Δευτέρα 13 Αυγούστου 2012

Στην αιωνιότητα ο θεολόγος Γεώργιος Κατσούλας


Εκοιμήθη εν Κυρίω ο σπουδαίος Θεολόγος
και ακάματος ιεροκήρυκας του Ευαγγελίου,

Γεώργιος Κατσούλας

Κατά τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο:
«Ει θεολόγος ει, προσεύχει αληθώς
και ει προσεύχη αληθώς, θεολόγος ει».

Ο αείμνηστος Γεώργιος Κατσούλας ήταν Θεολόγος.

Αιωνία του η μνήμη!

16 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο Θεός να τον αναπαύσει!
Του οφείλουμε και το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΚΟΝΤΟΥ που επιμελήθηκε με τόση αγάπη!
Ο Κύριος να του ανταποδώσει την άγια προαίρεση και κάθε κόπο.
Υ.Γ.
Κρίμα που πέθανε τόσο νέος και ωραίος ακόμη!

Ανώνυμος είπε...

Από τους θεολόγους που ξεχώριζαν.

Ανώνυμος είπε...

Το άκουγα στον Λύχνο βαθυστόχαστος άνθρωπος που μπορούσε να εκλαϊκεύει τις αλήθειες της πίστεως μας.

Ανώνυμος είπε...

Σπουδαίος ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Ανώνυμος είπε...

Στην κηδεία την καλύτερη ομιλία την έκαναν οι Ιεροψάλτες. Σκιαγράφησαν την πνευματικότητα του αείμνηστου Κατσούλα.

Ανώνυμος είπε...

Ήταν άνθρωπος με ζωντανή πίστη και αγάπη.

Από τους παλιούς, καλούς Δασκάλους...

Ανώνυμος είπε...

Τον απολάμβανα παλαιότερα στον Λύχνο. Γνώριζε να μιλάει κατανοητά και βαθυστόχαστα. Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχή του.

Ανώνυμος είπε...


Αιωνία αυτού η μνήμη...

Σοβαρός καί δυνατός λόγος,μέ βαρύτητα Χριστιανικής έκφρασης...

Αττικός

Ανώνυμος είπε...

Παππου. ΣΑΓΑΠΑΜΕ :'( :'(

Ανώνυμος είπε...

Παππου μας λειπεις πααρα πολυ :'( :'( :'(

Αναστάσιος είπε...

Τον παππού σου όλοι όσοι τον γνωρίσαμε τον αγαπήσαμε.
Γνώριζε να αγαπά και να προσφέρει την αγάπη του.
Ας πρεσβεύει για όλους μας στην Βασιλεία του Θεού που είναι η ψυχή του.

Ανώνυμος είπε...

Ναι :-(

Νικολία είπε...

Ο παππούς μου ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος,πάντα ήταν με το χαμόγελο στο στόμα και δεν μας χάλαγε χατίρι.Μου λείπει πολύ.

Ανώνυμος είπε...

δεν μπορουμε να τον ξεχασουμε...προσωπικα εγω η Λυδια εδω και 3 μηνες ολο τον σκεφτομαι και κλαιω...και στο σχολειο ακομα...:(

Αναστάσιος είπε...


Λυδία να τον σκέπτεσαι και να τον αγαπάς. Όμως να μην κλαις και να μην πονάς για τον αποχωρισμό αυτό. Τώρα ζει πλέον κοντά στον Χριστό τον οποίο αγάπησε και δίδαξε ως Θεολόγος αλλά και ύμνησε ως Ψάλτης.
Όσοι τον γνώρισαν δεν είναι δυνατό να τον ξεχάσουν. Ήταν άνθρωπος της αγάπης και της προσφοράς.
Έχω την εντύπωση ότι και αυτός δεν θέλει καθόλου να πονάς και να κλαις. Γι’ αυτό προσπάθησε να την αντιμετωπίσεις αυτή την «πρόσκαιρη» απομάκρυνση με άλλο τρόπο.

Ανώνυμος είπε...

Αχ παππού μου ποσο μου λειπεις δεν μπορείς να ξέρεις! Νιωθω τόσες ενοχές που και στην τελευταια σου αναπνοή δεν ημουν μαζι σου! Ησουν ένας άνθρωπος που μου άρεσε να ακουω καθε φορα που μας μίλαγεσ για τον Θεό! Εσυ με έμαθες να σκεφτομαι να αγαπώ και να εξομολογούμαι! Ποσο πολυ σαγαπησαν οι μαθητές σου! Ολοι σαγαπαμε και θα εισαι στις καρδιες μας! ΣΑΓΑΠΩ παππού ΣΑΓΑΠΩ! Δεν θα πάψω ποτέ μα ποτέ να σε σκεφτομαι! Καθε δευτερόλεπτο μεσα στο μυαλο μου εισαι βγάζοντας δάκρυα που ποτέ δεν θα σταματήσουν! Miss YOU miss YOU miss YOU