Δένδρα ευλογημένα - Μαρία Π.Μ.

Δένδρα ευλογημένα

Ο χειμώνας θέλησε να μου αποκαλύψει

την κρυμμένη προσευχητική στάση των δένδρων,

κάτω απ' το δασώδες πρασινοφύλλωμα

που θροϊζει ανεμορυθμικά, κάθε ανοιξοκαλόκαιρο.

Θαύμασα το χρυσαφένιο τους χαλί

που δώρησαν στο έδαφος της φύσης,

για να πατάνε μαλακά οι άνθρωποι

πάνω στα χρυσόφυλλα του φθινοπώρου.

Κι έμειναν γυμνά, κλαδιά ανυψωμένα,

μα τόσο ευγενικά απλωμένα,

σαν χέρια που δέονται ακατάπαυστα

και δοξολογούνε τον Θεό!

Κάποια δένδρα γέρνουν ταπεινά

σαν να προσκυνούν την μεγαλειότητά Του.

Τον ευχαριστούν για τη ζωή που τους χάρισε

για να προσφέρουν οξυγόνο, τους καρπούς, τη σκιά τους,

καταφύγιο για τα πετεινά του ουρανού

ή για να θυσιαστούν, σιωπηλά, θερμαίνοντας

τις εικόνες του Θεού, όλους εμάς!

Δένδρα ευλογημένα!

Μαρία Π.Μ. - 1.2.2012