Σάββατο 5 Μαρτίου 2011

Τὸ φοβερόν σου κριτήριον ἐνθυμούμενος, ὑπεράγαθε Κύριε,


Τὸ φοβερόν σου κριτήριον ἐνθυμούμενος, ὑπεράγαθε Κύριε, καὶ τὴν ἡμέραν τῆς κρίσεως, φρίττω καὶ πτοοῦμαι ὑπὸ τῆς συνειδήσεως τῆς ἐμῆς ἐλεγχόμενος, ὅταν μέλλῃς καθέζεσθαι ἐπὶ τοῦ θρόνου σου, καὶ ποιεῖν τὴν ἐξέτασιν, τότε ἀρνεῖσθαι τὰς ἁμαρτίας οὐδεὶς ἐξισχύσει, ἀληθείας ἐλεγχούσης, καὶ δειλίας κατεχούσης, μέγα μὲν ἠχήσει τότε, πῦρ τὸ τῆς γεέννης· ἁμαρτωλοὶ δὲ βρύξουσι. Διό με ἐλέησον πρὸ τέλους, καὶ φεῖσαί μου, Κριτὰ δικαιότατε.

2 σχόλια:

Παναγιώτης Τελεβάντος είπε...

Εξαιρετική ανάρτηση. Αριστοτέχνημα καλαισθησίας.

Ανώνυμος είπε...

Ένα υπέροχο βιβλίο που μπορεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε το σκοπό της ζωής μας εδώ και τι λένε οι Άγιοι Πατέρες για τη μέλλουσα ζωή είναι:"Μέλλουσα Κρίση και Αιωνιότητα" π.Αστερίου Χατζηνικολάου-εκδόσεις Σωτήρ