Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011

Ο π. Γερβάσιος Παρασκευόπουλος ήταν ποιμένας με συνείδηση και θυσιαστικότητα - π. Αμβρόσιος Γκουρβέλος

Ο π. Γερβάσιος έζησε σε εποχές πολέμων, φτώχειας, οικονομικών κρίσεων, κατοχής, πείνας, προσφυγιάς δηλαδή σε εποχές χειρότερες των δικών μας. Και επέτυχε. Οι ευεργετημένοι πρόσφυγες, ανάμεσα στους οποίους ζούσε, έλεγαν χαρακτηριστικά: «Παπούλη και ψωμάκι θέλουμε, τίποτε άλλο δεν μας χρειάζεται».
Ο π. Γερβάσιος ήταν ποιμένας με συνείδηση και θυσιαστικότητα. Μόνο τότε το εκκλησιαστικό έργο θα αυξάνεται και θα απλώνει ρίζες στις καρδιές των ανθρώπων. Πάνω στους κόπους και στις θυσίες στήθηκε και το έργο του π. Γερβασίου.

Αρχιμανδρίτης Αμβρόσιος Γκουρβέλος

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο π. Γερβάσιος είναι ο νεότερος Άγιος της Εκκλησίας των Πατρών.

Ανώνυμος είπε...

Ο άνθρωπος που ασχολήθηκε περισσότερο από όλους με την ζωή και το έργο του π. Γερβασίου είναι ο αείμνηστος Παναγιώτης Λόης. Τα βιβλία του είναι πολύτιμος βιογραφικός οδηγός. Δυστυχώς δεν έλαβαν την προβολή που αξίζουν.
π. Νεόφυτος

Αριμαθαίος είπε...

Τα λόγια περίσσεψαν για τον π. Γερβάσιο Παρασκευόπουλο. Να αρχίσει η διαδικασία για την αγιοποίησή του. Ο καιρός έχει περάσει. Η συνείδηση του πληρώματος τον έχει μετά των Αγίων. Η Εκκλησιαστική Διοίκηση να επικυρώσει.

Ανώνυμος είπε...

Και φυσικά το εκκλησιαστικό κατεστημένο που λυμαίνεται την εκκλησιαστική ζωή με εξαίρεση την περίοδο 1967-1973 δεν τον επισκοποποίησε αφού απλούστατα δεν ταίριαζαν τα χνώτα του μ αυτά των εκπροσώπων του εν λόγω κατεστημένου.Και επί τυχόν προβαλλόμενης απορίας τι εστί εκκλησιαστικό κατεστημένο παραπέμπω τους καλοπροαίρετους φίλους του μπλογκ στο βιβλίο του αοιδίμου Ιερωνύμου Κοτσώνη με τίτλο ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΕΝΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ.
ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΝΑΝΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Δεν νομίζω πως επειδή κάποιος κληρικός απλά έκανε το καθήκον του ως ποιμένας και επειδή άφησε πίσω του πνευματικά τέκνα θα πρέπει να ανακηρυχθεί και Άγιος της Εκκλησίας. Είναι της μόδας τα τελευταία χρόνια πνευματικά τέκνα κάποιων ευσεβών Γερόντων να επιθυμούν διακαώς την αγιοποίηση τους, και μάλλον όχι και τόσο για τους ίδιους τους πνευματικούς τους Πατέρες, αλλά για να δοξαστούν αυτοί ως διατελέσαντες πνευματικά τέκνα τους, έστω και αν φάνηκαν όχι λίγες φορές και ανάξια τέκνα Αγίων Γεροντάδων. Ο Θεός γνωρίζει...

Αριμαθαίος είπε...

Ο π. Γερβάσιος δεν έκανε μόνον το «καθήκον του».
Παρακαλώ να αναγνωσθούν τα της οσίας βιωτής και των πνευματικών του αγώνων. Τον π. Γερβάσιο γνωρίζω μέσα από τα βιβλία που για αυτόν εγράφησαν, καθώς και τα υπό του ιδίου συνταχθέντα. Τον ίδιον δεν ευδόκησε ο Θεός να γνωρίσω.
Μπορώ καθ’ όσον γενικώς γνωρίζω να είπω ότι τα πνευματικά του τέκνα καθόλου δεν τίμησαν τον άγιο Γέροντα. Άλλοι ασχολήθηκαν μετ’ αυτού, και τα πνευματικά του τέκνα τους πολέμησαν, με όχι και τόσο χριστιανικό τρόπο. Τα πνευματικά του τέκνα άμεσα και έμμεσα θα πρέπει να του ζητήσουν συγγνώμη του αγίου Γέροντα.
Επιθυμώ να υπενθυμίσω την ασματική ακολουθία την οποία έγραψε ο Μοναχός Συμεών Δοχειαρείτης με ανάλογο πρόλογο του Ηγουμένου της Μονής π. Γρηγορίου.
Την ακολουθία μας είχε παρουσίαση το «Αναστάσιος» και την προμηθεύτηκα.

Απολυτίκιον π. Γερβασίου
Ήχος γ΄. Θείας πίστεως
Μύρων έμπλεοι, των κηρυγμάτων, οι πανίεροι, λόγοι σου, πάτερ, ευωδίαζον τας Πάτρας, Γερβάσιε, η αρετή δε του βίου σου άριστα, διπλούν προυξενεί σοι στέφανον εύαθλον, όθεν αίτησαι Χριστώ τω Θεώ δωρήσασθε, ειρήνην τοις πιστοίς και μέγα έλεος.

Ανώνυμος είπε...

Σήμερα με την ανεργία που μα δέρνει δεν υπάρχει ούτε το ψωμάκι.