Αναγέννησης άγγελμα
Και τώρα,
που ο κουρνιαχτός της ζάλης κάθισε
και καταλάγιασε της αναγέννησης το θαύμα,
μέσα μου σκύβω και μετρώ αυτό που έμεινε.
Ένα κενό, ένα τίποτα, ένα ταμείο άδειο.
Κι εκεί που παίρνω κι απελπίζομαι
σαν κάτι ν’ άστραψε, μια λάμψη, ένας λυγμός.
Μια ψυχή, μια πληγωμένη εικόνα,
της Γέννησης το θαύμα με δάκρυα δέχεται.
Και τι πιο τραγικό, τ’ αγγέλου τη μορφή να παίρνει
το άδειο εγώ, ένα κενό μνημείο.
Τα δάκρυα αυτά, σφικτά πλέον κρατώ στο στήθος
σαν διαμάντι, σα φυλακτό.
Ίσως και να ‘ναι το μόνο δώρο,
π’ αξιώθηκα ποτέ σε Σε να φέρω, Θε μου.
Στάχυς
14 σχόλια:
τέτοια δώρα είναι σπάνια στην εποχή μας. εγώ δεν το διαθέτω και γι΄ αυτό δεν μπορώ να το προσφέρω.
Μαίρη
Ελπίδα του ανθρώπου αυτή η αναγέννηση.
Πολύ όμορφο! τα λόγια μου δεν αρκούν για να εκφράσουν αυτό που μού μετέφερε το ποίημα... ευχαριστούμε στάχυ
Υπέροχο. Μιλάει με απλότητα στην ψυχή του αναγνώστη για το όμορφο αγώνισμα της αναγέννησης.
Καιρό μας έλειψες.
Τουλάχιστον μας αντάμειψες με αυτή την προσφορά σας.
Αυτά τα δώρα έχουν αξία.
Τα δάκρυα αυτά είναι πολύτιμα γιατί πραγματικά ξαναγενούν τον άνθρωπο. Ποιος τα διαθέτει όμως. Είναι σπάνια γιαυτό και υπερπολύτιμα.
Τι καλό που θα ήταν αν μπορούσε να γίνει πραγματικότητα.
Στάχυ έχεις πολύ ευαίσθητη ψυχή.
Ο Θεός να σε φωτίζει για να γράφεις.
Βρε παιδιά δεν το κατάλαβα το ποίημα. Το έχω διαβάσει πέντε φορές και πάλι νόημα δεν μπορώ να βγάλω. Τα δάκρυα που λέει δεν πρέπει να είναι δικά του. Και άν δεν είναι δικά του τότε ποιανού είναι; Θα τρελαθώ. Λίγη βοήθεια παρακαλώ...
Αν κατάλαβα καλά,ο ποιητής κάνει μιά αναδρομή στο παρελθόν και βλέπει ότι τίποτε δεν υπάρχει παρά μόνον ένα κενό πληγωμένο εγώ...Και ενώ διακρίνει της πνευματικής του αναγέννησης το θαύμα ,τα σωτήρια δάκρυα της μετανοίας,θα ήταν γιαυτόν το μόνο δώρο που θα μπορούσε να προσφέρει στον Κύριο.Αυτό πιστεύω είναι το λεγόμενο πνευματικό πένθος που από τη μιά υπάρχει μιά παντοτεινή λύπη για τις αμαρτίες μας,μιά συναίσθησις των αμαρτιών μας αλλά και από την άλλη χαρίζει σωτήρια δάκρυα που ξεπλενουν αυτές,γιαυτό η καρδιά αυτή είναι αναγεννημένη...Θα το ονόμαζα ''άγγελμα μετανοίας!''..πην
Πολύ λυτρωτικό!!!
Κι εμείς δεν το καταλάβαμε.
Στάχυ, μπορεί να μας το εξηγήσεις;
Στάχυ, αν θέλεις εξήγησέ μου:
"...και καταλάγιασε της αναγέννησης το θαύμα,μέσα μου σκύβω και μετρώ αυτό που έμεινε.Ένα κενό, ένα τίποτα, ένα ταμείο άδειο."
* Αφού έγινε το θαύμα της αναγέννησης γιατί είναι ένα κενό αυτό που έμεινε;
"...Και τι πιο τραγικό, τ’ αγγέλου τη μορφή να παίρνει το άδειο εγώ, ένα κενό μνημείο."
* Είναι τόσο τραγικό να γίνεται κάποιος άγγελος; Οι άγγελοι δεν κλαίνε, αλλά χαίρονται για τη γέννηση του Χριστού.
Ευχαριστώ.
Ορθόδοξος
Στάχυ, γιατί κλαίει ο Ορθόδοξος;
Καθολικός
Στάχυ, είσαι Θεός
Διαμαρτυρόμενος
Δημοσίευση σχολίου