Αναστάσιος: Αναφορές

Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2013

Αναφορές

Όπου πάτησες

δεν ανθίσαν ξανά τα λουλούδια

να μην κρύψουν στο εφήμερο κάλλος τους

της δικής σου αχνής παρουσίας την ένδειξη.

Όταν έφυγες

δε στεγνώσανε πλέον τα μάτια μου

να κρατούν μια κουρτίνα στου κόσμου

το αέναο γίγνεσθαι

Όπως μʼ άφησες

έτσι θέλησα νʼ απομείνω για πάντοτε

χάρισμά σου το παρόν

και το μέλλον μου.

Ζήνων

Ανώνυμος είπε...: " Όπου πάτησες
δεν ανθίσαν ξανά τα λουλούδια
να μην κρύψουν στο εφήμερο κάλλος τους
της δικής σου αχνής παρουσίας την ένδειξη" .
ΑΣ ΕΓΡΑΦΕ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΤΙ ΚΑΛΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!; 12 Σεπτεμβρίου 2013 στις 10:17 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: teleio!; 13 Σεπτεμβρίου 2013 στις 3:52 π.μ.
Ανώνυμος είπε...: ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ,ΜΠΡΑΒΟ !; 13 Σεπτεμβρίου 2013 στις 10:07 π.μ.
Ανώνυμος είπε...: Θα το αφιερώσω και εγώ σε μια ψυχή. Τέλειο.; 13 Σεπτεμβρίου 2013 στις 1:21 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: Και σε αυτό το δημιούργημά σου τα έδωσες όλα. Συγκλονιστικό!; 14 Σεπτεμβρίου 2013 στις 3:48 π.μ.
Ανώνυμος είπε...: Όλα καλά και ωραία. Αλλά το με παρόν και το μέλλον δεν είναι χάρισμα κανένα.; 14 Σεπτεμβρίου 2013 στις 3:27 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: Χάρισμά του το παρόν και το μέλλον μου;;;;;; Ε, όχι κι έτσι. Λιγάκι υπερβολικό νομίζω...; 14 Σεπτεμβρίου 2013 στις 5:48 μ.μ.