Νῦν πεποιθὼς
ἐπὶ τὴν σὴν κατέφυγον,
ἐπὶ τὴν σὴν κατέφυγον,
ἀντίληψιν κραταιάν,
καὶ πρὸς τὴν σὴν σκέπην,
ὁλοψύχως ἔδραμον,
καὶ γόνυ κλίνω Δέσποινα,
καὶ θρηνῶ καὶ στενάζω,
μὴ με παρίδῃς τὸν ἄθλιον,
τῶν Χριστιανῶν καταφύγιον.
τῶν Χριστιανῶν καταφύγιον.
3 σχόλια:
Αμήν!
Προς τίνα καταφύγω άλλην Αγνή;
πού προσδράμω λοιπόν και σωθήσομαι;
πού πορευθώ; ποίαν δε εφεύρω καταφυγήν;
ποίαν θερμήν αντίληψιν;
ποίαν εν ταις θλίψεσι βοηθόν;
Εις σε μόνην ελπίζω,
εις σε μόνην καυχώμαι,
και επί σε θαρρών κατέφυγον.
Διαβάτη σε διαβάζω.Πιό συχνά να σε βλέπουμε.
Δημοσίευση σχολίου