαν και με ρώτησαν, Αββά, είπε με λύπη ο Γέρος. Μου είπαν όμως πως ήσαν πεζοί και βιαστικοί και δεν μπορούσαν να μου κάνουν τίποτε. Ο Ηγούμενος αναστέναξε βαθιά, ντροπιασμένος από την συμπεριφορά των μαθητών του.
- Αν στηριχτείς πάνω μου, θα μπορέσεις να περπατήσεις λίγο;
- Αδύνατο να κινηθώ, Πάτερ. - Έλα λοιπόν να σε ανεβάσω στους ώμους μου, είπε αποφασιστικά ο γέρο Ηγούμενος, κι ο Θεός θα βοηθήσει να φτάσουμε εκεί που πηγαίνεις.
- Δεν μπορείς να με κουβαλήσεις τόσο δρόμο πάνω στους ώμους σου. Μήπως είσαι κι’ εσύ νέος; Πήγαινε, Αββά, στη δουλειά σου και μη χασομεράς άδικα για μένα. Ευχήσου μόνο να μ’ ελεήσει ο Θεός.
- Δε σ’ αφήνω έτσι, σε τέτοια κατάσταση, διαμαρτυρήθηκε ο άνθρωπος του Θεού. Θα σε πάω στην πόλη. Με πολύ κόπο ανέβασε τον άρρωστο στους αδύνατους ώμους του ο γέρο Ηγούμενος. Το βάρος στην αρχή του φάνηκε ασήκωτο. Με μεγάλη δυσκολία κατόρθωσε να σέρνει τα πόδια του. Παράδοξο πράγμα! Σιγά-σιγά αλάφραινε, ώσπου σε μια στιγμή του φάνηκε πως του έφυγε από την πλάτη το φορτίο. Σήκωσε το κεφάλι να ιδεί τι συνέβαινε. Αντί του φτωχού γέρου, που είχε πάρει στους ώμους του, στεκόταν μπροστά του ένας πανέμορφος Άγγελος.
- Μ’ έστειλε ο Κύριος να σε πληροφορήσω, του είπε με τη γλυκιά φωνή του που έμοιαζε με υπερκόσμια μουσική, πως τότε μόνο θ’ αξιωθούν οι μαθητές σου να βρεθούν μαζί σου στη Βασιλεία Του, όταν ακολουθήσουν τα ίχνη σου. Διαφορετικά, άδικα κοπιάζεις και προσεύχεσαι γι’ αυτούς. Ο Θεός δίνει στον καθένα την αμοιβή των έργων του. Ο Άγγελος με μιας χάθηκε στα ουράνια. Ο γέρο Ηγούμενος, συλλογισμένος, γύρισε πίσω στο Μοναστήρι του για ν’ αρχίσει καινούργιο αγώνα. Χρειαζόταν ακόμη κοπιαστική δουλειά για να μορφώσει χαρακτήρες».
Τον π. Ιωάννη Κωστώφ τον έπιασα σε αυτό που θέλει να πει. Τα έκανε λιανά για όλους. Ίσως επειδή είναι και φυσικός.
Τον κ. Χρωστήρ δεν μπόρεσα να τον πιάσω. Ίσως γιατί αυτός ως Θεολόγος τα λέει ακαδημαϊκά.
Το μήνυμα του κ. Τάσου το έπιασα. Είναι φίλος και ταιριάζουν τα πνευματικά μας χνώτα.
Καλά τώρα η δεσποινίς με όμορφο τρόπο μας έβαλε στην θέση μας. Την πάω!! Όπως θα έλεγε και ο Αρχ. Χριστόδουλος.
Μου προκαλεί έκπληξη το ότι όλοι τρέξατε να "αγκαλιάσετε" τον κύριο "μετανάστη". Μήπως δεν σας ικανοποιεί το ορθόδοξο βίωμά σας; Σας βοηθάει τόσο πολύ η εικόνα του μουσουλμάνου που προσεύχεται για να προβληματιστείτε. Ακόμη με γάλα τρέφεστε; Σας ικανοποιεί και μόνο η σκέψη ότι ένας αλλόθρησκος με την Χάρη του Θεου σώζεται.
Δηλαδή εσείς δεν ευχαριστείτε το Θεό που Τον γνωρίσατε, Τον λατρεύετε, κοινωνείτε μαζί Του, που σας γεμίζει την ύπαρξή σας, και νοηματοδοτεί την ζωή σας;
Αλλά σας προκαλεί τόση εντύπωση ένας μουσουλμάνος που προσεύχεται;
Αυτό δείχνει πνευματική φτώχεια. Λές και δεν μας γεμίζει η Αγια Παραδοσή μας τα νέφη των μαρτύρων και των Αγίων που μας περιβάλλουν και το Άγιο παράδειγμά τους. Πιστεύω ότι δεν θα πρέπει κάποιος τόσο εύκολα να υποτιμά, και να υποβαθμίζει ή και να "πνίγει" μέσα του την Χάρη των μυστηρίων της Εκκλησίας που πλούσια απολαμβάνει, έκτος και εάν δεν καταλαβαίνει τι του έχει δωρηθεί, (οπότε και ντρέπεται να δείξει ότι είναι ορθόδοξος) και τι λόγος θα του ζητηθεί. Θέλετε να μου πείτε ότι θα πρέπει να λιγουρεύομαι το γλυφιτζούρι , τήν στιγμή που μου προτείνουν τούρτα παγωτού.
(δέν αναφέρω πουθενά ότι είμαι Δίκαιος, ότι είμαι Παλαιοημερολογίτης, οτι εγώ θα σωθώ και ο μουσουλμάνος θα καταδικαστεί, ότι όποιος είναι Ορθόδοξος δεν κινδυνεύει να χάσει την ψυχή του, οτι οι αλλόθρησκοι θα καταδικαστούν σώνει και καλά, ότι δεν έχω αγάπη για τους Μουσουλμάνους, τώρα για το αν ακούει ο Θεός την "προσευχή" του "μετανάστη" ας αναρωτηθεί πρώτα καλύτερα ο ίδιος ανώνυμος για την δική του προσευχή. Η δεσποινίς έχει φωτογραφήσει λάθος "Ορθοδόξους" και λάθος πνεύμα μάλλον πίσω απο το ειρωνικό σχόλιο (ελπίζω να μην κρύβει απωθημένα.)
Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην πιστεύει σε κάτι ανώτερο.Δεν ξέρουμε τι θα κάνει ο Κύριος ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ ΑΥΤΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ..Εχουμε όμως τα Γραφικά χωρία [ΟΣΟΙ ΑΜΑΡΤΗΣΑΝ ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΝΟΜΟ ΘΑ ΔΙΚΑΣΤΟΥΝ ΜΕ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΟ ΝΟΜΟ .ΟΣΟΙ ΑΜΑΡΤΗΣΑΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΞΕΡΟΥΝ ΤΟ ΝΟΜΟ ΘΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΟΥΝ ΟΧΙ ΜΕ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΟ ΝΟΜΟ///ΘΑ δικαστουν...θα καταδικαστούν...///.ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΘΝΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΣΑΝ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΑΥΤΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΠΩΣ ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΔΩΘΗΚΕ Ο ΝΟΜΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ..ΡΩΜ 2,11-16]
Να,έρχομαι σύντομα..Μακάριοι όσοι τηρούν τις εντολές Του,για να φάνε από το δέντρο της Ζωής και να περάσουν από τις πύλες για να μπούν στην πολιτεία.Εξω θα μείνουν όσοι είναι αδιάντροποι σαν τα σκυλιά,οι μάγοι,οι πόρνοι,οι φονιάδες,οι ειδωλολάτρες και εκείνοι που τους αρέσει να αντιστρατεύονται την αλήθεια ΑΠΟΚΑΛ ΙΩΑΝ22,14-15]..Τώρα που προσευχόταν ο αδελφός;Εκείνος πιστεύει οτι προσεύχεται στο δικό του Θεό..Ο Κύριος όμως μας λέγει στον Ησαία''ΕΓΩ ΕΙΜΙ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΟΥΚ ΕΣΤΙ ΠΑΡΕΞ ΕΜΟΥ Ο ΣΩΖΩΝ..''''ΕΑΝ ΜΗ ΤΙΣ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΕΞ ΥΔΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΟΥ ΔΥΝΑΤΑΙ ΕΙΣΕΛΘΕΙΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ[ΙΩΑΝ 3,5]''Ο ΜΗ ΩΝ ΜΕΤ ΕΜΟΥ ΚΑΤ ΕΜΟΥ ΕΣΤΙΝ[ΜΑΤΘ 13-30] ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΨΑΛΜΟΥΣ 95,5 Ο ΘΕΟΣ ΑΝΑΦΩΝΕΙ ''ΟΙ ΘΕΟΙ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΑ ΕΣΤΙ''ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ ''Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ [ΠΩΜ 9-16] ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΑΣ ΛΕΓΕΙ Ο ΑΒΒΑΣ ΧΑΙΡΗΜΟΝΑΣ ΣΥΜΒΑΔΙΖΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ.-ΠΗΝ
Κάποιος να μαζέψει τη δεσποινίδα των 6:45 μμ!!!!
Δημοσίευση σχολίου