Κάποτε πήγε ένας μοναχός σ` ένα κελί που ήταν καθαρό, περιποιημένο, αρχοντικό επίσημο. Είπε. Όπως είναι η καρδιά του Γέροντα έτσι είναι και το κελί του. Πήγε σ` ένα άλλο που ήταν ακατάστατο, αραχνιασμένο κι άνω κάτω. Είπε : Ο Γέροντας είναι καλός, ασχολείται συνέχεια με τα πνευματικά, και δεν έχει καθόλου καιρό για τα υλικά. Ήταν αγαθός ο μοναχός αυτός και τα έβλεπε όλα όμορφα. Ότι είσαι αυτό βλέπεις, ότι ζητάς αυτό βρίσκεις.
1 σχόλιο:
χρησιμο.
Δημοσίευση σχολίου