Οι εντολές του Θεού- σημειώσεις στο ΕΡΓΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ του Αββά Δωροθέου

Η παράδοση των εντολών του Θεού στο μεταπτωτικό άνθρωπο (ενν. στον Μωυσή) είναι κατά κάποιον τρόπο «φανέρωση» της θεότητάς Του πριν από τη Σάρκωση. Γιατί οι εντολές δεν αποτελούν απλώς ένα νομικό κώδικα – προς τον οποίο όταν συμμορφωθεί ο άνθρωπος που δουλεύει στο «παρά φύσιν» θα αμειφθεί με τη σωτηρία – σαν εξωτερική επιβράβευση του αγώνα του, αλλά αποτελούν «προβολή της θείας Αιωνιότητας στο γήϊνο επίπεδο». Γι’ αυτό οδηγούν στην κάθαρση και «δια της κοινωνίας του Αγ. Πνεύματος» στη «θεία μετουσία».

Οι εντολές του Θεού, κατά συνέπεια, δεν είναι ένα ευσεβιστικό και ηθικό κιγκλίδωμα που καλείται να ασφαλίζει τη ζωή του ανθρώπου. Η συμμόρφωση του ανθρώπου προς τις εντολές του Θεού γίνεται αγωγός της ζωής του Θεού στη ζωή του ανθρώπου. Ακόμη και οι πιο αρνητικές στη μορφή τους εντολές, με την τήρησή τους δεν μας οδηγούν στη στειρόητα ή στο κενό, αλλά στο φως και στη δύναμη της ζωής του Χριστού.