Ἁγιώτατε,
Συγχαίρομεν ὁλοκαρδίως τήν Ὑμετέραν πεφιλημένην Ἁγιότητα, ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου τῶν δυνάμεων, διά τήν θεοπρόβλητον ἐκλογήν καί ἐπαξίαν ἀνάληψιν τῶν νέων ὑψηλῶν καθηκόντων Σας ὡς Πρωθιεράρχου τῆς προκαθημένης τῆς ἀγάπης σεβασμίας Ἐκκλησίας τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης.
Διαδέχεσθε εἰς τόν Θρόνον τοῦτον τόν ἄρτι ἀνδρειοφρόνως παραιτηθέντα διά λόγους ὑγείας καί κοπώσεως προκάτοχόν Σας Βενέδικτον τόν ΙϚ΄, τόν πρᾷον καί τῇ θεολογίᾳ καί τῇ ἀγάπῃ διακριθέντα. Τό ἔργον καί ἡ εὐθύνη ἡ ὁποία Σᾶς ἀναμένει εἶναι τεραστία ἐνώπιον Θεοῦ καί ἀνθρώπων. Ἡ ἑνότης τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν τυγχάνει τό πρώτιστον μέλημα ἡμῶν καί εἶναι ἀσφαλῶς μία ἐκ τῶν βασικῶν προϋποθέσεων διά τήν ἐνώπιον τῶν ὀμμάτων τῶν ἐγγύς καί τῶν μακράν ἀξιοπιστίαν τῆς χριστιανικῆς μαρτυρίας μας. Πρός ἐπίτευξιν αὐτῆς χρειάζεται νά συνεχισθῇ ὁ ἀρξάμενος θεολογικός διάλογος, διά νά κατανοηθῇ ἀπό κοινοῦ καί προσεγγισθῇ ἡ ἀλήθεια τῆς πίστεως καί ἡ ἐμπειρία τῶν Ἁγίων καί ἡ κοινή, δι' Ἀνατολήν καί Δύσιν, παράδοσις τῆς πρώτης χριστιανικῆς χιλιετίας. Διάλογος ἐν ἀγάπῃ καί ἀληθείᾳ, ἐν πνεύματι ταπεινώσεως καί πρᾳότητος, διά τῶν ὅπλων τῆς ἀληθείας.
Ἡ παγκόσμιος οἰκονομική κρίσις, ἐξ ἄλλου, ἀπαιτεῖ ἐπιτακτικῶς τήν ὀργάνωσιν ἀνθρωπιστικῆς δράσεως, διά τήν ὁποίαν ἔχετε μεγάλην ἐμπειρίαν ἐκ τῆς μακρᾶς καί εὐδοκίμου διακονίας Σας ὡς Καλοῦ Σαμαρείτου ἐν Λατινικῇ Ἀμερικῇ, ὅπου ἐδοκιμάσατε ὡς ποιμήν τήν πικρίαν τῆς ἀνθρωπίνης ταλαιπωρίας καί δυστυχίας, ὅσον ὀλίγοι ἀσφαλῶς. Πρέπει νά παρακινηθοῦν οἱ ἔχοντες νά προσφέρουν εἰς τούς μή ἔχοντας οἰκειοθελῶς καί μετά ἱλαρότητος. Κατ᾿ αὐτόν τόν τρόπον θά ἐξασφαλισθῇ διά τῆς δικαιοσύνης ἡ εἰρήνη, ἡ ὁποία εἶναι τό πανανθρώπινον αἴτημα καί ἡ προσμονή πάντων τῶν ἐθνῶν καί τῶν λαῶν.
Ὀφείλομεν νά τρέφωμεν τούς πεινῶντας, νά ἐνδύωμεν τούς γυμνούς, νά περιποιώμεθα τούς ἀσθενεῖς καί ἐν γένει νά μεριμνῶμεν διά τούς ὄντας ἐν ἀνάγκαις, διά νά ἀκούσωμεν παρά τοῦ Κυρίου τό "δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός μου, κληρονομήσατε τήν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν" (Ματθ. κε΄ 34).
Ἡ ὑπό τῆς Ὑμετέρας πεφιλημένης καί τετιμημένης Ἁγιότητος ἐπιλογή τῆς ἁπλότητος κατέστησε καί καθιστᾷ ἐμφανές τό κριτήριόν Σας διά τό οὐσιῶδες. Τοῦτο πληροῖ τάς καρδίας ὅλων, τῶν ὅπου γῆς πιστῶν σας καί ἐν γένει τῶν συνανθρώπων, ἐλπίδος∙ ἐλπίδος ὅτι τό κριτήριόν Σας τοῦτο θά χρησιμοποιηθῇ εὐρύτερον, οὕτως ὥστε ἡ κρίσις καί τό ἔλεος, τά βαρύτερα τοῦ νόμου, νά ἔχουν διά τήν Ἐκκλησίαν τήν προέχουσαν σημασίαν.
Κατά τήν διάρκειαν τοῦ δισχιλιετοῦς βίου τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἀλήθειαί τινες τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου παρενοήθησαν ὑπό ἐνίων χριστιανικῶν ὁμάδων, ὥστε σήμερον εἰς τά εὐρέα στρώματα τῶν χριστιανικῶν λαῶν νά ἐπικρατοῦν, ὡς μή ἔδει, ἐκκοσμικευμέναι ἀντιλήψεις. Πολυεύθυνον καί ἐπιτακτικόν τό καθῆκον καί τό χρέος ὅλων μας νά ὑπενθυμίσωμεν πρός ἑαυτούς καί ἀλλήλους καί πρός πάντας, ὅτι ὁ Θεός κατῆλθεν ἐξ οὐρανοῦ εἰς τήν γῆν, γενόμενος ἄνθρωπος, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ἵνα τό πολίτευμα ἡμῶν βιωθῇ ὡς ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχον. Ἀληθῶς, "Θεός Κύριος καί ἐπέφανεν ἡμῖν" ἀπ᾿ ἀρχῆς δημιουργός τοῦ παντός, διέπων τά πάντα, ἄχρι θανάτου κατελθών, θανάτου δέ Σταυροῦ, ἵνα διά τῆς Ἀναστάσεώς Του καταδείξῃ ὅτι "εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν Ὀνόματι Κυρίου", καί μόνον ἐν ὀνόματι Αὐτοῦ, εἰς διακονίαν τοῦ πληρώματος, ἵνα πάντες ἕν ὦμεν, τά δέ πάντα καί ἐν πᾶσι Χριστός.
Ἡ γῆ εἶναι ὁ χῶρος τῆς ἀσκήσεώς μας, τῆς πραγματοποιήσεως τῆς ἐνσωματώσεώς μας εἰς τόν Χριστόν∙ καί τῆς δι΄ Αὐτοῦ μεταβάσεώς μας εἰς τήν αἰώνιον ζωήν. Ἡ Ἐκκλησία εὐλογεῖ τήν ἐπίγειον ζωήν, ἀλλά δέν τερματίζει τήν ἀποστολήν της εἰς αὐτήν. Τό γνωρίζομεν καί τό ὁμολογοῦμεν, διά τοῦτο καί πορευόμεθα οἱ ποιμένες καί οἱ πιστοί τήν ὁδόν τῆς ἀληθείας διά τῶν ἐπιγείων κατεργαζόμενοι τά ἐπουράνια.
Εἴμεθα βέβαιοι προσωπικῶς καί ὡς Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον καί ὡς ὅπου γῆς Ὀρθόδοξος τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία ὅτι ἡ Ὑμετέρα σεβασμία καί πολυφίλητος ἐν Κυρίῳ Ἁγιότης, ἡ ἐπ᾿ αἰσίοις τοῖς οἰωνοῖς καταρχομένη τοῦ ἱστορικοῦ δολίχου Αὐτῆς ὡς Ἐπισκόπου Ρώμης, θά ἐπιδείξῃ ἰδιαίτερον ἐνδιαφέρον, ἐν συνεργασίᾳ μετά πάντων τῶν δυναμένων καί βουλομένων, διά τήν διόρθωσιν τῶν ἐκκοσμικευμένων τάσεων ὥστε νά ἐπανέλθῃ ὁ ἄνθρωπος εἰς τό "ἀρχαῖον κάλλος" τῆς ἀγάπης.
Εὐχόμεθα ὁλοθύμως, μετά πάντων τῶν ὅπου γῆς χριστιανῶν πιστῶν, καί μεθ᾿ ἡμῶν συνεύχεται ἅπασα ἡ ἀνθρωπότης, ὅπως ἡ Ἁγιότης Σας ἐπιτύχῃ εἰς τό ὑψηλόν, πολυεύθυνον καί δυσχερές ἔργον Αὐτῆς.
Εὐλογητός καί δεδοξασμένος ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Δόξα τῷ Θεῷ τῷ ἀναδεικύοντι ἐν ἑκάστῃ χρονικῇ περιόδῳ τούς ἀξίους ἵνα ἀξίως τῆς κλήσεως πορευθοῦν καί ὁδηγήσουν τήν ἀνθρωπότητα, εἰς δόξαν τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.
19 σχόλια:
Να υποθέσω ότι η προσφώνηση αυτή είναι μια εύγλωττη απάντησα στα όσα έγραψε ο Πειραιώς Σεραφείμ.
Όπως πάντα προσεγμένο κείμενο υπευθύνου Εκκλησιαστικού Ηγέτου. Ο Πατριάρχης τους Γένους κ. Βαρθολομαίος έχει εμπειρία στα διαχριστιανικά ζητήματα. Προσφέρει σπουδαίες υπηρεσίες στην Αγία Μεγάλη Εκκλησία και ως Πρώτος εις την Αγίαν Ορθοδοξίαν μας.
Σπουδαίες και οι δύο προτάσεις τις οποίες απεύθυνε προς τον Πάπα Ρώμης κ. Φραγκίσκο. Η Χριστιανική Εκκλησία πρέπει να είναι ενωμένη με τους δεσμούς της αγάπης έως όπου έλθει ο καιρός να ενωθεί και δογματικά.
Απάντηση στον Πειραιώς και στον Κυθήρων που το παίζουν οι άτλαντες της Ορθοδοξίας.
Αγαπητέ αδελφέ Αναστάσιε η παρούσα προσφώνηση του Οικουμενικού Πατριάρχη τοποθετεί τα πράγματα εις την θέση τους. Σε ευχαριστώ που με έκανες και εμέ δια της δημοσιεύσεως γνώστη αυτής της σπουδαίας ομιλίας.
Σε συγχαίρω διότι προ ημερών δημοσίευσες αντίθετη από αυτή άποψη Ιεράρχη της πατρίδος μας. Καλό είναι ο καθένας μας να διαβάζει πολλές απόψεις για να αποκρυσταλλώνει ιδίαν άποψη ο αναγνώστης και όχι να του την επιβάλουν ορισμένοι μονομερώς και αδιακρίτως.
Οι φιλοπατριαρχικοί σχολιαστές έκαναν γαργάρα το γεγονός ότι ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως αποκαλεί ανερυθρίαστα την αιρετική ρωμαιοκαθολική κοινότητα "σεβασμία Εκκλησία της Ρώμης" αναγνωρίζοντας κατά τρόπο έμμεσο σ αυτήν αποστολική διαδοχή. Σε σχόλιο προηγούμενης ανάρτησης παρατέθηκε απόσπασμα από μνημειώδες κείμενο του καθηγητή της δογματικής του ΑΠΘ Τσελεγγίδη που πανηγυρικά αποδεικνύει ότι χωρίς την κοινή αποστολική πίστη δεν υφίσταται και αποστολική διαδοχή. Φαίνεται ότι αυτά αποτελούν "ψιλά γράμματα" για τους κ.κ. Βαρθολομαίο, Ζηζιούλα κ.ά. αλλά και για μία δράκα υποστηρικτών τους που προδίδουν συνεχώς την Ορθοδοξία!
Ξεκάθαρα τα πράγματα. Η Εκκλησία δεν θεωρεί τους Παπικούς αιρετικούς. Το ότι μερίδα πιστών έχει αντίθετη άποψη δεν σημαίνει ότι οι Παπικοί είναι αιρετικοί.
Ο Πατριάρχης βαδίζει πάνω στην εμπειρία και την διδασκαλία της Εκκλησίας.
Τα υπόλοιπα είναι λόγια ανεύθυνων.
Επιτέλους ας μπει το μαχαίρι στο κόκαλο. Να αφορισθούν όλοι όσοι παραπλανούν τους πιστούς λέγοντας ότι οι Παπικοί είναι αιρετικοί. Αφού τους θεωρούν αιρετικούς ας πάνε με τους παλαιοημερολογίτες.
Θλιβερό.
Το φιλιόκβε δηαλδή δεν είναι αίρεση; Το δαιμονικό πρωτείο και το εωσφορικό αλάθητο δε συνιστούν αίρεση; Η διάσπαση των μυστηρίων του βαπτίσματος και του χρίσματος τι είναι παρά αίρεση; Η Μαριολατρεία τι είναι ει μη αίρεση; Τα υπέρτατκτα έργα, οι περισσεύουσες αξιομισθίες και η κατάχρηση των παπικών αφέσεων δεν είναι φρικτές αιρέσεις; Ως πότε κάποιοι σχολιαστές θα υποτιμούν τη νοημοσύνη των υπολοίπων;
" Πάσα θεωρητική παρέκκλισις από της διδασκαλίας της Εκκλησίας είναι αίρεσις" και " οι ετερόδοξοι, οι επί μέρους αληθείας αρνούμενοι, είναι εξ ίσου αιρετικοί, ΕΙ ΚΑΙ ΙΣΤΑΝΤΑΙ ΕΓΓΥΤΕΡΟΝ ΤΗ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ".
Χ. Ανδρούτσου, Αι βάσεις της ενώσεως των Εκκλησιών.
Τα όσα γράφεις 9,29 είναι υπερβολές. Οι αδελφοί μας της Δυτικής Εκκλησίας δεν έχουν τέτοια πιστεύω πλέον. Προσπαθούν στην προσέγγιση με μας. Μόνο ένα θα σου γράψω. Ο Πάπας Βενέδικτος όταν επισκέφτηκε την Κωνσταντινούπολη είπε το Πιστεύω Ορθόδοξα. Μην προσπαθείς να παραπλανήσεις τον κόσμο. Η ενότητα των δύο Εκκλησιών είναι κοντά.
Εσύ 11:31 π.μ. παραπλανείς τους πιστούς μη διακρίνοντας την παπική διπλωματία!
http://thriskeftika.blogspot.gr/2013/03/blog-post_9849.html
Ο μητροπολίτης Κυθήρων πάντως δεν έχει την ίδια άποψη με τον οικουμενικό πατριάρχη κι ευτυχώς!
Την απάντηση στον Κυθήρων την έδωσε ο Μεσσηνίας και η Ιερά Σύνοδος της Αγίας Εκκλησίας της Ελλάδος. Δεν έχει τι να κάνει και πώς να φανεί στην μικρότατη μητρόπολη που είναι και ρίχνει πυροτεχνήματα μήπως και κάνει αισθητή την ύπαρξή του.
Ο τρόπος που απαξιώνεις ανώνυμε το μητροπολίτη Κυθήρων είναι επιεικώς απαράδεκτος! Πώς αποφαίνεσαι δίκην ψυχοανατόμου για τα κίνητρα που ωθούν τον άγωνιστή μητροπολίτη να αγωνίζεται τον καλόν ομολογιακόν αγώνα; Γνωρίζεις το έργο του Κυθήρων στη μητρόπολή του; Γνωρίζεις την ασκητικότητά του, την ιεραποστολική του δραστηριότητα ως πνευματικού οδηγού του Πανελληνίου Ομίλου Εξωτερικής Ιεραποστολής και την εν γένει παρουσία του που τη συντροφεύει η ακατάβλητη παρρησία του; Ο Κυθήρων αποτελεί υπόδειγμα επισκόπου. Αλλά οι αλήθειες που προβάλλει τσούζουν γι αυτό και γίνεται δυσάρεστος!
Πολλά τα ερωτήματα αλλά δεν είναι επί του παρόντος να τα θέσουμε.
Χρόνια πολλά για την αυριανή εορτή!-
Υπόδειγμα ανθρώπου μπορεί να είναι. Δεν τον γνωρίζω προσωπικά. Το γνωρίζω από τις ακρότητες που κατά καιρούς γράφει. Δεν συμφωνώ μαζί του και έχω κάθε δικαίωμα αυτό να το λέγω. Ας ασχοληθεί με την ψυχή του και τον καταρτισμό του ποιμνίου του και ας αφήσει όλους εμάς χωρίς τις ενοχλητικές του παρεμβάσεις.
Μία καινοτομία, τὸ filioque, «ἤρκεσε νὰ σχίσῃ τοὺς Δυτικοὺς ἀπὸ τοὺς Ἀνατολικούς». Σήμερα, ὅπου μὲ τὸ πέρασμα τῶν αἰώνων ἔχουν προστεθῆ στὴν μία αὐτὴ αἱρετικὴ καινοτομία τόσες ἄλλες, δημιουργήματα κι αὐτὲς τῆς Δυτικῆς Ἐκκλησίας, βλέπομε ἕναν Ὀρθόδοξο Πατριάρχη νὰ ἐπιδιώκῃ τὴν ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν. Φαινόμενο παραδοξότατο καὶ ἀκατανόητο, ἂν τὸ κρίνωμε μὲ κριτήρια πνευματικά, Ὀρθόδοξα.
Μας χωρίζει μέγα χάσμα με τους Δυτικούς.
Δημοσίευση σχολίου