Κυριακή των Απόκρεων
(Ματθ. ΚΕ΄ 31-46)
Όπως είναι αλήθεια και πραγματικότητα ο κόσμος μέσα στον οποίο ζούμε και κινούμαστε, έτσι αλήθεια μεγάλη και πραγματικότητα συγκλονιστική, θα καταστεί στο τέλος της ιστορίας, η γενική και παγκόσμια κρίση, που θα γίνει από τον ίδιο το Θεό σε όλο το γένος των ανθρώπων.
* Αυτό αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες αλήθειες που μας αποκάλυψε ο ίδιος ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός στο Ιερό του Ευαγγέλιο. Και τούτο το ομολογούμε καθημερινώς στο Σύμβολο της Πίστεώς μας, απαγγέλλοντας: «και πάλιν ερχόμενον, κρίναι ζώντας και νεκρούς, ου της Βασιλείας ουκ έσται τέλος».
Όσο και αν προσπαθούν κάποιοι άνθρωποι να το αρνούνται πεισματικά ή να το αφαιρέσουν από τη σκέψη τους, δεν πρόκειται ποτέ να κατορθώσουν να το αποφύγουν.
Όπως ακριβώς και ο κακός μαθητής, με το να αρνείται την πραγματικότητα των εξετάσεων και με το να μη θέλει να τις σκεφτεί, και κατ’ επέκταση να καθίσει να μελετήσει, έτσι και o άνθρωπος που αρνείται αυτό το γεγονός της παγκοσμίου κρίσεως, θέλοντας και μη δε θα το αποφύγει. Με τη μόνη διαφορά ότι τα πράγματα τότε θα είναι όντως τραγικά.
* Το ότι είναι ανάγκη να πραγματοποιηθεί τέτοιου είδους κρίση από τον ίδιο τον Θεό, τούτο το βλέπουμε και από την δίψα που αισθάνεται η ψυχή και η συνείδηση του κάθε ανθρώπου, όταν δεν έχει πορωθεί από την αμαρτία. Δίψα για δικαιοσύνη. Και πώς όχι; Όταν ζούμε μέσα σε ένα κόσμο που φαίνεται αρκετές φορές να κυριαρχεί το κακό και η αδικία. Όταν βλέπουμε ότι οι υπεύθυνοι των κρατών και των θεσμών, αδυνατούν να αποδώσουν το δίκαιο σε αυτόν που του ανήκει. Όταν βιώνουμε τόσες και τόσες αδικίες και όταν ατιμίες καλύπτονται σκανδαλωδώς, για να μην πούμε ότι αρκετές φορές βραβεύονται οι άδικοι και οι «καπάτσοι», και παραγκωνίζονται και τιμωρούνται οι δίκαιοι. Ε, τότε, αισθανόμαστε την ανάγκη να μιλήσει ο ουρανός και να αποδώσει ο ίδιος ο Θεός το δίκαιο, τιμωρώντας ταυτοχρόνως το άδικο. Όταν μάλιστα κανείς σκεφθεί πόσες αδικίες και εγκλήματα γίνονται κάθε ημέρα σε όλο τον κόσμο, πόσες αδικίες σε κάθε γενιά ανθρώπων. Όταν μελετήσει κανείς τις τόσες και τόσες γενιές και τους τόσους αιώνες κακών και αδικίας, και ταυτοχρόνως δει το πλήθος αυτών των ανθρώπων που πραγματικά αγωνίζονται για την δικαιοσύνη και την αγιότητα, και παρ΄ όλα αυτά παραμένουν στην αφάνεια, τότε ακόμα περισσότερο ποθεί και διψάει η ψυχή του ανθρώπου την ανταπόδοση της δικαιοσύνης και την τιμωρία του κακού.
* Βέβαια η διδασκαλία του Ιερού Ευαγγελίου και της Εκκλησίας, είναι συγκλονιστική στο κεφάλαιο τούτο, αφού όλοι οι άνθρωποι, θα αποδώσουμε λόγο εν ημέρα κρίσεως, ακόμα και για αυτά που εμείς θεωρούμε λεπτομέρειες.
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, στο Ιερό Ευαγγέλιο που θα ακούσουμε στους Ιερούς μας Ναούς, Κυριακή των Απόκρεων, καθορίζει το στίγμα της αληθείας, βάσει του οποίου θα κριθεί ολόκληρη η ανθρωπότητα. Και τούτο είναι η αγάπη.
Αλλά ποια αγάπη; Ένα απλό συναίσθημα ή μια ελεημοσύνη ή δωρεά που αρκετές φορές ως προπέτασμα καπνού, προσπαθεί, ανεπιτυχώς βέβαια, να καλύψει όσα πράγματα αρνούμαστε να διορθώσουμε; Φυσικά ο Ουράνιος Κριτής δεν ξεγελιέται από τέτοιου είδους τρικ, που κατορθώνουν να ξεγελούν τους ανθρώπους...
Όταν κάνει λόγο για αγάπη ο Κύριος, εννοεί την γνήσια και αυθεντική αγάπη που βάση της έχει την Ευαγγελική αλήθεια. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει αλήθεια άνευ αγάπης και γνήσια αγάπη άνευ αλήθειας που μας αποκαλύπτει το Ευαγγελικό μήνυμα.
Επάνω λοιπόν στην ακράδαντη αυτή βάση, είναι ανάγκη να στηρίζεται η προσπάθεια και ο αγώνας του κάθε Χριστιανού, ώστε όταν, αργά η γρήγορα, φύγει από αυτή την ζωή, να αντιμετωπίσει επιτυχώς την προσωπική του κρίση, αλλά και στο τέλος της Ιστορίας να ακούσει από τον ίδιο τον Κριτή, μαζί με όλους τους σεσωσμένους το: «δεύτε οι ευλογημένοι του πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου».
Αμήν.
Αρχιμανδρίτης Ιωήλ Κωνστάνταρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου