Μία … άλλη βιβλιοκριτική ΤΟ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΠΡΑΓΑΣ - Γεώργιος Κουρκούτας

Μία … άλλη βιβλιοκριτική

ΤΟ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΠΡΑΓΑΣ

ή Πώς ο Ουμπέρτο Έκο «αθωώνει » και «ξεπλένει» υπαρκτές και ανύπαρκτες Σιωνιστικές συνομωσίες

Ο Ουμπέρτο Έκο είναι γνωστός τοις πάσι .Συγγραφέας με παγκόσμια αναγνώριση , Πανεπιστημιακός στην Ιταλία και ερευνητής που παρεμβαίνει παντού όπου υπάρχουν θέματα με ενδιαφέρον . Τον γνωρίσαμε οι περισσότεροι από το «Όνομα του Ρόδου»που ήταν και μυθιστόρημα και επιτυχημένη ταινία , βασισμένη στην μυστηριώδη σχέση της Αρχαίας Γνώσεως και των Δυτικών Μοναστηριών. Κάθε βιβλίο του Έκο σαφώς αποτελεί ένα εκδοτικό γεγονός ,καθώς ο ίδιος είναι μέρος του διεθνούς σταρ –σύστεμ και ξέρει να «ομιλεί»με τον αναγνώστη .Μπορεί να μεταφέρει στο χαρτί την επικοινωνιακή δεξιότητα του Πανεπιστημιακού και να εισέρχεται στην σκέψη του απλού πολίτη ,ο οποίος αφού έχει επιλέξει να διαβάσει Έκο, θα υποχρεωθεί να ακολουθήσει και τον τρόπο σκέψης του .Και εδώ είναι η επιτυχία μίας Μυθοπλασίας : να κάνει συνοδοιπόρο στην αφήγηση τον απλό αναγνώστη ακόμη και σε θέματα που δεν απαιτούν και την αστυνομική εξέλιξη της πλοκής (πχ. η αγωνία να βρεθεί ο δολοφόνος )

Τελευταία του γραφή (με μεγάλη εκδοτική επιτυχία πάλι και στην Ελλάδα ,που εξεδόθη από τις Εκδόσεις Ψυχογιός )είναι «το Κοιμητήριο της Πράγας » ,ένα ογκώδες μυθιστόρημα που ,κατά τον συγγραφέα , διαδραματίζεται στην Ιταλία και την Γαλλία του 19ου αιώνος. Ο τίτλος βασίζεται σε μία περίεργη ιστορία : στον εβραϊκό τομέα του Κοιμητηρίου της Πράγας ανά τακτά διαστήματα συγκεντρώνονταν εκπρόσωποι του ανά τον Κόσμο Εβραίων που σχεδίαζαν τις μελλοντικές κινήσεις του Διεθνούς Εβραϊσμού ,από τον έλεγχο Κυβερνήσεων και Θρόνων ως τις κινήσεις των Τραπεζών και των ΜΜΕ . Αυτήν την ιστορία φέρεται να διαμόρφωσε σαν μυθοπλασία το κεντρικό πρόσωπο του έργου του Έκο ,ο λοχαγός Σιμονίνι ,μιμούμενος την τακτική των Ιησουιτών , ο οποίος και την προώθησε σε κέντρα διαμόρφωσης πολιτικής και παραπολιτικής με στόχο το κέρδος .

Ποιος είναι ο στόχος του νέου βιβλίου

Στόχος του βιβλίου είναι να παρουσιάσει τους Εβραίους ως θύματα μιας Ευρωπαϊκής προκατάληψης που καθοδηγούσε και καθοδηγεί τους Λαούς της Ευρώπης σε ένα κύμα Αντισημιτισμού εδώ και αιώνες . Αυτή είναι μία δύσκολη «δουλειά» ,διότι ο ίδιος ο Έκο προβαίνει σε μία άτεχνη συγκέντρωση γεγονότων με ιστορικό υπόβαθρο Σαπφώς που έχουν κάποια σχέση με πτυχές του Εβραϊσμού : η Μασονία ,οι Διεθνείς Τραπεζίτες ,ο έλεγχος των Επαναστάσεων (από την Γαλλική και μετά ),η θρησκευτική επιρροή ,ο Σατανισμός ,η Καμπάλα κλπ. Ευθύνεται για όλα αυτά όλος ο εβραϊκός πληθυσμός της Ευρώπης ; Πού τελειώνει το ψέμα και πού αρχίζει η αλήθεια ;

Τι παρουσιάζει το «Κοιμητήριο της Πράγας »

Ο ήρωας του έργου ,ο λοχαγός Σιμονίνι κινείται σε Ιταλία και Γαλλία στο Β’ μισό του 19ου αιώνος ,μία εποχή με πολλές ανατροπές : εμφανίζονται νέες θεωρίες όπως ο Κομμουνισμός ,κάνει τα πρώτα του βήματα ο Σιωνισμός ως πολιτικό Κίνημα (το 1897 , χρονιά που κυριαρχεί στο βιβλίο αλλά δεν αναφέρει το γεγονός αυτό μυστηριωδώς ο Ουμπέρτο Έκο),ενοποιούνται χώρες όπως η Ιταλία (στα γεγονότα συμμετέχει και ο ήρωας του βιβλίου στο πλευρό του Γαριβάλδη )και η Γερμανία (που έμμεσα εμπλέκεται με την εκτενή αναφορά στο Σκάνδαλο Ντρέυφους ) ,καταρρέει η Γαλλία ως Αυτοκρατορία κ.ά.

Σε πολλά σημεία του έργου ο Έκο ,ως Λαογράφος-Εθνογράφος παρουσιάζει τις αντιλήψεις –προκαταλήψεις που σχηματίζονται εναντίον Λαών : οι Γερμανοί, οι Γάλλοι ,οι Ιταλοί ,αλλά και ομάδες πληθυσμού όπως οι γυναίκες και οι Ιησουίτες. Βάζει τον κεντρικό του ήρωα να διατυπώνει αυτές τις προκαταλήψεις (που η λογοτεχνική γραφίδα οδηγεί στον σαρκασμό και την απόρριψη ,σαν να λέει στον αναγνώστη «δεν πιστεύω να δέχεσαι τέτοιες ανοησίες»), για να προετοιμάσει το έδαφος για τα πιο μεγάλα θύματα των προκαταλήψεων : τους Εβραίους. Αυτοί είναι τα μεγαλύτερα θύματα των προκαταλήψεων των Χριστιανών Ευρωπαίων .

Ο κεντρικός ήρωας επιβιώνει εργαζόμενος ως Πλαστογράφος εγγράφων όπως Διαθήκες και ντοκουμέντα . Μάλιστα ο συγγραφέας τον εμπλέκει στην δημιουργία δύο γεγονότων που το πρώτο συνετάραξε για χρόνια την Γαλλία (η υπόθεση Ντρέιφους)και το δεύτερο ως σήμερα έχει προκαλέσει πλήθος συζητήσεων, αντιρρήσεων και θεωριών συνωμοσίας (όπως συνηθίζοντας να λέγονται στην εποχή της Πολιτικής Ορθότητος ,της Political Correctness) :Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών . Και αυτά τα δημιούργησε ο Σιμονίνι ή , κατά την λογική του Έκο, κάποιος Σιμονίνι στην Ρωσία . Πρόκειται για ένα γνωστό κείμενο που δημοσίευσε κάποιος Σέργιος Νείλος το 1905 σε ρωσική έκδοση ,ενώ ο ίδιος αναφέρει ότι αποτελούν τα Πρακτικά κάποιων μυημένων Εβραίων που προετοιμάζουν την Παγκόσμια κυριαρχία του Περιούσιου Λαού. Το βιβλίο αυτό γνώρισε τεράστια διάδοση και μεταφράστηκε σε δεκάδες Γλώσσες ,ενώ έγινε το «ευαγγέλιο» ,κατά μερικούς ,των Αντιεβραίων ή των Αντισιωνιστών παγκοσμίως . Το εντυπωσιακό είναι πως όσα λέει ως μελλοντικό σχέδιο μιας Παγκόσμιας Κυριαρχίας φαίνεται να επιβεβαιώνονται κατά τον 20ο αιώνα , ισχυροποιώντας έτσι και την πεποίθηση πολλών πως είναι αυθεντικά αυτά που εγράφησαν στα Πρωτόκολλα.

Γυρνάμε όμως στο έργο του Ουμπέρτο Έκο. Ο ίδιος πιστεύει ότι οι Εβραίοι είναι ο εχθρός τον οποίο εύκολα έχουν κατασκευάσει Ηγεμόνες και η Εκκλησία (με αιχμή του δόρατος του Βατικανού τους Ιησουίτες ),για να δικαιολογούν έτσι τις Αλλαγές που δεν ανέχονται οι ίδιοι, όπως οι εξεγέρσεις των Λαών . Το ότι κάποιοι έχουν εκμεταλλευτεί την ύπαρξη ισχυρών Εβραίων οικονομικών παραγόντων (όπως Τραπεζιτών )για να δικαιολογήσουν την δική τους αδράνεια ,είναι εμφανές .Το να έρχεται όμως ένας γνωστός συγγραφέας (με την αίγλη του Πανεπιστημιακού μάλιστα, όπως ο Έκο) να αθωώνει συλλήβδην όλους τους Εβραίους ,μοιάζει να εφαρμόζει την γνωστή παροιμία αντιστρόφως : μαζί με τα χλωρά αφήνει απείρακτα και τα ξερά .Δηλαδή και εδώ ισχύει το γνωστό : δεν είναι όλοι οι Εβραίοι ύποπτοι (μία τέτοια αντίληψη θα ήταν αντεπιστημονική και ύποπτη ),αλλά υπάρχουν Εβραίοι που μετέρχονται αδίστακτων μεθόδων για να κυριαρχήσουν και να πλουτίσουν .

Κάποια πράγματα όμως δεν μπορούν να διαψευστούν .Ποιοι καθοδήγησαν την Μασονία και την έστρεψαν εναντίον του Χριστιανισμού (ένας διχασμός που ακόμη και σήμερα ταλανίζει την Γαλλία) ; Δεν σχετίζονται τελετές όπως των Σατανιστών και των Καβαλιστών με την εβραϊκή θρησκεία ; Δεν ήσαν Εβραίοι οι εισηγητές του Κομμουνισμού στην Ευρώπη ; Δεν πρωτοστάτησαν Εβραίοι σε γεγονότα όπως η τραπεζική υποδούλωση Λαών (τοκογλυφία και δουλεμπόριο βλέπε Ρότσιλντ ,Ροκφέλερ κ.ά. ) ; Τις σκέψεις των Σιωνιστών του 19ου αιώνος τις γνωρίζει ο Ουμπέρτο Έκο ; Σαφώς (αφού είναι ερευνητής και Πανεπιστημιακός ) και τις γνωρίζει .Ξέρει γιατί συγκεντρωθήκανε οι Σιωνιστές το 1897 στην Βασιλεία της Ελβετίας υπό τον Θεόδωρο Χερτζλ ; Πόσο επαληθεύτηκαν τα οράματα των τότε Σιωνιστών ,πχ για την δημιουργία του Ισραήλ και την επιστροφή στην Παλαιστίνη μετά από 2000 χρόνια ;

Τι δεν …γνωρίζει ο κύριος Ουμπέρτο Έκο

Και γιατί ο Ιταλός συγγραφέας (που…κατά σύμπτωση έχει τιμηθεί από Πανεπιστήμια του Ισραήλ όπως το 1994 ως Doctor Honoris Causa στο University of Tel-Aviv και το 2002 ως Doctor Honoris Causa από το University of Jerusalem , και αυτό επαληθεύεται από την επίσημη ιστοσελίδα του Ουμπέρτο Έκο «http://www.umbertoeco.it/CV/CURRICULUM.htm» . Αυτές οι τιμές από το Ισραήλ δεν δίνονται ποτέ τυχαία ) αγνοεί ιστορικά γεγονότα της εποχής αφήγησης ; Για παράδειγμα μιλά για την υπόθεση Ντρέυφους ,αλλά απόλυτη σιωπή για το Σιωνιστικό Συνέδριο της Βασιλείας του 1897 .Πού αρχίζει η αλήθεια και πού το ψέμα για τον εκλεκτό κύριο Έκο ;

Και βέβαια δεν ευθύνονται οι Εβραίοι για όλα τα κακά της Οικουμένης .Κάτι τέτοιο μπορούν να ισχυριστούν μόνο φανατικοί. Αλλά να έρχεται ο Έκο να αθωώνει ή να ξεπλένει κάποιους σκοτεινούς τύπους που θέλουν να ελέγχουν τους Λαούς είναι πολύ βαρύ για το κύρος ενός Πανεπιστημιακού. Αρκεί να αναφέρουμε ότι (σκοπίμως ;)συγχέει τους όρους «αντιεβραϊσμός», «αντισημιτισμός»και «αντισιωνισμός»,σαν να θέλει να παρουσιάσει ως αθώους τους σχεδιαστές του Διεθνούς Σιωνισμού ,σε σχέση με τους απλούς ανθρώπους που μετέχουν στην εβραϊκή κοινότητα. Ακόμη και εντός του χώρου του Εθνικού Εβραϊσμού (διότι για κάποιους η εβραϊκή ταυτότητα σημαίνει μόνο εθνική ταυτότητα και όχι θρησκευτική ,όπως αφελώς νομίζουν κάποιοι που μιλούν για Γερμανούς Εβραίους ή Γάλλους Εβραίους κλπ ,σαν να λένε Γερμανοί προτεστάντες ή Γάλλοι καθολικοί) πολλοί Εβραίοι κατακρίνουν τους αδίστακτους συμπατριώτες τους ότι χρησιμοποιούν την εβραϊκή ταυτότητα ή κοινοτική αλληλεγγύη (διανθισμένη με πόνο και συγκίνηση για υπαρκτά ή ανύπαρκτα Ολοκαυτώματα, βλέπε το βιβλίο του Νόρμαν Φινκελστάιν «Η βιομηχανία του Ολοκαυτώματος») και έτσι όχι μόνο επιβιώνουν πολιτικά και οικονομικά αλλά και διαμορφώνουν σχέδια επικίνδυνα για τους άλλους Λαούς.

Οι Εβραίοι και η δεινή πραγματικότητα στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ

Στην Γαλλία (όπου διαδραματίζεται ένα μεγάλο μέρος της μυθοπλασίας του Έκο),από το 1789 και την εβραϊκή επιρροή στην Γαλλική Επανάσταση ,μέσω της επιβολής των Μασονικών Στοών που ελέγχονταν από ανθρώπους του Εβραϊσμού και μέσω της επίθεσης στην Καθολική θρησκεία (τμήμα της Γαλλικής Ταυτότητος αναμφισβήτητα )με την καθιέρωση της Λατρείας του «Υπέρτατου όντος»(κατά απομίμηση του μασονικού «Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος») ως τον 20ο αιώνα ένα τμήμα του Γαλλικού πληθυσμού καταλογίζει στον εβραϊκό παράγοντα ευθύνες για τις σφαγές και τον διχασμό στην Γαλλική κοινωνία . Αυτό οδήγησε πολλούς Γάλλους να αδιαφορήσουν (ή και να συνεργήσουν ) στους διωγμούς των Εβραίων κατά τα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η υπόθεση Ντρέυφους είναι χαρακτηριστική αυτού του μένους των Γάλλων εναντίον των Εβραίων στην Γαλλία. Και φυσικά τέτοιοι φανατισμοί οδηγούν σε αδιέξοδες καταστάσεις και σε μίσος και εγκλήματα. Αλλά ο Ουμπέρτο Έκο προτιμά να δημιουργεί συγχύσεις και να «αθωώνει» όλους τους Εβραίους και αυτούς που είναι δίπλα στην Εξουσία και την κινούν και αυτούς που είναι απλά άτομα και μοιράζονται την ίδια εξαθλίωση με τους άλλους φτωχούς της Χώρας που τους φιλοξενεί. Και αυτοί οι φτωχοί Εβραίοι είναι κατά κανόνα τα θύματα των διωγμών εναντίον τους κατά καιρούς : στα Γερμανικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως εστάλησαν μη επώνυμοι Εβραίοι και όχι Μεγαλοτραπεζίτες ή Μεγαλοκεφαλαιούχοι που λεηλατούσαν (και οι απόγονοί τους ως σήμερα συνεχίζουν να λεηλατούν) Λαούς και οικονομίες . Οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι Ρότσιλντ ,Ροκφέλερ , Σόρος ,Γκρίνσπαν κλπ μαζί με τους Πολιτικούς Εβραίους (Κίσινγκερ, Ρούζβελτ, Ολμπράιτ , κλπ) δεν έχουν δεχθεί κανένα διωγμό και συνεχίζουν να λεηλατούν Λαούς και οικονομίες σε όλον τον Κόσμο.

Αυτά τα γνωρίζει, θα αναρωτηθείτε, ο Ουμπέρτο Έκο ; Θα ήμασταν αφελείς να πιστεύαμε το αντίθετο για έναν άνθρωπο με γνώσεις τέτοιες και με τάση να ανακαλύπτει το μυστήριο και το κρυφό. Αλλά γιατί επιδιώκει το «ξέπλυμα» όλων των Εβραίων μέσα από το νέο του βιβλίο ;Διότι εμμένει στην γραμμή που έχει επιβληθεί από πολλούς ότι όποιος τα βάζει με τους Σιωνιστές είναι….«αντισημίτης» .Τέτοιος όρος (αντισημίτης)δεν λέει επιστημονικά τίποτε, καθώς Σημίτες είναι ένα σύνολο Λαών (ανάμεσα τους και οι Άραβες ) και κανένας δεν αναφέρεται συλλήβδην σε όλους αυτούς τους Λαούς για λόγους Πολιτικούς .

Όσον δε αφορά το θέμα των «Πρωτοκόλλων των Σοφών της Σιών» ,για το οποίο μιλά ουσιαστικά το βιβλίο του Έκο (μιας και αυτό είναι το αποτέλεσμα της εβραϊκής συνάντησης στο Κοιμητήριο της Πράγας ) ,πολλά έχουν γραφτεί κατά καιρούς .Και το …περίεργο είναι πως τα περισσότερα από αυτά (που υποτίθεται ότι καταγράφτηκαν το 1897 σε συνάντηση Σιωνιστών ) φαίνονται να υλοποιούνται κατά τον 20ο αιώνα με τρομερή ακρίβεια…Γι’ αυτό και αυτά δεν έχουν πάψει να απασχολούν εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον Κόσμο .Και για όποιον έχει όρεξη να ψάξει την Ιστορία ,θα παροτρύνω (τώρα που το Διαδίκτυο προσφέρει λύσεις στην αναζήτηση της Γνώσης)να δει τι εγράφη για τους Εβραίους σε μία χώρα που υπήρξε μέγα θύμα του Διεθνούς Εβραϊσμού και συνδέεται με τα «Πρωτόκολλα» : την Σοβιετική Ένωση στα χρόνια 1950-1953, λίγο πριν τον θάνατο του Ιωσήφ Στάλιν .Τότε είχε μόλις δημιουργηθεί το Κράτος του Ισραήλ προς το οποίο καλόβλεπαν πολλοί από τους ηγέτες των Σοβιετικών και ο Στάλιν εξεπλάγη βλέποντας με τι πόθο το έβλεπαν οι υψηλοί συνεργάτες του .Τότε ο «πατερούλης» τα χάνει και αρχίζει να βλέπει ότι δίπλα του έχει αναπτυχθεί μια εβραϊκή συνομωσία και αρχίζει την πολεμική εναντίον τους μέσα από τον Κομματικό τύπο : ξεκάθαρα τονίζεται ο διαβρωτικός ρόλος της εβραϊκής μειονότητας που διοικούσε καίριους τομείς της Σοβιετικής εξουσίας και επιβεβαιώνει όσους από τους Εθνικοσοσιαλιστές ηγέτες (Χίτλερ, Ρόζενμπεργκ , Γκαίμπελς ) μιλούσαν για την κατάληψη της Εξουσίας στην Τσαρική Ρωσία από τους εκεί Εβραίους ,προς τους οποίους στρεφόταν η Πολεμική της μυστικής τσαρικής οργάνωσης Οχράνα (που φέρεται να πλαστογράφησε ,και κατά τον Έκο ,τα«Πρωτόκολλα» για να στοιχειοθετήσει εβραϊκή συνομωσία εις βάρος της Ορθοδόξου Ρωσίας) .

Αν διαβάσει κάποιος τα επίσημα σοβιετικά άρθρα των ετών εκείνων που αναφέραμε εναντίον των Εβραίων , θα νομίσει ότι τα έγραψε ένα στέλεχος των …γερμανών Εθνικοσοσιαλιστών ! Φυσικά δεν είναι αυτή η σωστή διαπίστωση ,καθώς όλοι ήξεραν τον διαβρωτικό ρόλο μιας εβραϊκής μειονότητος στα Ευρωπαϊκά κράτη και μάλιστα στην έκρηξη και την επιβολή της Επανάστασης των Μπολσεβίκων : Πόσοι από τους ηγέτες της δεν ήσαν Εβραίοι (πχ Τρότσκι, Πάρβους κλπ ) ;Οι δολοφόνοι του Τσάρου και της οικογένειας του ήσαν εβραϊκής καταγωγής . Ακόμη και ο περιβόητος Τζων Ρίντ (ο συγγραφέας του βιβλίου «Οι 10 ημέρες που συγκλόνισαν τον Κόσμο »,ένας ύμνος στην Επανάσταση των Μπολσεβίκων ) ήταν ταυτοχρόνως συντάκτης περιοδικού φιλοκαπιταλιστικού στην Νέα Υόρκη .Δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη ; Ναι , αν και οι «καλοί»(Καπιταλιστές Αμερικανοί)και οι «κακοί»(Αντικαπιταλιστές Μπολσεβίκοι ) ανήκουν στον ίδιο «εκλεκτό»χώρο…

Τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών» και η σημερινή πραγματικότητα διεθνώς

Μπορούμε να συμπεράνουμε ότι τα διαβόητα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών» έχουν επιβεβαιωθεί κατά κραυγαλέο τρόπο σήμερα που βλέπουμε να σχεδιάζεται μία Παγκόσμια Υπερκυβέρνηση που με όπλο την Πολιτική Ορθότητα επιβάλλει διεθνείς αποφάσεις εις βάρος ιστορικών Λαών : στην Μέση Ανατολή ο «εκλεκτός Λαός »με όχημα τις ΗΠΑ (που τις ελέγχουν απόλυτα )επιβάλλει την θέληση του με θύματα Λαούς με Ιστορία .Η «νέα Βαβυλώνα »της εβραϊκής Μυθολογίας είναι η Βαγδάτη που κατακτάται στο …όνομα της Δημοκρατίας και άλλων ηχηρών ιδεολογημάτων (που κατά καιρούς συνηθίζουν να χρησιμοποιούν οι Εβραίοι ,όπως τα περίφημα «Ελευθερία, Αδελφότης ,Ισότης» της Γαλλικής Επανάστασης του 1789 ).Αυτές οι απροκάλυπτες επεμβάσεις έχουν καταδικαστεί από διανοούμενους στυλ Έκο ή μήπως δεν τις …ξέρουν και ευσχημόνως σιωπούν ;

Έτσι ο κύριος Έκο ξέρει το …καθήκον του απέναντι σε αυτούς που διαχειρίζονται τις τύχες της Διεθνούς Κοινής Γνώμης .Το να πλάθει μία ιστοριούλα και να της δίνει ιστορικό υπόβαθρο (κάτι που φαίνεται στις σελίδες 572-573 του ανωτέρω βιβλίου του ,όπου για …όποιον δεν κατάλαβε από τους αναγνώστες επεξηγεί με παραπομπή στην …Ιστορία για την πορεία του βιβλίου των «Πρωτοκόλλων των Σοφών της Σιών» ,για να κατανοήσουμε ότι πρόκειται για ένα…ακόμη κατασκεύασμα που οδηγεί στον Αντισημιτισμό. Λες και το βιβλίο, αυτό το …πλαστό, αναφέρεται στους Σοφούς των Σημιτών και όχι του Σιωνισμού ) είναι ανέντιμο και ανήθικο τουλάχιστον. Και μάλιστα από έναν Πανεπιστημιακό με διεθνή φήμη και επιρροή. Η Επιστήμη και η Λογοτεχνία δεν επιτρέπεται να γίνονται υπηρέτες σκοτεινών συμφερόντων της Πολιτικής και της Οικονομίας .

Τι λένε οι ίδιοι οι Εβραίοι για το κίνημα του Σιωνισμού

Και για όσους εξακολουθούν να συγχέουν τις έννοιες του Αντισημιτισμού και του Σιωνισμού ,κάτι στο οποίο επενδύουν πολλοί και δεν φαίνεται να διαφοροποιείται από αυτό ο Ουμπέρτο Έκο, παραπέμπω σε ένα βιβλίο ενός Εβραίου Πανεπιστημιακού .Είναι το βιβλίο «Ο Σιωνισμός» του Ilan Greilsammer , Καθηγητού Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Μπαρ-Ιλάν του Τελ-Αβίβ (που εξεδόθη το 2005 στην Γαλλία και το 2007 στα Ελληνικά από την εφημερίδα «Το Βήμα»στην σειρά «Que sais-je?» σε μετάφραση Ευαγγελίας Χιώτη ) .Εκεί γράφει : «Ο όρος σιωνισμός ορίζει ταυτόχρονα μια ιδεολογία και ένα πολιτικό κίνημα που γεννήθηκαν στην Ευρώπη το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα. Η επανασύσταση ενός εβραϊκού έθνους με τη μορφή ενός πολιτικού σώματος εν όψει της ίδρυσης ενός κυρίαρχου κράτους στην Έρετζ-Ισραέλ (Γη του Ισραήλ)αποτελεί τον βασικό στόχο αυτού του δόγματος και αυτού του κινήματος (σελ. 3) ».

Και παρακάτω τονίζεται ότι σήμερα «Ο σιωνισμός ως ιδεολογία και κίνημα ,δεν είναι νεκρός :γεγονός είναι ότι ένας καθόλου αμελητέος αριθμός Εβραίων μεταναστών εξακολουθεί να καταφθάνει κάθε χρόνο στο Εβραϊκό Κράτος ,και κατακτά αυτομάτως την υπηκοότητα σύμφωνα με το Νόμο της Επιστροφής. Κάθε Εβραίος της οικουμένης γνωρίζει ότι αν η κατάσταση του επιδεινωνόταν και γινόταν αβίωτη ,θα είχε πάντοτε τη δυνατότητα να μεταναστεύσει στο Ισραήλ (σελ.139) » Προσθέτουμε εδώ ότι το χρονικό σκηνικό του μυθιστορήματος λαμβάνει χώρα στην Ευρώπη του δευτέρου μισού του 19ου αιώνα ,τότε που γεννήθηκε ο Σιωνισμός ως πολιτικό κίνημα .Και αυτό τυχαίο ;Μα να …ξεπλένει ο συγγραφέας Έκο τους Εβραίους σε μία εποχή που οι εγκέφαλοι τους ,αυτοί που αποτέλεσαν τους Σοφούς της Σιών ή τους Ιδρυτές του Κινήματος συγκεντρώθηκαν στην Βασιλεία της Ελβετίας το 1897 (με κορυφαίους τους Θεόδωρο Χερτζλ και Μαξ Νορντάου ),άρχισαν να υλοποιούν τα περίεργα σχέδια τους που μέχρι και σήμερα πληγώνουν την Μέση Ανατολή και πολλούς Λαούς του Κόσμου !

Συμπέρασμα : άξιος ο μισθός τέτοιων «Πνευματικών ανθρώπων»

Δεν μπορούμε να προσθέσουμε άλλα σε αυτήν την…φιλότιμη προσπάθεια του Ουμπέρτο Έκο . Ο σοφός Λαός μας θα έλεγε : «άξιος ο μισθός του». Μα τι να προσθέσει κανείς και για τους χιλιάδες ή εκατομμύρια αναγνώστες του που γεύονται και μαγεύονται από την …δημιουργική γραφίδα του Έκο και του κάθε Έκο που ξέρουν να κατευθύνουν την υπνώττουσα Κοινή Γνώμη διεθνώς με την αίγλη της Λογοτεχνίας και της Κουλτούρας …Αλίμονο στους Λαούς όταν οι αυτοαποκαλούμενοι «Πνευματικοί Άνθρωποι »παίζουν το γνωστό τους παιχνίδι με την γνώμη και την σκέψη των Λαών .

Γεώργιος Διον. Κουρκούτας