Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Προδοσία - Στάχυς

Προδοσία

Όταν επέλεγα να Σ’ αγαπήσω
μου είχες πει να μην φοβάμαι,
πως θα ‘σαι δίπλα μου, κοντά μου.
Πως θα ‘σουν φίλος μου.
Σε πίστεψα.
Και κίνησα.

Πως κάποτε θα πρόδιδα
εγώ τον εαυτό μου, το ‘ξερες.
Δεν μίλησες.
Σιώπησες.
Γιατί;

Στάχυς

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Για να καταλάβουμε πως η υπέρμετρη ελευθερία: δουλεία στον εαυτό μας και τα πάθη μας, και το αυτεξούσιο μακριά Του, μας οδηγούν σε λάθος δρόμους. Επίσης να ταπεινωθούμε και να επιστρέψουμε στον ασφαλή δρόμο της σωτηρίας μαζί Του.

Ανώνυμος είπε...

Μην τα βλέπεις όλα μωβ. ας τα δεις με πνεύμα αισιοδοξίας. Ο Χριστός είναι μακροθυμία.

Αλεξανδρεύς είπε...

Φίλε Στάχυ,
εκφραστικά -νομίζω- από τα καλύτερά σου.Νοηματικά επίσης.
Οι προδοσίες μάς πονούν. Πόσο μάλλον όταν είναι εσωτερικές. Και κάθε προδοσία στον εαυτό μας είναι προδοσία και προς Εκείνον

Ανώνυμος είπε...

...σιώπησε για να Τον αναζητήσουμε ξανά σε νέες βάσεις, με νέα κριτήρια, ίσως όχι ενθουσιώδη αλλά ώριμα από όλες τις απόψεις.Η σιωπή Του κρύβει μια ηχηρή αγάπη που μια μη εκλογικευμένη σκέψη την ανακαλύπτει καλύτερα. e.a.p

Ανώνυμος είπε...

παρα πολύ καλό!!!!!το γιατί όλοι μάλλον το ξέρουμε......

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ωραίο αυτό.Οδηγούν σε σκέψεις τα ποιήματα των αναγνωστών εδώ,Όχι τυχαία βεβαίως.
Υπάρχει ανάγκη να σταθεροποιηθεί κανείς στην πνευματική ζωή,να μάθει να στέκεται στα πόδια του πέφτοντας και ξαναπεφτοντας,όπως αφήνει η μητέρα το μικρό της.Μου άρεσε η εκφραση ''Σιώπησες''που σημαίνει πως ο ποιητής γνωρίζει πως ήταν εκεί και εσιώπησε, αντί να πει ''έφυγες''..στο ''γιατί '',θα απαντούσα ''επειδή πρέπει να μάθω να βδελύσομαι την κάθε προδοσία''..πην

Ανώνυμος είπε...

το θελημα του Θεου πανω απ'ολα και δεν θα γίνει λαθος!