Όταν λέμε ανάσταση νεκρών, γράφει ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, εννοούμε «την ανάστασιν των σωμάτων». «Διότι η ψυχή είναι αθάνατη, δεν έχει πεθάνει (το πίστευαν, είπαμε, και οι αρχαίοι) και δεν γίνεται λόγος για ανάσταση ψυχής, αφού δεν είχε νεκρωθεί. Και αφού ο θάνατος, συνεχίζει ο Άγιος, είναι χωρισμός της ψυχής από το σώμα, ανάσταση είναι η ένωση και πάλι της ψυχής με το σώμα. Το ίδιο το σώμα που διαλύθηκε στον τάφο θα αναστηθεί άφθαρτο και θα ενωθεί με την ψυχή του σε νέα ζωή». (ΕΠΕ 1, 558-560).
Βέβαια αυτό μας φαίνεται κάπως αδύνατο. Δεν το χωρεί το φτωχό μυαλό μας, πώς το σώμα μας, που έγινε χώμα, θα αναστηθεί και πάλι. Γι’ αυτό ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μας βοηθεί να ξεπεράσουμε τη δυσκολία της απορίας μας λέγοντας: «Σκέψου, άνθρωπε, πώς σε έπλασε εξ αρχής ο Θεός και μην αμφιβάλλεις πλέον για την ανάσταση. Χώμα από τη γη δεν πήρε και σε έπλασε; Και είναι δύσκολο λοιπόν σ’ Εκείνον πάλι από το χώμα να σε αναπλάσει και να κάμει άφθαρτο;» (ΕΠΕ 36, 130-132).
Περιοδικό "Ο Σωτήρ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου