Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

Ο μητροπολίτης Κονίτσης Σεβαστιανός και η Βόρειος Ήπειρος - Γεώργιος Διον. Κουρκούτας

Πέρασαν 18 έτη από τότε
12 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1994: Φεύγει από την ζωή ο Σεβαστιανός

Μία μεγάλη προσωπικότητα της Ελλαδικής Εκκλησίας 

Ο μητροπολίτης Κονίτσης 
Σεβαστιανός 
και η Βόρειος Ήπειρος

Τον Δεκέμβριο του 1994 εξεδήμησε προς Κύριον ,μετά από μια περιπέτεια της υγείας του, ο Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Σεβαστιανός. Υπήρξε  μια σπουδαία εκκλησιαστική προσωπικότητα της Ελλαδικής Εκκλησίας και το έργο του για τα Εθνικά Θέματα και κυρίως για τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό τον ανέδειξε σε πανελλήνιο σύμβολο Αγώνος και προσφοράς.
  Ο Μητροπολίτης Σεβαστιανός, κατά κόσμον Σωτήριος Οικονομίδης,  γεννήθηκε στις 20 Ιουνίου 1922 στα Καλογριανά Καρδίτσης, με γονείς τον Αχιλλέα και την Χρυσούλα, ενώ το βαπτιστικό του όνομα ήταν Σωτήριος . Έμεινε ορφανός από μικρή ηλικία και ακολουθεί σπουδές στην Θεολογική Αθηνών κατά τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής. Την περίοδο 1948-1949 υπηρετεί την στρατιωτική του θητεία και το 1949 αποφοιτά από την Θεολογική. Το 1950 γίνεται μέλος της Αδελφότητος Θεολόγων «Η Ζωή»,ενώ από το 1960 προσχωρεί στην Αδελφότητα «Ο Σωτήρ». Το 1956 κείρεται μοναχός στην Ιερά Μονή Ασωμάτων Πετράκη και το 1957 διορίζεται Ιεροκήρυξ στην Ιερά Μητρόπολη Ιωαννίνων, όπου και χειροτονείται πρεσβύτερος από τον Μητροπολίτη Δημήτριο  την  ίδια χρονιά .

Υπηρέτησε τον εκκλησιαστικό χώρο και τον θεολογικό, λόγο από πολλές θέσεις ,καθώς κήρυττε και δίδασκε σε Ναούς, Κατηχητικά και την Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία .Εξελέγη από την Αριστίνδην Σύνοδο την 1ην Ιουνίου 1967 ως Μητροπολίτης  Δρυϊνουπόλεως , Πωγωνιανής και Κονίτσης ,αλλά αρνήθηκε στην αρχή ,πιστός στον όρκο του στην Αδελφότητα .Τελικά κάτω από την απειλή της καθαιρέσεως απεδέχθη και χειροτονήθηκε στις 11 Ιουνίου στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών .Η Ενθρόνιση του έγινε στο Δελβινάκι στις 29 Ιουνίου 1967 ,όπου τόνισε την προσήλωση του στο όραμα της Απελευθερώσεως των σκλάβων αδελφών της Βορείου Ηπείρου .Στην μητροπολιτική του Επαρχία πραγματοποίησε μεγάλο έργο : οικοτροφεία και Γηροκομείο ,κατάρτιση των ιερέων ,κατηχητικό και κηρυκτικό έργο .
Εκεί όμως που ο Σεβαστιανός διεκρίθη ήταν ο Αγώνας του για την Βόρειο Ήπειρο : για τους ξεχασμένους αδελφούς του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού έκανε έναν μεγάλο αγώνα σε Ελλάδα και Εξωτερικό ,για την αφύπνιση Ελλήνων και ξένων για το διαρκές δράμα που για δεκαετίες βίωναν  οι Βορειοηπειρώτες.
Εκοιμήθη εν Κυρίω την 12ην Δεκεμβρίου 1994 και η εξόδιος ακολουθία του την 14ην Δεκεμβρίου στον Ιερό Ναό Αγίου Κοσμά στην Κόνιτσα (ένα  ναό που θεμελίωσε και εγκαινίασε ο ίδιος ο Ιεράρχης και είναι αφιερωμένος στον μεγάλο Ισαπόστολο και Μάρτυρα της Πίστεως Άγιο Κοσμά ,που κήρυξε Χριστό και Ελλάδα στα μαρτυρικά χώματα της Βορείου Ηπείρου  ) έγινε ένα πανελλήνιο προσκύνημα . Το σκήνωμα του ετάφη στον περίβολο της Ιεράς Μονής Παναγίας Μολυβδοσκεπάστου στα σύνορα της Ελλάδος με την Βόρειο Ήπειρο .Εκεί τον επισκέπτονται και σήμερα όσοι τιμούν την προσφορά του στο Έθνος .
Ο Σεβαστιανός μίλησε και αγωνίστηκε για τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό από την πρώτη ημέρα της ενθρονίσεως του ,το καλοκαίρι του 1967 .
 Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου  κ. Ιερόθεος σε σχετικό του βιβλίο  αναφέρει για το εθνικό ρόλο του αγώνα του Σεβαστιανού: «Όμως , ο Σεβαστιανός ,ενώ ενεργούσε ως Ιεράρχης-Εθνάρχης (χωρίς το δεύτερο να το λέγη , ίσως ούτε και να το αισθάνεται ),εν τούτοις δεν είχε εγκαταλείψει την εκκλησιαστική του αποστολή .Ήταν πνευματικός Ιεράρχης με φόβο Θεού ,αγάπη στον Θεό και τον άνθρωπο ,αγνότητα και καθαρότητα της καρδιάς ,έξω από σκοπιμότητες και χρησιμοθηρικές επιδιώξεις. Ήταν αγνός και ευθύς άνθρωπος ,ανυποχώρητος και ασυμβίβαστος ,ξένος στις πολιτικές σκοπιμότητες ….Είναι γεγονός ότι ο Σεβαστιανός ήταν ένας σπάνιος άνθρωπος και αγωνιστής Κληρικός ,ένας Πνευματικός Ιεράρχης ».

Ο αγώνας του Σεβαστιανού συνεχίστηκε και συνεχίζεται από τον διάδοχό του Μητροπολίτη Κονίτσης Ανδρέα ,από τον ΠΑ.ΣΥ.Β.Α. και την Σ.Φ.Ε.Β.Α.
Γεώργιος Διον. Κουρκούτας

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Τέτοιους Ιεράεχες χρειάζεται η Ορθοδοξία και ο Ελληνισμός .
Αιωνία του η Μνήμη,