Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Προσευχή από συνήθεια - Όσιος Σιλουανός Αθωνίτης

Η προσευχή δίνεται στον προσευχόμενο. Η προσευχή που γίνεται μόνο από συνήθεια, χωρίς καρδιά συντριμμένη για τις αμαρτίες της, δεν είναι αρεστή στο Θεό.
Όσιος Σιλουανός Αθωνίτης

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Υπέροχο Απόφθεγμα.

Ανώνυμος είπε...

Εγώ από συνήθεια κάνω κάποια υποτονική προσευχή. Και αυτό όταν το θυμιθώ μετά από τόσο τρέξιμο της ημέρας.

Ανώνυμος είπε...

Αγιε Σιλουανέ πρέσβευε υπέρ ημῶν...

Δίδαξε μας
πῶς να προσευχὀμαστε
Τ Α Π Ε Ι Ν Α
κάρδἰα συντετριμένη και τεταπεινωμένη...
ώστε να χαίρεται Ο Κύριος μας.
ΑΜΗΝ.

ΕΥΛΟΓΗΣΟΝ.

elefterifoni είπε...

ΑΝΑΣΤΑΣΙΕ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΚ ΚΑΡΔΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΣΟΥ!
Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΧΑΡΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΕΥΛΟΓΕΙ ΠΑΝΤΑ!

Ανώνυμος είπε...

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ
Ό Θεός είναι αγάπη.
Και όποιος δεν την έχει, ματαιοπονεί, έστω και αν είναι χριστιανός και λέει ότι αγωνίζεται εν Χριστώ.
Όταν το 257 μ.Χ. (επί Ούαλεριανοϋ και Γαληΐνου) δόθηκε διαταγή διωγμού κατά των χριστιανών, έπιασαν πολλούς επισκόπους και Ιερείς, με σκοπό να τους βασανίσουν για να αρνηθούν το Χριστό. ο Νικηφόρος, Xριστιανός ευσεβέστατος, είδε μεταξύ αυτών των Ιερέων και έναν, ονομαζόμενο Σαπρίκιο (πρεσβύτερο Αντιοχείας). Αυτός έτρεφε μεγάλο μίσος κατά του Νικηφόρου, πιστεύοντας ίσως στα λόγια κάποιου συκοφάντη.
Χωρίς να χάσει στιγμή ο Νικηφόρος, τρέχει ανάμεσα στους δήμιους, πέφτει στα πόδια του και παρακαλεί να τον συγχωρέσει, έστω και αν έκανε κάτι πού δεν το κατάλαβε. Μάταια όμως. ο Σαπρίκιος έκανε πώς δεν τον άκουγε.
Έπειτα, μετά το μαστίγωμα πού δέχθηκε ο Σαπρίκιος, ο Νικηφόρος τον έπαναπλησιάζει, ασπάζεται τις πληγές του και ζητάει να του δώσει, έστω και την τελευταία στιγμή, την ευλογία του.
ο Σαπρίκιος, ανένδοτος, τον διώχνει και οδηγείται για αποκεφαλισμό.
Όμως ο Θεός δε θέλησε τη θυσία του.
Διότι με το στόμα του Απ. Παύλου λέει:
"Και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι, αγάπη ν δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι"
1. Και αν, δηλαδή, δώσω το σώμα μου για να καώ, δεν έχω όμως αγάπη, δεν ωφελούμαι τίποτα απ' τη θυσία αυτή.
Και έτσι έγινε.
ο Σαπρίκιος την τελευταία στιγμή δείλιασε και αρνήθηκε το Χριστό! Μόλις το άκουσε ο Νικηφόρος τον παρακαλεί να ανακαλέσει την άρνηση του.
Τότε εκνευρισμένοι οι δήμιοι, αποκεφαλίζουν αυτόν.
Έτσι, ο Νικηφόρος πήρε το στεφάνι του μαρτυρίου και ο Σαπρίκιος το στίγμα της ατιμίας.
1. Α'πρός Κορινθίους ιγ' 3.

Απολυτίκιο. Ήχος δ'.
Ταχύ προκατάλαβε.
Αγάπη του Κτίσαντος,
καταυγασθείς την ψυχήν,
του νόμου της χάριτος,
έκπληρωτής ακριβής,
έμφρόνως γεγένησαι
όθεν και τον πλησίον,
ως σαύτόν άγαπήσας,
ήθλησας Νικηφόρε,
και τον όφιν καθείλες'
εντεύθεν εν ομονοία,
ημάς διατήρησαν.
AMHN.

Ανώνυμος είπε...

«Όταν προσεύχεστε για κάποιον άνθρωπο που τον επηρεάζει ο διάβολος με τα αμαρτωλά πάθη,
μην του το λέτε,
γιατί θα το μάθει ο διάβολος
και θα ξεσηκώσει αντίσταση στην ψυχή του
και η προσευχή σας δεν θα φέρει κανένα αποτέλεσμα.
Να προσεύχεστε γι' αυτόν μυστικά και η προσευχή θα τον βοηθάει».

Ανώνυμος είπε...

πολλοι ομως ξεκινουν την προσευχη βαριεστημενα κα μετα ερχεται η χαρη..

Ανώνυμος είπε...

Aυτό πρέπει να είναι του γερ.Παισίου 7:09..