Mνημόσυνον επί τη 5η επετείω από της μακαρίας κοιμήσεως του Μητροπολίτου Ύδρας Κυρού ΙΕΡΟΘΕΟΥ

 Ετελέσθη εν Ύδρα παρουσία των αρχών και πλήθους πιστών εν τω Ιερώ Καθεδρικώ Ναώ την Κυριακήν 11η Αυγούστου ε.έ πολυαρχιερατικόν συλλείτουργον και  το μνημόσυνον επί τη 5η επετείω από της μακαρίας κοιμήσεως του Μητροπολίτου Ύδρας  Κυρού  ΙΕΡΟΘΕΟΥ καθώς  και των αοιδίμων ευεργετών της νήσου.

Συλλειτούργησαν οι Σεβασμιώτατοι  Μητροπολίτες Ιεραπύτνης και Σητείας κ.κ ΕΥΓΕΝΙΟΣ, Νέας Σμύρνης κ.κ ΣΥΜΕΩΝ, Κυθήρων και Αντικυθήρων κ.κ ΣΕΡΑΦΕΙΜ, Παροναξίας κ.κ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ και Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κ.κ  ΕΦΡΑΙΜ.

Τον Θ. λόγον κήρυξε εμπνευσμένα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ν. Σμύρνης κ.κ ΣΥΜΕΩΝ.

Μετά την τέλεση του πολυαρχιερατικού μνημοσύνου ακολούθησε η τελετή των αποκαλυπτηρίων της περιτέχνου προτομής του αοιδίμου Γέροντος Μητροπολίτου Ύδρας Κυρού ΙΕΡΟΘΕΟΥ εις την είσοδον του Κουλουρείου Νοσοκομείου. Την προτομήν φιλοτέχνησε ο Τήνιος Γλύπτης κ. Πραξιτέλης Τζανουλίνος δαπάναις του Κουλουρείου Νοσοκομείου του οποίου ιδρυτής και εμπνευστής υπήρξε ο μακαριστός Κυρός ΙΕΡΟΘΕΟΣ.

Μετά την τέλεση του Αρχιερατικού Τρισαγίου έγιναν τα αποκαλυπτήρια της προτομής και ομίλησαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ύδρας Σπετσών και Αιγίνης κ.κ ΕΦΡΑΙΜ και εκ μέρους του Υδραϊκού λαού ο Δήμαρχος Ύδρας κ. Ἀγγελος Κοτρώνης.

 Ακολουθεί  η  συγκινητική ομιλία του Σεβασμιωτάτου κατά την ώρα των αποκαλυπτηρίων:

            «Ιδού ο ευεργέτης της Ύδρας, ο Μητροπολίτης Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης Κυρός Ιερόθεος  Τσαντίλης, ενωπιόν μας. Στην είσοδο του Νοσοκομείου μας, σοβαρός, ολίγον αυστηρός, με το βλέμμα καθαρό και διαπεραστικό κοιτά όλους και μας δείχνει τον δρόμο.

            Το δρόμο της δημιουργίας, το δρόμο της αγάπης, το δρόμο του κάλλους προς τον ουρανόν, τον δρόμον της συνεργασίας και της ενότητος.

            Ο ιδιος κατά την ημέραν των εγκαινίων μας άφησε αυτήν την παρακαταθήκην, την οποίαν ατενίζοντας τον να την ενθυμουμεθα είπε: «τέλος ένα υπολείπεται που είναι το Α και το Ω, η ενότης και η αγάπη όλων των παραγόντων της Νήσου, όλοι ομού «μια  ψυχή και καρδίᾳ», να συναγωνιζόμεθα δια το καλόν του Νοσοκομείου μας και γενικότερον δια το καλόν του μικρού μας Νησιού. Η ενότης, η συνεργασία, η αγάπη – παρά τα εμπόδια που προβάλλει η ανθρώπινη ατέλεια - αποτελούν θησαυρόν μέγαν, τιμιώτερον και από το πλουσιώτερον κληροδότημα. Άλλως εάν λείπει η ενότης και τους θησαυρούς του Κροίσου εάν αποκτήσωμεν ποία η ωφέλεια; Μάλλον δύσχρηστοι θα αποβούν, ίσως και επιζήμιοι».

            Σήμερα ημέρα ευχαριστιών και ευγνωμοσύνης. Σήμερα πάλλονται οι καρδιές μας εξ αγάπης και αειζώου ευγνωμοσύνης προς την πολυφίλητον μορφήν του.  Η ευγνωμοσύνη μας προς τον ιδρυτήν, πρώτον Πρόεδρον και ευεργέτην της Νήσου, τον Μακαριστόν Μητροπολίτην Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης Κυρόν Ιερόθεον τον Τσαντίλην, εκφράζεται δια της υψώσεως  της προτομής του την οποίαν εφιλοτέχνησεν ο διακεκριμένος Τήνιος γλύπτης Πραξιτέλης Τζανουλίνος ο οποίος επελέγη τη υποδείξει του μεγάλου Υδραίου Ζωγράφου και Ακαδημαϊκού κυρίου Παναγιώτη Τέτση, τον οποίον και από της θέσεως αυτής θερμώς ευχαριστούμεν.

            Στηλογραφείται η ευγνωμοσύνη μας. Ζωογονείται το μέταλλον με την μορφήν του Δεσπότη μας και υπενθυμίζει εις πάντας και μάλιστα εις την νέαν γενεάν τον δρόμον του κάλλους, τουτέστιν τον Θεόν, διότι ο Θεός είναι αγάπη και κάλλος αμήχανον όστις εδημιούργησε τα πάντα «καλά λίαν». Εδώ εφαρμόζεται το του Ιερού Χρυσοστόμου «φυλακή γαρ ευεργεσίας αρίστη, ευεργεσίας μνήμη και διηνεκής ευχαριστία».

            Ο Ύδρας Ιερόθεος υπήρξε υπόδειγμα αρχιερατικού ήθους, ηθικής ακεραιότητος, αφιλοχρηματίας, πλήρης φόβου Θεου, πίστεως, ελπίδος και αγάπης και εγκρατέστατος του έλληνος λόγου, πολυτάλαντος και χαρισματούχος οτρηρός εργάτης του Ευαγγελίου και πεπυρωμένος λειτουργός των Μυστηρίων.

            Δι’ όλης της ζωής του εδόξασε το όνομα του Θεού και ετίμησεν όσον ολίγοι, την ορθόδοξον εκκλησίαν. Τέλος η αρετή του δοκιμάσθηκε ως «χρυσίον πεπυρωμένον εκ πυρός» κατά την πολύχρονη και επώδυνη ασθένειά του, επιδείξας υπομονήν και καρτερίαν μοναδικήν.

            Αοίδιμε Γέροντα,

            Ακούομεν τους λόγους σου, κατά την ημέραν του εορτασμού των τριάκοντα χρόνων της επί γης Αρχιερατείας Σου, λόγους αυτοκριτικούς και εκ της ταπεινής καρδίας σου βγαλμένους «ουαί υμίν εάν περισσεύει το όνομα πλείον των έργων» και «ουαί  υμίν όταν είπωσι καλώς πάντες οι άνθρωποι» και ότι «ουδέν καν τον τίτλον του αχρείου δούλου δύναται να διεκδικήσει».

            Όμως σήμερα δεν κινδυνεύεις  από τους επαίνους και τις ευχαριστίες. Ευρίσκεσαι πλέον εις χείρας Θεου ζώντος. Δέξου λοιπόν την ευγνωμοσύνη ολοκλήρου του Ύδραϊκου λαού, την τιμήν και την αγάπην του. Όλοι σου υποσχόμεθα ότι θα σε έχωμεν ως πρότυπον και ως σημείον αναφοράς. Η μορφή σου θα μας εμπνέει στον δρόμο της αρετής, της δημιουργίας και της ενότητας. Το Ίδρυμα που με τόσους κόπους, φροντίδες, μόχθους και θυσίες πολλές ανήγειρες το φροντίζουμε και το αγαπάμε και σε ικετεύουμε να ευλογείς το Ίδρυμα και τα εκάστοτε μέλη του Δ.Σ., τους Ιατρούς, τις αδελφές νοσοκόμες και το λοιπόν προσωπικόν και να εύχεσαι να μας χαρίζει ο Πανάγαθος Θεός την κατ΄ άμφω υγείαν μαζί με τα αμύθητα πλούτη της ενότητος και της αγάπης με τις ευχές της Παναγίας και του Νεομάρτυρος Κωνσταντίνου». Η μνήμη σου ας είναι αγήρως και αιωνία.